The Perfect mismatch ~ 1D ~ 5SOS ~ Fanfiction.

Hoofdstuk 66 • Harry

''- Hij is op weg naar managment om het te vertellen,'' Ik sla mijn ene been over de andere om mijn bobbel te verbergen terwijl ik op wil staan om Luke tegen te houden. Ik hoor Wienowa vanachter mij '' Godverdomme'' roepen. Haar woede was te horen en het zou een paar seconde schelen tot ze boos rechtop sprong. '' Waar is die blonde nou weer mee zeggen ?'' Roep ik en -geen ene sprank van damn gevend om mijn bobbel- spring ik op uit mijn bed. Ik wil naar de deur rennen maar haar hand dicht tegen mijn blote bovenlichaam. '' Erm, Harry ?'' Stamelt ze glimlachend terwijl ze mer haar wijsvinger op mijn borst tikt. '' Misschien moet je een shirt aantrekken ?'' En dat was dan ook mijn bedoeling. Ik rits een willekeurig t-shirt van de vloer - die van zowel mij of iederandere jongen kon zijn want we lieten alles slingeren- en trok deze soepel over mijn hoofd. '' Nee, Harry. Je kan niet zomaar onrust zaaien,'' Sprak Ashton me toe. Hij had gelijk. Als we elkaar bij elk ding om in de haren zouden vliegen, zou dit tour een nog grotere hel worden dan het al was. Ondanks dat ik bij zijn nek wilde maken, bleef ik verstijft staan. Hij wilde Wienowa in mijn armen slaan en dat deed ik dan ook. Het gevoel van verlies en ontdaan kwam naar boven, nog erger dan dat al was. Niemand mocht haar van mij afpakken. Niet nogmaals.
Als Ashton de kamer weer verlaat, besluit ik verder te gaan waar we gebleven waren. Ik pakt haar nek vast en pak haar vol op de haar mond. Vol schrik van mijn plotselinge actie deinst ze eerst naar achteren maar geniet al snel. Ik duw haar mijn bed op en hang met verlangende ogen naar haar. Ze slaat haar armen om mijn nek en ik schuif mijn handen onder haar shirt. Dan frunnik ik een beetje aan het eind van haar shirt. Ze kijkt me even met een glimlach aan en trek dan haar shirt over haar hoofd. ' Dat gaat perfect worden,' verzeker ik haar. 'Ja, dat zullen we wel zien,' Ik trek ook mijn shirt uit en druk weer een kus op haar lippen. Dan richting haar nek waarin een zachtjes een litteken plaats. Een kreun verlaat haar mond. Ze legt haar handen even op mijn buik. Terwijl haar vingers langs mijn vlinder tattoo. Ik glijd met mijn armen naar haar bh en klik hem open. Snel trek ik haar bh uit en gooi hem ergens in de kamer. Haar in mijn ogen perfecte borsten zijn nu zichtbaar. Ik leg een hand erop en begin te masseren. Met de andere kant rits ik mijn broek open. Wienowa schuift met haar voet mijn broek naar beneden en ik schop hem uit. Nu pak ik haar slipje en trek hem omlaag. Ik druk weer een kus op haar lippen en zet mijn handen even in haar paarse haar. Ze zet haar handen tegen mijn enorme erectie en trekt dan mijn boxer uit. Vol vrijheid kreun ik het uit terwijl ik nog altijd haar borsten vast heb en mijn lid tegen haar kietelt. 