Highway to Hell

-36-

Nick verbaasd me iedere keer weer, maar deze keer op een goede manier. Ik ben blij dat we op zo'n manier afscheid kunnen nemen. Ik voel ineens een warm gevoel vanbinnen, ik heb nu echt een gevoel alsof ik dit kan afsluiten. Figuurlijk, maar ook letterlijk omdat we gaan verhuizen. De verhuizing duurt nu niet zo lang meer, ik kijk er ontzettend naar uit. Het huis wordt prachtig en dan zal ik Nick eindelijk niet zo vaak meer zien. Ik heb Nicks nummer nog in mijn telefoon staan dus ik besluit hem een sms te sturen. 'Dankjewel voor je brief, ik ben heel blij dat we het zo af kunnen sluiten. Zal ik morgenmiddag om twee uur naar je toe komen? Liefs, Roos'

Nadat ik de sms verstuurd heb besluit ik Thom te bellen, ik wil hem vertellen over de brief van Nick. Helaas krijg ik de voicemail, ik zal dus nog even moet wachten. Ik besluit om Eva dan maar even te bellen voor een gezellig kletspraatje, ik heb haar vandaag niet gesproken omdat ik thuisgebleven was. Eva reageert vrolijk en vraagt hoe het met me is. We hebben een gezellig gesprek en spreken dit weekend af om te gaan winkelen. Ik heb er nu al zin in, misschien kan ik dan ook kijken naar spulletjes voor mijn nieuwe kamer. Die moet wel gezellig worden natuurlijk, mijn vader zou vandaag de bouwtekeningen van het huis hebben, dan kan ik vast nadenken over de indeling van mijn kamer. Ik kwam boven om een film te gaan kijken dus ik besluit dat maar te gaan doen. Ik nestel me weer in mijn warme bedje en zet de film aan. Na een tijdje voel ik mijn ogen dichtzakken en val ik in een diepe slaap.

De volgende ochtend wordt ik wakker door mijn wekker, ik moet weer naar school vandaag! Gelukkig heb ik wel een briefje gekregen van mijn ouders voor mijn proefwerk Nederlands, dat heb ik niet kunnen leren gister. Ik ga snel naar de douche, kleed me aan en pak een appel van de tafel. Opgewekt loop ik de deur uit waar Eva al op me staat te wachten. 'Hee Rosie, gaat het weer een beetje met je?' 'Jahoor, ik ben weer bijgekomen. Hoe is het met jou?' Eva zeurt tot we bij school zijn over het moeilijke proefwerk Nederlands, ik laat haar maar. Als ik in de fietsenstalling ben kom ik zoals gewoonlijk Sander tegen. Geluidloos zeg ik met mijn lippen 'Dankje'. Sander lijkt het te begrijpen en lacht naar me. Ik lach terug en draai me dan om naar Eva, we lopen vrolijk kletsend de school in.