Highway to Hell

-21-

Als ik wakker word voel ik iets onder mijn gezicht knisperen. Als ik mijn ogen open doe zie ik dat het een stuk papier is, met tekst in een onbekend handschrift. Ik snap er niks van, maar ga rechtop zitten om het te lezen.

'Lieve Roos, je bent tegen me aan in slaap gevallen dus ik heb je op je bed gelegd en ben naar huis gegaan. Ik neem je niks kwalijk en vind het volkomen normaal dat je in slaap gevallen bent, dus voel je maar niet schuldig. Ik moest veel nadenken over je verhaal en ik weet zeker dat we het samen kunnen oplossen. Ik ben blij dat je me het verteld hebt.

Ik hoop dat je lekker geslapen hebt en dat je me belt als je wakker bent

Liefs Thom

Ps: Je bent lief als je slaapt...'

Ik raak helemaal ontroerd door Thoms lieve briefje, hij wil me echt helpen. Wel ontzettend stom van mezelf dat ik in slaap gevallen ben, wie doet nou zoiets? Veel tijd om na te denken heb ik niet want ik zie op mijn mobieltje dat het al 7 uur is, tijd om op te staan. Ik ga douchen en loop vrolijk naar beneden om te ontbijten. Mijn zusje en moeder zitten al aan tafel. Mijn moeder begroet me vrolijk, maar nep 'Hai lieverd, hoe was je weekend? Sorry dat we er niet waren, maar we hadden zoveel belangrijke dingen te doen' Altijd hetzelfde liedje, maar ik heb geen zin om er ruzie over te maken. 'Ik heb een leuk weekend gehad mam, en jij?' Als antwoord op die vraag steekt mijn moeder een heel verhaal af over haar feestjes, over de kleren van haar vriendinnen en de nieuwste roddels. Ik hoor het gelaten aan en reageer op de goede momenten. Daar ben ik erg goed in geworden de laatste tijd. Als ik de deur uitloop staat Eva al op me te wachten. 'Roos meid, waar heb jij het hele weekend gezeten? Ik heb niks meer van je gehoord na die klap, is alles goed?' 'Gaat prima hoor, Sander heeft me goed opgevangen. Hoe was jou weekend?' gelukkig krijg ik haar met vragen naar haar weekend van het onderwerp 'Roos is geslagen' af. Zij gelooft mijn smoesje gelukkig. Eva verteld honderduit over haar weekend en ik babbel vrolijk mee. Ik vertel haar dat ik Thom ontmoet heb en ze is meteen enthousiast en wil alles over hem weten. Voor dat ik het weet zijn we bij school aangekomen, als ik mijn fiets in de rekken zet zie ik Sander. Hij is duidelijk weer beter, ik wil op hem aflopen en begoeten als altijd maar dat voelt helemaal verkeerd. Ik kijk hem alleen even aan en loop met Eva mee naar binnen. Ik voel me verschrikkelijk maar heb ik geen idee wat ik anders kan doen. Dan gaat mijn telefoon...