The Perfect mismatch ~ 1D ~ 5SOS ~ Fanfiction.

Hoofdstuk 13 • Wienowa

Luke was aan de beurt. Ik kijk hem aan en glimlach, wat is het toch een schatje he?

Hij laat mijn been los en pakt de fles. Hij draait er langzaam aan en de fles draait. Dit is zo zenuwslopend.

De fles stopt bij Mabel. Omg, dit meen je niet he. MIjn hoofd word langzaam rood en ik merk dat Ashton het ziet. Hij pakt de fles en richt hem op mij.

"Wienowa en Luke!" Roept Ash vrolijk. Ik lach naar hem en knipoog.

Luke kijkt mijn kant op en ik draai me om naar hem. "Zullen we dan maar?" Vraag ik vrolijk. Hij knikt en drukt zijn lippen op de mijne. Honderde vlinders vliegen er door mijn buik.

Ik laat mijn tong naar binnen glijden en ik ga met mijn handen naar de onderkant van zijn shirt, helemaal vergeten dat we in een kamer vol met mensen zaten.

Al snel voel ik dat er iemand aan mijn arm trekt. Ik laat Luke los en kijk recht in de ogen van Michael.

"Ja, er zitten hier ook nog mensen!" Zegt hij quasi boos. Ik kijk hem sarcastisch aan en kijk dan terug naar Luke.

"Wauw.." Is het enige wat ik kan uitbrengen.

"Ik weet het.." Fluisterd hij terug.

Mijn wangen worden rood en ik glimlach verlegen.

"Zullen we.. Je weet wel, even samen praten?" Vraagt Luke. Ik knik en sta op.

"Wij zijn zo terug." Zeg ik tegen Ashton, geen aandacht voor de andere jongens.

Ik volg Luke naar Harry's slaapkamer, waar we straks allemaal slapen en doe de deur achter me dicht.

Als snel draai ik me om en kijk ik diep in zijn blauwe ogen.

"Ashton heeft het je verteld he?" Vraag ik.

"Wat? Dat jij verliefd op me bent?" Vraagt hij vol enthousiasme. Ik knik verlegen.

"Jaa, heeft hij je niet verteld dat ik al 3 jaar verliefd op je ben?" Vraagt hij plotseling. Ik schrik, dat heeft Ash me niet verteld. Hoe kon hij me zulk belangrijke informatie niet vertellen?

"Nee.." Fluister ik.

"Ja, dat is zo!" Zegt hij voordat hij mijn wang streelt.

Ik kijk verlegen weg, normaal ben ik nooit verlegen. Hij haalt het tegenovergestelde in me naar boven.

Voordat ik het weet drukt hij zijn lippen teder op de mijne. Ik kon niet anders denken dan: Hier heb ik van gedroomd, en nu gebeurt het.

Ik laat me achter op het bed vallen en zet mijn handen in zijn haren. Ik voelde me zo gelukkig, dit moment kon niet meer verpest worden.

En toen werd er op de deur geklopt.

Luke staat geschrokken op en kijkt me quasi boos aan. Hij wilde ook niet dat dit moment voorbij zou gaan.

Hij loopt naar de deur en opent hem.

Drie keer raden wie er voor de deur staat.

Dat dus.. Michael.

"Wat is er?" Vraagt Luke geïrriteerd.

"Ik wilde even kijken hoe het met jullie ging, het duurde zo lang." Zegt hij en zonder toestemming loopt hij de kamer in.

"Je komt heel ongelegen..." Mompel ik.

Michael gaat naast me zitten en slaat zijn arm om mijn schouder.

"Hoezo dan?" Vraagt hij nieuwschierig. Luke schud zijn hoofd hevig naar mij, maar ik ben er klaar mee.

"Luke en ik waren aan het zoenen!" Zeg ik zelfverzekerd.

Michael slaat zijn hand voor zijn mond en kijkt me verdrietig aan.

"Sorry.. Ik ga wel weer." Mompelt hij en hij verlaat de kamer.

Ik draai me om naar Luke en hij kijkt verbaasd. "Moest dat?" Vraagt hij.

"Ja, hij moet echt stoppen met overal tussen in komen." Hij knikt begrijpend en slaat zijn arm om me heen.

"Luke, hoe zit het nou met ons?" Hij kijkt nadenkend om zich heen.

"wat wil je?" vraagt hij.

"Bij jou zijn.." Fluister ik.

"Dan is dat vanaf nu geregeld, lieffie." Hij geeft me een kus en houd mijn hand vast.

"Zullen we dan maar naar beneden gaan?" Ik knik en volg hem.

Wauw, ik heb nu dus met Luke. Mijn dag kan nu echt niet meer stuk, ofnouja, zolagn het een beetje goed gaat met de jongens van One Direction. Het is gewoon zo lastig.. Ik mag ze niet, en dat maakt het moeilijk om met ze in een kamer te zitten.

We zullen zien hoe het gaat.