'Harry !' Kreunt ze en pakt me bij mijn nek. Ze geeft me een kusje in mijn nek terwijl ze nog steeds kreunt. Ik stop een vinger in haar en kijk haar met een grijs aan. Ik kijk haar recht in haar ogen aan en hoor haar nogmaals kreunen als ik mijn vingers beweeg. Dan haal het er weer uit haar en druk een kus op haar buik. Ze zet haar handen om mijn lid en begint me te verwennen door haar hand op en neer te bewegen. Ze draait ons om en plaats mijn lid tegen haar aan. Ze kreunt zachtjes. ' Oh, ik ligt boven,' Zeg ik grijnzend en draai ons nog eens om en ze legt haar handen op mijn rug. Ik kijk haar even met een glimlach aan en blijf met een speelse blik boven haar hangen. Haar nagels steken in mijn rug. Met een hand pak in een condoom uit mijn nachtkastje en doe die om mijn lid. Dan laat ik mijn lengte langzaam in haar glijden. Wienowa kreunt en ik kijk haar met dezelfde genot aan. Kreunen vullen de kamer en ik begin dieper te stoten. Beide beginnen we nog harder te kreunen en te schreeuwen. Ik stoot steeds harder en dieper. Ze zet haar nagels diper in mijn rug gezet en ik kust nog steeds haar nek. 'Je had gelijk,' Zegt ze kreunend en bijna onverstaanbaar. Ik stoot nog iets harder en zit nu helemaal in haar, ik bereik haar diepste en gevoeligste plek. Dat is voor zowel mij als haar genoeg om schokkend, kreunend en schreeuwend, op het zelfde moment klaar te komen. Ik kom weer uit haar en laat me naast haar ploffen. Mijn ogen zoeken die van haar op en ik pak haar hand terwijl ik tot adem wil komen.

Ik huilde onder de douche. Krokodile tranen. Met oorverdovende halen en snikken. Ik ademde ruig lucht naar binnen dat met schokken weer werd uitgeblazen. Tranen met tuiten. Het klonk alsof ik langzaam aan het sterven was. Maar was ik dat niet dan? Ik was de slechte broer ooit. Een klootzak. Een eikel en ik haatte mezelf nog meer dan dat die woorden konden verwoorden. Waarom heb ik haar opgesloten van de wereld ? Waarom had ik niet eerder in de microfoon geschreeuwd dat dat meisje mijn zusje was ? Ik wilde haar voor mezelf houden. Ik dacht dat de wereld haar zou veranderen. Ze zou afstandelijk worden en dan zal ik haar verliezen. Ze zou geen nachtenlang genieten van de sterren of dansen door de gangen van mijn appartement. Nee, de wereld zal haar veranderen. Ik was egoïstisch tegenover haar. Ik wilde haar zo dichtbij me houden dat niemand ertussen zou komen. Zo zou ze blijven wie zij was. En oh god, wat was je een leuk wie ze was. Ik heb het haar alleen nooit uit kunnen leggen en juist nu kan ik de woorden opeenvolgend uit mijn mond laten vallen. Maar ze was weg. Ik wilde haar alleen zien of ze ergens in een mooi huis in was getrokken met een gespierder, beter persoon dan ik. Misschien zou dat me rust doen. Dat ze veilig zou zijn, zou mij zoveel rust doen. Ik zat op de grond van de douche. De stralen kietelden op mijn huid. Ik had geen kracht meer om op te staan, om me te drogen daarbuiten wilde ik niemand onder ogen komen. Niet nu ik er zo beroerd aan toewas. Dus bleef ik versteend op de koude badkamer vloer zitten. De kraan draai ik uit zodat ik als straf in de kou moest rillen. Ik wreef met mijn berimpelde vinger mijn tranen weg die uit mijn rode, opgezwollen ogen waren ontsnapt. 'Harry?' Niall tikte op de badkamerdeur. 'Ja?' 'Gaat het goed ?' Weer die verdomde vraag. Het was niet eens meer een beleefdheidsvorm meer. Het was een bevestiging voor hun dat ik mezelf niet van kant zou maken. 'Het gaat prima,' Mijn stem klonk schor van het huilen. Ik legde mijn hoofd tegen de koude tegels. Kippenvel beklom mijn lichaam en ik rilde. Ik rilde en genoot ervan. Ik geniet van de straf die ik mezelf gaf.'Harry!' Niall klopte op de badkamerdeur. Alweer. Maar nu met zijn vuist. 'Doe open' 'Nee, godverdomme Niall.'
