The Perfect mismatch ~ 1D ~ 5SOS ~ Fanfiction.

Hoofdstuk 48 • Ashton

"Okay, Luke, Louis en Niall, jullie gaan die kant op en ik en Michael gaan richting die kant." Ik wijs gefrustreerd de beide wegen aan en loop naar rechts waar Michael me mee naar toe volgt. "Denk je wat ik denk?" Mompelt hij, Ik haal mijn schouders op en knik. "Als jij denkt wat ik denk, dan ja." Hij knikt en ik zie hoe zijn handen schudden. Ik laat hem stil staan en kijk hem dringend aan. "Het komt goed, oke? Ik ken Wienowa en die kan echt wel voor haar zelf zorgen." Ik wist zelf wel beter dan dat, Wienowa kon niet voor haarzelf zorgen. Maar ik proberde gewoon alles om Michael rustig te krijgen, ik kon hem gefrustreerd er niet ook nog bij hebben. "Hoe gaan we haar in godsnaam zoeken?" Mompelt hij, weer haar ik mijn schouders op. "Ik weet het niet Michael, ik weet even veel als jou.. Maar laten we maar beginnen bij de coffee shops.." Het voelde als een mes steek in mijn hart toen ik die woorden uitsprak. Maar ik was eraan gewend, Mabel brak mijn hart ook, dus de pijn was ondertussen al te verdragen.

Al snel komen we bij de eerste Coffee shop aan waar het ontzettend druk is. Michael zou daarbinnen niet opvallen met zijn fel rode haar en daarom was het voor mij ook wat minder moeilijk om naar binnen te lopen, herkend door de junks zouden we toch niet worden. "Dames eerst." Mompel ik tegen Michael die voor me komt en de deur open gooid. Als ik binnenstap word ik gelijk vergast door de geur van wiet. Ik hou mijn adem voor even in maar probeer dan toch door mijn mond te ademen. Michael loopt naar de bar waar een vrouw druk bezig is met het inschenken van sterke drank. "En wat kan ik voor deze twee stoere mannen doen?" Ze draait zich onze kant op en ik bijt op mijn lip. Michael haalt zijn telefoon uit zijn zak en haalt een foto van Wienowa tevoorschijn. "Wij zijn op zoek naar dit meisje, heeft u haar gezien?" Even kijkt ze verbaasd en onderzoekend naar de foto en knikt dan. "Dat meisje met die mooie paarse haren vergeet ik niet snel. Ze kwam hier alleen binnen een uur geleden, haar hart was gebroken, vertelde ze en toen heb ik haar wat te drinken gegeven, en wat spul, maar dat was al snel weer op." Ik kijk geschrokken op. Nee dat meent ze niet he, ze heeft Wienowa geen Cockaïne gegeven, "Nee.. Nee GODVERDOMME NEE." Schreeuw ik. De vrouw kijkt ons verbaasd aan en Michael komt voor me op. "Het is zijn zusje, ze is weggelopen en haar verleden heeft veel met drugs te maken gehad, we zijn bang dat ze terug valt. Wanneer en hoe is ze vertrokken?" De vrouw haalt haar schouders op en kijkt naar de klok. "Ongeveer een kwartier geleden is ze vertrokken, dronken, met een jongen." Michael slikt maar vermand zichzelf. "En wie was die jongen?" De vrouw haalt weer haar schouders op. "Jongen, begin 20, tattoo's en piercing overal en donker haar blauwe ogen. Hij kwam hier kort na haar binnen met een hoop drugs en spuiten. Hij vertelde ook haar over hoe zijn hart werd gebroken en samen besloten ze naar zijn huis te gaan om wat lol te maken, zei hij." Ik moet me inhouden om de vrouw niet van achter de bar te halen en haar te slaan, omdat ze zo dom is geweest om een meisje van net 19 drugs te geven. "Bedankt." Mompelt Michael die me de shop uitduwt.

"Oh god, oh god,.. Hier was ik al bang voor... Damn Michael wat moeten we nou??" Ik voel het zweet over mijn rug lopen en zoek naar mijn telefoon in mijn zakken. Ik haal hem er vlug uit en typ Wienowa's nummer in waarna ik hem tegen mijn koude oor aan houd. Hij gaat over. "HIJ GAAT OVER!" Ik voel mijn hele lichaam shaken maar dat stopt zodra haar voicemail te horen is. "Hey, dit is wienowa.. Als je belangrijk bent, bel ik je terug, doe ik dat niet.. Dan haat ik je. Ciao." Wat was het fijn om haar stem weer even te horen, maar helaas had ik er niks aan. "We moeten naar de politie, nu!" Mompel ik en Michael knikt. En daar liepen we, ik de kou, naar het politiebureau.