POV Mabel
Ik schrik lichtjes wakker als ik iemand op mijn rug voel tikken, maar houd mijn oogleden ontspannen op elkaar. Ik zou wel in slaap zijn vallen tijdens de film. Harry liet mij altijd dezelfde film kijken. Love Actually heb ik ondertussen zovaak gezien, dat de woorden zich afspelen in mijn droom. '' Mabel, slaap je al ? '' Hoor ik hem zachtjes fluisteren. Als hij geen antwoord krijgt, legt hij een arm in mijn knieholten en de andere weer achter mijn rug. Niet veel later voel ik de bank onder me verdwijnen.
Ik hoor de deur van mijn slaapkamer kraken als hij hem met zijn zij open klikt. Hij oefent wat meer druk op mijn lichaam zodat ik niet uit zijn armen zou vallen waardoor ik mijn ogen langzaam open. '' Oh, fuck.'' Vervloekt hij en ik kijk omhoog om zijn blik te ontmoeten, die zorgzaam op mijn lichaam rust. '' Ga maar slapen. '' Ik glimlach en laat mijn hoofd weer naar achteren zakken. Ik nestel me wat dieper tegen hem aan en druk mijn hoofd ietswat in zijn borstkas. Ik kan zijn afterwave ruiken door zijn witte shirt. Hij zucht terwijl hij me strakker tegen zich aanhoudt. Ik glimlach tevreden tot zijn veilige armen onder me verdwijnen en ik mijn bed onder me voel. Een koude blies blaast er langs mijn lichaam voordat Harry mijn deken over me heenslaat. '' Dankjewel '' Mompel ik heel zacht. '' Geen dank, weltrusten Mabeltje. '' Dan sluit hij de deur achter zich dicht en hoor ik zachtjes hoe zijn voetstappen de trap aflopen. Zodra ik zeker weet dat hij weer beneden is, draai ik me om. Mijn blik staart naar het vriendschapsarmbandje die hij op mijn nachtkastje heeft gelegt. Sinds hij weet dat ik mezelf snijd en afsterf, heeft hij belooft elke dag een bandje te vlechten. Om me op te vrolijken. Met mijn blik vol vreugde op het armbandje gericht, val ik in een diepe slaap.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ik schrik op als ik geluid van beneden hoor. Ik kijk op de klok en zie dat het negen uur is. Shit, over een uur zou de band al aankomen bij het vliegtuig. Ik probeer uit mijn bed te springen maar draai me nog een keer om als ik een bonzende hoofdpijn voel opkomen. Ik knijp mijn ogen dicht als ik duizelig begin te worden. Ik sla mijn handen voor mijn ogen. Ik voel hoe wat vloeibaars langs mijn gezicht drupt en trek mijn handen met een ruk van mijn gezicht weg. '' Oh, nee. Godverdomme. '' Piep ik zacht als ik de rode strepen op mijn pols zie. De beelden van toen ik vanacht wakker werd, schieten in me op. Ik trek mijn mouw eroverheen, Harry zou zo teleurgesteld worden als hij erachter kwam.
Een diepe zucht verlaat mijn lippen als ik voorover buig over Harry, dan hoor ik zachtjes gesnurk. Hij slaapt dus nog. '' Harry ? Haz ? Word je wakker ? '' Fluister ik zacht, maar ik krijg geen antwoord. '' Broer, please. '' Vraag ik voor de laatste keer. Dit keer openen zijn ogen tot spleetjes. Zijn gezicht klaart op als hij mijn glimlach ziet die hem wakker maakt. Met een slaperige blik en nóg wariger haar dan normaal pakt hij mijn hand vast. '' Wat is er ? '' Hij hijst zich omhoog en veegt met zijn andere hand wat slaap uit zijn ogen. '' Kan jij me naar het vliegveld brengen, ik wil graag five seconde of summer zien aankomen. ''
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
'' Oh my god, daar zijn ze ! '' Gilt een meisje die vooraan staat tegen het hek aan. Alle meisjes die eerst rustig op hun stoelen zaten, zijn ondertussen opgestaan en naar het hek gerend. Een massa gillende tieners drukken tegen elkaar aan alsof de derde wereld bezig is.'' Moet jij daar niet aan meedoen ? '' Zegt hij met een glimlach waardoor de kuiltjes in zijn wangen dieper worden. Ik haal mijn schouders op en hij schudt zijn haren even tot het in één keer weer in model zit. '' Doe niet zo gek, ik zou daar vast niet tussen mogen. '' Ik wil Harry's blik opvangen maar zijn grote, zwarte zonnebril zit in de weg. Hij mocht overigens niet herkent worden, dat zou de dood betekenen van ons beiden.
JE LEEST
The Perfect mismatch ~ 1D ~ 5SOS ~ Fanfiction.
FanficMabel : Hij stroopt zijn mouw een paar centimeten omhoog zodat zijn pols te zien is. ' Ga je gang ' Mompelt hij terwijl zijn blik mijn ogen niet verlaten. ' Dat kan ik niet, ik zou je pijn doen.' Hij pakt mijn hand vast en legt er een scherp mesje i...