Highway to Hell

-27-

Na een tijdje houden we op met zoenen. Thom kijkt me lief aan, dan zegt hij 'Sorry Roos, dat had ik niet moeten doen. Maar ik kon de verleiding gewoon niet weerstaan, je ziet er zo lief uit...' Bij die woorden smelt ik 'Haha, geen sorry gek. Ik vond het heel fijn, misschien moeten we het nog eens over doen.' Nu begin ik Thom te zoenen, langzaam duwt hij me achterover zodat we op mijn bed liggen. Hij strengelt zijn vingers in de mijne en haalt zijn hand door mijn haar. Het zoenen is heerlijk, ik wou dat we nooit meer op hoefden te houden. Dan hoor ik het piepje van telefoon, ik heb een sms. Thom houd op en kijkt me vragend aan 'Wil je het lezen?' Ik schud mijn hoofd en we zoenen verder, steeds harder, steeds wilder. Thom laat zijn handen over mijn lichaam glijden, het voelt fijn maar het gaat te snel voor me. Ik maak me los uit zijn omhelzing. 'Sorry Thom, maar zo snel kan ik niet gaan. Ik bedoel, je weet wat er gebeurd is met Nick.' Thom kijkt schuldig en zegt 'Oh sorry lieve Roos, dat was helemaal niet mijn bedoeling. Je bent alleen zo leuk en je eh, zoent zo fijn.' Ik word een beetje rood bij zijn woorden, hij is echt heel lief. We blijven nog even praten totdat Thom naar huis moet. Als we bij de deur staan heeft hij me zacht een kusje op mijn voorhoofd 'Ik hoop je snel weer te zien' fluistert hij in mijn oor. 'Ik jou ook' zeg ik terug. Als hij weg is loop ik terug naar boven, ik beleef de middag opnieuw in mijn gedachten. Thom was echt lief voor me, ik geloof dat hij er niks mee bedoelde, dat hij nog niet verder wil gaan. Hij is echt een leuke jongen. Dan denk ik aan vanmiddag, aan mijn ruzie met Sander, ik was het bijna vergeten door Thom. Stomme Sander, waarom liet hij me het dan ook niet uitleggen? Alhoewel, misschien zou ik ook wel gekwetst zijn als ik hem was. Ik moet met Sander gaan praten, en zo snel mogelijk, hijnog niet verder wil gaan. Hij is echt een leuke jongen. Dan denk ik aan vanmiddag, aan mijn ruzie met Sander, ik was het bijna vergeten door Thom. Stomme Sander, waarom liet hij me het dan ook niet uitleggen? Alhoewel, misschien zou ik ook wel gekwetst zijn als ik hem was. Ik moet met Sander gaan praten, en zo snel mogelijk, hij is wel mijn beste vriend, die laat ik niet zomaar vallen om zoiets stoms. Als ik mijn mobieltje pak om hem te bellen zie ik dat ik een sms heb. Het was ook zo, helemaal vergeten. Tot mijn verbazing is hij van Sander; 'Roos, waarom heb je me dit aangedaan? Je liet me echt geloven dat je me leuk vond, en nu ben je met een andere jongen. Ik ben hier echt kapot van, misschien moeten we elkaar een tijdje niet zien, het spijt me. X' Jezus, ik schrik me rot van Sanders sms. Ik wist niet dat hij het zo zwaar opvatte. Maar hij zegt dat ik hem leuk vond, dat is helemaal niet waar! Dat heb ik nooit gezegt. Ik wil meteen naar Sander toe, gelukkig letten mijn ouders niet op dus kan ik zo de deur uitlopen. Ik pak mijn fiets en fiets naar zijn huis, ik trap harder en wordt bij iedere meter die ik fiets bozer. Wat denkt hij wel? Ik heb hem nooit de indruk gegeven dat ik hem leuk vond, ik zei alleen dat ik het niet zeker wist en erover na wilde denken. En bovendien, ik had tot vanmiddag helemaal niks met Thom, we waren gewoon vrienden. Bij Sander huis aangekomen zet ik mijn fiets neer en bel ik aan. Gelukkig doet Sander open, hij kijkt verbaasd. 'Wij moeten praten, NU!'