Twee maanden. Twee eindelijk maanden hebben we gezocht naar het meisje met de gebroken glimlach. Ik bekeek mezelf in de spiegel. We zijn al begonnen aan onze tour en de jongens spreken elkaar nu nog alle moed aan. Elke avond vragen we onze trouwe fans om hun ogen open te houden voor dit meisje genaamd Mabel. Maar we konden haar nergens vinden. Noch konden de fans dat. Ze lijkt van de aardbodem zijn opgegaan. En nu besef ik het me pas. Maandenlang heb ik mezelf de schuld gegeven en gestrafd. Ik heb haar nog een brief geschreven, al heb ik die nooit verstuurd. Ik kon het begrijpen dat ze mij niet wilde weerzien - ondanks de steken die door mijn borstkas waren gestoken - maar dat ze haar broer zo machteloos zou achterlaten was zelfs voor mij een raadsel.
Hij miste haar, ik kon het me niet inbeelden hoeveel hij haar zou missen. Ik weet het me nog goed hoe Wienowa weg was, ik was afgetakeld en vermoeid. Hoe Harry s'avonds tegen de muur kruipt en begint te snikken. De enige vraag die ons rondging was of ze uberhaupt nog wel bestond. Ik greep met mijn hand de groeilamp waardoor de hitte tegen mijn huid prikt. Het begint steeds meer te prikken maar ik bleef hem maar vasthouden. Dit was mijn straf om haar zomaar weg te laten. Pas als ik Wienowa hoofd zie in de spiegel haal ik mijn hand eraf en een rode plek bloeit in de binnekant van mijn hand. ' Alles goed ?' 'Ja, alles goed. Ik ben gewoon gesloopt,' Ze knikt. Ik wilde haar niet vertellen hoe de tranen die uit mijn ogen stroomden een leegte in mijn ziel achterliet. 'Het concert begint zometeen,' meldt ze nog waarna haar hoofd ,die eerst nog door de deur was gestoken, me nu bemoedingend aankijkt. 'Thanks.'
Toen ze What makes you beautiful hadden gezongen en ze met een diepe buiging al het gegil en geklap in ontvangst namen, kwam ik het podium langzaam oplopen. Ik leg mijn hand steunend op Harry's schouder en hij sprak. Zijn stem was trillend en elk woord kwam er moeizamer uit. 'Zoals jullie misschien al weten, zijn we op zoek naar zijn zusje,' nam ik het over. Hij stond er zo levenloos bij, alsof hij geen woord door zijn keel zou kunnen krijgen. 'Kan de camera even deze kant op .. Ja, precies .. Dit is haar'. Ik sla mijn arm om Michael heen die ook naast mij is komen staan en Harry houdt een foto van haar voor de camera. De foto word afgebeeld op het grote scherm achter ons zodat iedereen hem kon bekijken. Het was een leuke foto van haar, je zag hoe de wind door haar golvende haren bIaast en haar felblauwen ogen schitterden. Ik gaf de microfoon aan Harry terug, waarna er achter de schermen een paniek bestond. Ik knijp hard in mijn duim tot hij pijnlijk knaakt en doe dit bij alle andere vingers. Ik beet op mijn lip en duw mijn nagels in mijn pols tot er een wond in de vorm van mijn nagel achterblijft. Het verboden terrein was betreden. Iedereen zou te horen krijgen over het foutje uit de familie Styles, iedereen zou te horen krijgen over hoe hij zijn zusje tot dood had verklaard. Tenminste als er geluid kwam uit zijn mond, hij kuchtte allemaal en veroorzaakte een oorverdovend piep door de zaal. ' Zij betekent alles voor mij en ik ben als de doods om haar te verliezen. Ik snap dat jullie het misschien niet zo interreseert maar ik ben haar meerdere malen verloren. Ze is nu weggelopen en ze kan overal zijn. Ik zou het waarderen als je een foto wilt maken en deze rondsturen zodat iedereen zijn ogen open kan houden. Bij voorbaat dank,' Het hele rieteltje ging zoals alle andere shows, de lichten gingen uit. Een zee van flitsen, de mensen achter de schermen die ons geirriteerd aankijken en Harry die wij van het podium moeten sleuren nadat hij met betraande ogen naar de foto blijft staren.
Wienowa zit nogsteeds op de bank, een stipboek lezend. 'Zo, hoe was het concert ?' '- One direction zijn nogsteeds slecht,' antwoord ze zonder op te kijken van haar stipboek.
______________
Misschien valt het jullie op aan de schrijfstijl maar Mabel heeft dit hoofdstuk geschreven in plaats van Wienowa. Zodat jullie niet denken dat Wienowa niet meer schijft, maar gewoon even een hoofdstuk zodat we weer een paar hoofdstukken als feedback hadden x
Hope you enjoy my shit ! Or nah ..
JE LEEST
The Perfect mismatch ~ 1D ~ 5SOS ~ Fanfiction.
FanfictionMabel : Hij stroopt zijn mouw een paar centimeten omhoog zodat zijn pols te zien is. ' Ga je gang ' Mompelt hij terwijl zijn blik mijn ogen niet verlaten. ' Dat kan ik niet, ik zou je pijn doen.' Hij pakt mijn hand vast en legt er een scherp mesje i...