Kawthar is een doodnormaal meisje . Maar wanneer er op een dag een paar lichtbruine kijkers 👀 haar ogen kruisen lijkt ze er toch niet meer zo normaal op de reageren ...
een paar maanden later : De afgelopen maand is er niet zoveel veranderd behalve dat ik nu zeker weet dat Nirmin aan het eind van het schooljaar al rondloopt met een ring . Na de examens ben ik alhamdoulilah geslaagd voor ze allemaal behalve Frans . Ook al had school zoals altijd commentaar was ik niet normaal blij . Nu na al die stress sta ik hier weer . De status tussen mij en Zaka is hetzelfde . Buiten dat we elkaar beide aanvoelen als meer dan vrienden. Maar of dat ooit gaat gebeuren ? Weet ik niet . Hij heeft me er wel ooit eens over aangesproken over vriendje en vriendinnetjes maar heb in paniek het onderwerp afgeslagen . Of dat dom was ? Ja maar Ik heb het gevoel dat ik niet al te veel voorop moet lopen en het gewoon vanzelf moet laten gaan . Ilham daarentegen heeft meer geluk en is dolgelukkig met Chahib (broer Amir ) . Ze zijn al een weekje samen maar heb nog steeds een raar gevoel over hem . Maar buiten dat gun ik het haar volkomen . Het einde van het schooljaar komt nabij en ik begin stilletjes aan meer men best te doen aangezien ik dit jaar echt wil halen .
Het is vandaag een normale schooldag dus stond ik op en douchte me ik kleedde me om :
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Het is al de warme tijd van het jaar dus deed ik een rode broek aan met een de zijkant een witte streep met een grijze t-shirt daarover . Ik pakte men tas en ging naar beneden . Het is de mooiste maand van de maand 'de ramadan' dus ontbijten zat er niet in . Ik vertrok naar school en in de ramadan moet je me niet lastigvallen want ben echt chagrijnig dus op school aangekomen ging ik naar men kluisje . Ik zag Zaka in de gang hij gaf me een knuffel en ik zag aan zen gezicht dat er wat is . Ik zie :"Wat is er "? Hij zette zen meest fakste lach op en zei :"Niets ". En toen ging de bel , ik vond dit raar maar ging toch naar men les .
Tijdens de pauze : Ik ging naar de gang waar ik Ilham al zag staan . Ik gaf haar de gebruikelijke kussen en zei :"Heb je Zaka gezien "? Ze keek me even bezorgd aan en zei :"Ik denk dat je best straks even met hem gaat praten ". Ik keek haar geiritteerd aan en zei :"WAT IS ER MET JULLIE EERST HIJ DIE ZO RAAR DOET EN NU JIJ ?!! Ze wees naar hem en zei :"Ga maar ". Ik ging naar hem en zei :"Wat is er met je "? Hij zei :"Ik beloof je het straks te vertellen na school ". Ik snapte er helemaal niets van en ben alleen maar boos en nieuwsgierig naar wat hij te zeggen heeft .
Einde van de dag : De dag was voorbij en ik zei tegen Ilham :"Straks na het maghreb gebed naar moskee ". Ze knikte en ik bleef hier wachten op Zaka .hij kwam er aan en we gingen ergens op een bankje in de buitenlucht zitten . Ik keek hem vragend aan en zei :"je weet dat je me alles kunt zeggen dus kom op ". Hij zei :"Je weet toch dat ik voor projectmanager wil gaan studeren ". Ik knikte en bleef hem aankijken, hij zei :"Ik ga na dit jaar projectmanager studeren in Leuven ". Ik was heel blij voor hem en omhelsde hem gelijk . Hij keek me aan en krabde aan zen hoofd en zie :"Ik ga dus verhuizen naar Leuven voor men studies ". Ik kon het de eerste secondes nog niet beseffen dus verwerkte ik zen woorden even en wist dan pas wat hij juist wilde gaan doen . Ik wilde niet laten zien dat ik het erg vond omdat ik geen misgunner wilden lijken . Ik zei :"Oow wat leuk voor je "! Hij keek me aan met een blik van 'Is dit je reactie '? Ik zei :"Veel succes en inshAllah haal je het je gaat het goed doen daar ". Hij keek me even aan en zei :"Sorry dat ik weg ga het is maar voor 2 jaar en "... Hij wilde verder praten maar ik onderbrak hem en zei :"Geen probleem en we hebben sowieso toch nog contact via telefoon." hij knikte en ik nam afscheid van hem . Toen ik alleen was voelde ik me gelijk slecht , ik wilde niet huilen . Ook al deed ik da nu maar al te graag . Ik bleef mezelf gek maken met de zin : Als hij mektab was was hij wel gebleven ".
Na het maghreb gebed te hebben gebeden en eindelijk gegeten te hebben ging ik naar de moskee. Ik ging naar het huis van Ilham en klopte aan . Ze deed open en keek me twijfelend aan ik zei :"Het is al goed hoor ". Aangezien ik wist dat ze het erover wilden hebben . In fr moskee aangekomen bidden ik het isha gebed en toen ik bij mijn dua aankwam besefte ik pas wat ik zou gaan verliezen . Ik liet een traan en Ilham keek me bezorgd aan en vroeg me wat er is . Ik zei :"Niks het is gewoon het geloof dat me pakt ". Ze knikte en ik veegde men tranen weg en ging na het gebed naar huis en viel in slaap hopend dat ik wakker word van een droom .
Wat vinden jullie van de sprong die ik gemaakt heb ?
