Highway to Hell

-60-

Als Eva naar een tijdje naar huis moet blijf ik alleen achter op mijn kamer. Piekerend over wat Thom nou gestuurd kon hebben, misschien was hij wel in de war en kon hij niet helder reageren. Misschien heb ik wel niet goed geluisterd en was het allemaal toch niet waar wat Luna zei. Hoe graag ik het ook wil, ik mag mezelf geen excuses aanbieden voor wat Thom gedaan en gezegd heeft. Dat kan gewoon niet en ik moet blij zij dat ik van hem af ben, zoals Eva me wel honderd keer verteld heeft. Ik stop nog een film in de dvdspeler om mijn gedachten af te leiden en kijk ernaar zonder echt te zien wat er op het scherm gebeurd. Ik word opgeschrikt door het trillen van mijn telefoon. Een sms van Thom. Mijn hart slaat over en mijn hersens draaien op volle toeren. Ik hoor Evas stem in mijn hoofd; Roos, niet openen. Je weet dat je daar uiteindelijk alleen maar ongelukkiger van gaat worden. Maar ik hoor ik mijn eigen wanhopige stem in mijn hoofd die alleen maar schreeuwt dat ik het bericht moeten openen en moet lezen wat Thom me te vertellen heeft. Ik bezwijk en open het smsje. Het spijt me dat ik al die tijd tegen je gelogen heb, nu hebben we nooit seks kunnen hebben. Toch jammer, want je mocht er zeker wezen lekkertje. De tranen sprongen in mijn ogen, dit was dus echt de laatste trap na. Wat een ontzettend gemeen smsje, nu wist ik zeker dat hij gewoon gebruikt had als de eerste de beste hoer. Ik verwijder het smsje er verwijder daarna meteen Thoms nummer. Ik sprak met mezelf af dat als ik ooit nog eens een sms van Thom zou krijgen, ik Evas raad zou opvolgen en het smsje niet openen. Ik wist niet meer wat ik moest doen, Thom had me zo verdrietig gemaakt. Ik was voor de 3e keer in één jaar mijn geloof in jongens en in de liefde verloren. Wat moest er nou toch van mij worden?