'Nick, alsjeblieft doe het niet. Je gooit onze toekomst weg. Je gaat hiervoor de cel in weet je dat wel?' probeer ik als laatste poging. Daarna schreeuw ik zo hard als ik kan, ik hoop dat op dit verlaten trein iemand is die me hoort en mij kan helpen, want van Nick hoef ik niks meer te verwachten. Ik ben doodsbang en ben er bijna zeker van dat dit de laatste minuten van mijn leven zullen zijn, ik denk aan alle fijne momenten en lieve mensen die ik in mijn leven heb gehad, als ik doodga wil ik dat het het liefst met een goeie herinnering doen. 'Jij gaat eraan' sist Nick naar me en ik zie dat hij het mes wil verschuiven. 'Handen omhoog!' hoor ik ineens iemand van buitenaf schreeuwen. Van schrik laat Nick het mes vallen, het maakt een snee in mijn arm maar ik voel het niet eens. Ik ben gered, ik ben gered, het stemmetje in mijn hoofd herhaalt de woorden keer op keer. Ik kan het bijna niet geloven, precies op tijd? Het lijkt wel alsof ik in een boek zit, dit verhaal kan niet mijn leven zijn. Misschien is het gewoon een droom, misschien is dit wel de hemel en is het al gebeurd, misschien ben ik al wel dood. Maar als ik Thoms gezicht zie door de deuropening val ik weer met beide benen op de grond. Ik weet niks uit te bregen, ik leef nog en Thom heeft me gered!
oke dan ik kon het niet zo langer aanzien sorry schatjes XD
maar morgen heb ik tot 3 uur school ik denk dat ik dan nog wel verder schrijf lovee uuu
JE LEEST
Highway to Hell
Fiksi RemajaRoos is een 16 jarige tiener zoals ieder ander, drukke cijfers, schoolstress, vrienden die meer zoeken dan vriendschap en een moordlustig vriendje? Na een ruzie tussen Roos en haar getikte buurjongen Nick werd haar leven een verborgen hell, Nick wor...
