Highway to Hell

-12-

Weet je nog dat ik verliefd was op Nick, mijn buurjongen? Sander knikt bevestigend maar zegt niks. Jij en Eva vonden hem een foute jongen en wilden niet dat ik met hem omging. Maar ik was zo verliefd dat ik dat wel gedaan heb. Ik zag hem bijna iedere avond, bij mij thuis of bij hem. Dat ging natuurlijk makkelijk, want mijn ouders zijn nooit thuis en de zijne maakt het niet uit wat hij doet. Hij is tenslotte ook al 18. Maargoed, we hebben dus een tijdje een soort van relatie gehad. Het was hartstikke leuk en ik was echt gelukkig met hem. Maar toen wilde Nick verdergaan, hij wilde seks met me. Ik heb hem toen goed duidelijk gemaakt dat ik dat niet wilde omdat ik daar gewoon nog niet klaar voor ben. Ik dacht eerst dat hij het begreep, maar dat bleek later alleen maar toneelspel te zijn. De volgende keer dat we elkaar zagen probeerde hij het weer. Toen werd ik boos en zei ik dat hij op kon rotten als hij alleen maar seks met me wilde. Ik kan me nog de letterlijke woorden herinneren die hij toen zei; 'Roos, haal je maar niks in je hoofd, jij zal alles doen wat ik wil, je weet niet hoeveel macht ik heb.' Eerst dacht ik dat hij gewoon boos op me was en hij een beetje stoer wilde doen. Maar dat bleek ik helemaal verkeerd te hebben opgevat. Hij meende het namelijk. Twee dagen later zat ik in mijn bikini in de tuin, ik was alleen thuis. Nick kwam ineens mijn tuin inlopen en eiste dat ik met hem naar bed zou gaan. Natuurlijk heb ik geweigerd maar hij sleepte me zo naar binnen. Hij heeft me toen op de bank gelegd, mijn mond dichtgesnoerd en me verkracht. Dat was de ergste dag van mijn leven. Ondertussen kijkt Sander me met grote ogen aan maar hij zegt niks, hij wil me duidelijk uit laten praten. Ik merk wel dat we onze vingers in elkaar gestrengeld hebben liggen, op mijn schoot. Onbewust krijg ik een warm gevoel vanbinnen. Sander wacht duidelijk op een vervolg, dus ik vertel verder. Vanaf die dag maakte hij mijn leven tot een hel. Ik was vreselijk bang maar ik durfde het aan niemand te vertellen, ik schaamde me zo. Een paar dagen daarna kwam hij weer, ik sloeg en schopte maar hij was veel sterker. Toen hij klaar met me was legde hij 'de regels' aan me uit. We hoefden niet te praten, ik hoefde alleen maar te doen wat hij wilde. Dan zou alles goed blijven, er zou niks met mij, of iemand waarvan ik hield gebeuren. Maar als ik er met iemand over zou praten, zou het misgaan. Om deze woorden kracht bij te zetten heeft hij mijn cavia doodgemaakt. Hij had het hok open laten staan zodat het leek alsof hij gewoon weggelopen was. Maar ik wist meteen dat hij het gedaan had, lieve Pim, voor altijd weg. Alleen maar door stomme onwetendheid van mij, ik had naar jullie moeten luisteren Sander, ik voel me zo stom. Dan begin ik onbedaarlijk te huilen, alles komt eruit, ik kan niet meer stoppen. Sander neemt me in zijn armen en aait over mijn haren. Ik weet dat ik verder moet vertellen, want het ergste komt nog. Maar dat kan ik mezelf en Sander nu niet aandoen, later. Later zal ik mijn verhaal afmaken...