Het was stil.
Stil in mij, stil om me heen, gewoon stil.
Eigenlijk vond ik deze stilte wel fijn, gewoon wat rust in mijzelf, helaas was ik de enige die daar zo over dacht. Mijn gedachten wilden niet stil zijn.
Ik heb nachten lang gedacht aan Mabel die nog steeds ergens rond zou dwalen. Alleen, in stilte. Waarom was alles toch zo stil zonder haar?
Ik geloofde niet in wonderen, ze waren overheersend, ze moesten en zouden je leven overnemen en ze zouden ervoor zorgen dat je helemaal gek zou worden, want dat deden ze met mij, toch?
Zoveel vragen, zo weinig antwoorden.
Had ik maar een antwoord op dit alles.
"Ashton?" Een zachte, vriendelijke stem klinkt vanuit buiten mijn kamer. Ik zucht lichtjes en haal mijn oordopjes uit mijn oren. "Ja?" Mompel ik, wetend dat ik eigenlijk geen zin heb in gepraat of gejank.
"Ik ben het, mag ik binnen komen?" Ik zucht. Het? Hmm, dat kan maar een iemand zijn. "Kom binnen Wienowa, niet dat ik hier privacy kan hebben." De deur gaat open en mijn zusje staat met tranen in haar ogen in de deuropening, ik schrik, dat is alles wat ik doe.
"W-wat is er aan de hand?" Mompel ik terwijl ik opsta en mijn armen om haar lichaam sla, die wat minder zwaar was dan vorige week. "Ik dacht dat je juist zou aankomen van zwangerschap?" Ik lach schamper en laat Wienowa los, die nog steeds huilt.
Met mijn duimen veeg ik de tranen van haar wangen af. "Ik wil even zitten." Fluistert ze. Ik knik en neem haar mee naar mijn bed waar ik haar loslaat. Ze gaat zitten en stopt haar handen tussen haar benen.
"Wienowa?" Mompel ik. Helaas krijg ik geen reactie. "Wienowa?" Vraag ik nogmaals. Mijn stem trilt, ik weet gewoon dat er iets niet goed is. "Wienowa?" Ze kijkt op en schud haar hoofd. "Lieverd, wat is er?" Mompel ik.
"Ashton, ik" "- Wienowa, ik zocht je echt overal! Kom je zo even, ik heb wat gekocht voor onze kleine." Harry gooit de deur open en kijkt naar wienowa die snel haar tranen weg veegt en haar nep glimlach op zet. "Ik kom zo, ik wilde even wat tegen Ashton vertellen." Harry begint te lachen. "Wat dan?" Hij komt naar ons toe en gaat naast mij staan, Wienowa zucht. "Dat is een verassing." Harry knikt en drukt zijn lippen snel op die van Wienowa. Als hij haar los laat kijkt hij haar in de ogen aan. "Ik hou van je, oke?" Wienowa knikt. "Ik ook van jou." Ik glimlach en gooi de deur dicht als Harry de kamer heeft verlaten.
"Verassing?" Zeg ik enthousiast, terwijl ik probeer de situatie wat vrolijker te maken. "Ja, dat was dus een leugen hé." Spit ze uit. "Sorry." Fluister ik.
Ik neem plaats naast Wienowa en sla mijn arm over haar schouder. "Zusje, wat is er nou?" Ik druk mijn lippen op haar wang en trek haar dichter tegen me aan.
"Ashton, ik ben helemaal niet zwanger." Mompelt ze. Ik schrik op en kijk haar met wijd openstaande ogen aan. "Wat bedoel je?" Fluister ik.
"Spreek ik chinees ofzo? Ik bedoel dat ik niet zwanger ben, en het heb verzonnen zodat ik en Harry samen konden blijven." Ik zucht diep en laat Wienowa los. "Je hebt jezelf echt in de shit gewerkt, wat denk je wel niet dat Harry doet als hij erachter komt dat je niet zwanger van hem bent? Hij voelt zich al verschrikkelijk dankzij Mabel. En hoe de fuck heb je die zwangerschapstest dan voor elkaar gekregen?" Wienowa knikt en schud haar hoofd. "Ik had met een stift het kruisje getekend. Wat heb ik gedaan? Waarom ben ik ooit bij Luke weggegaan, ik had al deze shit kunnen voorkomen en toch doe ik het niet." Wienowa staat op en begint door de kamer te ijsberen, ik zucht en hou haar vast.
"Het is niet jou fout oke? Het is niet jou fout."
JE LEEST
The Perfect mismatch ~ 1D ~ 5SOS ~ Fanfiction.
FanfictionMabel : Hij stroopt zijn mouw een paar centimeten omhoog zodat zijn pols te zien is. ' Ga je gang ' Mompelt hij terwijl zijn blik mijn ogen niet verlaten. ' Dat kan ik niet, ik zou je pijn doen.' Hij pakt mijn hand vast en legt er een scherp mesje i...