Ik reageerde niet eens meer. Mijn billen voelden zo verdomd koud en mijn benen waren slap, terwijl al mijn spieren duidelijk brandden. Ik sloot mijn ogen maar kon mijn ogen niet dichtspijkeren tegen het lawaai dat de badkamer binnendringt. ' Oh, god Harry,' Schreeuwt Niall en als ik mijn ogen open zie ik zijn contouren. Hij pakte me onder mijn oksel en trok me zo de badkamer uit. ' Ga weg,' Roep ik fel. Mijn stem was nogsteeds ruw van het huilen maar ik kwam er hard genoeg uit om ervoor te zorgen dat Niall gewaagd een stap naar achter deed. Ik was dan wel groter dan hem maar sterker niet meer op dit moment. Toch deinst hij van me weg. Hij had immers geen idee wat mijn bedoelingen waren. ' Ik ga hulp halen, blijf hier.' Met die woorden verlaat hij mijn kamer.
Even later hoor ik zijn voetstappen weer richting mijn kamer. Ik spring op. Het was niet bepaald een bewuste beweging maar meer een reflex. Ik leun met mijn volle gewicht tegen de deur aan en voel hoe de deurknop een paar keer omlaag word getrokken. ' Harry, doe open!' 'Nee.' Ik hoor een zucht en ik voel hoe Niall zijn harde vuist tegen de deur knalt. Ik voel dat mijn grip verminderd omdat zij met meerderen tegen de deur duwen. Ik beet op mijn lip maar wist dat hij hem uiteindelijk zou openen. ' Harry, kan je hem even opmaken ?' Haar stem. Zo mooi dat ik mijn evenwicht voor even verlies. ' Als Niall weg is.' Bevel ik. Een gesmoes klonk aan de andere kant van de deur die ik nog steeds dichtduwde. Daarna liep de voetstappen weer verder waardoor Wienowa in haar eentje achterbleef aan de andere kant. 'Hij is weg, Harry.' Ik verslap mijn lichaam en de deur gaat vrijwel meteen open. Ik word door haar kracht tegen de muur aan geduwd. Daar stond ze dan. Wienowa. Haar paarse haren waren in een knot gebonden en ze knielde naar de grond zodat we op even hoogte waren.
'Gaat alles nog goed, Harry ?' Alweer dezelfde vraag. Nee, het ging niet goed. Ik was een vreselijk persoon en dat wisten ze allemaal. Maar niet zoals ik dat wist. Zij wisten bovendien niet eens Mabel haar verhaal. En nooit zullen zij dat weten.' Ja, het gaat gewoontjes,' Ik bijt op de binnenkant van mijn wang tot ik de ijzeren smaak van bloed proef. Ze geeft een klap tegen mijn wang. 'Kap daar nou eens mee,' Ik kijk haar voldaan aan. ' Als er wat is, moet je het zeggen. We willen je niet meer huilend op de koude vloer treffen. Je moet stoppen met die onnozele staffen die je jezelf geeft,'

' Maar het voelt fijn,' Antwoord ik kleintjes.
Zij snapte er niets van. Zij begreep het niet. Hoe kon ze ook enigszins inbeelden hoe ik me zou moeten voelen op dit moment. Ik was een wrak. Het liefst zou ik iedereen wegduwen en me opsluiten in een hoekje. Tot ze me terugvonden -in wat voor akkelige staat dan ook mocht zijn-. Ik schold. Opeens uit het niets gooide ik rampzalige woorden uit mijn mond. Hard en fel en sloeg tegen de muur naast me. Wienowa dook ineens, al zou ik haar nooit raken. Nee, ik zou Wienowa absoluut niet raken. Ik trapte tegen mijn nachtkastje. Nog een trap alleen dan op de hoogte van de lamp en trok wanhopig aan mijn haren. ' Godverdomme, Harry. Doe eens rustig.' Siste ze. Ik weet niet wat er gebeurde maar haar zachte stem bracht mijn rust weer naar boven.