The Perfect mismatch ~ 1D ~ 5SOS ~ Fanfiction.

Hoofdstuk 52 • Ashton

Ik ga op de bank zitten waarna Harry tegenover me gaat zitten. "Dus??" Dringt hij aan. Ik slik luid en stopt mijn handen tussen mijn benen. "Ik heb slecht nieuws.." Ik voel hoe mijn stem trilt en hoe mijn tranen ze een weg banen over mijn wangen. "Kom op Ashton, vertel het me." Ook Harry zijn stem slaat een paar keer over en ik zie de pijn in zijn ogen. Het was een wonder dat hij van wienowa hield nadat hij haar had afgewezen, ik had hem niet vergeven voor wat hij haar had aangedaan, maar hij houd van haar, dat is duidelijk. "Ten eerste, we hebben haar niet gevonden." Ik zeg de zin nog akelig rustig. Harry daar in tegen raakt er gefrustreerd van.

"We zijn naar een coffee shop geweest, omdat we bang waren dat ze een terugval zou krijgen, en ze was daar inderdaad geweest. Ze had drugs op en werd met een jongen mee naar huis genomen, ik denk dat ze met hem naar bed gaat voor geld, zodat ze de nacht kan doorkomen, dat deed ze vroeger ook altijd. Harry, we moeten haar vinden voordat ze helemaal terug valt." De brok in mijn keel word alsmaar groter. Ik probeer hem weg te slikken en bijt ongemakkelijk op mijn lip. "waar moeten we zoeken, Ash? Ze kan overal zijn.." Zijn stem kraakt, en ik haal mijn schouders op. "De politie zoekt ook al." Probeer ik de situatie wat te verzachten. "Ik weer het allemaal niet meer hoor.." Fluisterd hij terwijl hij eindelijk zijn tranen laat stromen. Ik voel medelijden opkomen maar bijt het van me af. Hij verdient mijn medelijden niet. "Ik.. Ik uhhh... Ik ga even naar buiten, ik heb wat frisse lucht nodig." Mompelt hij vlug waarna hij op staat. "Sure, loop maar weer weg van je problemen." Hij kijkt me verasst aan waarna hij het huis verlaat. Ik zucht en laat me achterover zakken in de bank. Wat moet ik nou?Ik heb overal gezocht en het vreet me op van binnen. Wienowa is weg en het is meerendeels mijn schukd. Was ik er maar gewoon meer voor haar geweest. Wienowa, waar ben je toch?

Ik hoor hoe de strap kraakt en draai me om. Als snel zie ik dat het Mabel is die de trap af sluipt. Ik zucht, dit kan er ook nog wel bij. Ik voel hoe de vlinders in mijn buik beginnen te dansen maar knijp mezelf zachtjes in mijn arm, ik wilde geen liefde voelen, nee pijn is wat ik wilde voelen. "Waar ga jij heen?" Zeg ik zo bot mogelijk, altans dat probeer ik. "Niks belangrijks." Mompelt ze waarna ze haar jas over haar schouders heen aantrekt. "Je ziet er nogal bezorgd uit." Fluisterd ze voordat ze haar tas over haar schouder hangt. "Uhh, vind je het gek? Wienowa is weg en ze heeft een terug val gehad.. En we kunnen haar nergens vinden." Even dacht ik dat ze medelijden met me zou krijgen, maar ik had het mis. "Wat erg, ik ga. Doei.' Zegt ze vlug waarna ze de deur achter haar dicht slaat. Ik zucht en tel tot 3 in mijn hoofd. Iedereen had wat tegen me vandaag had ik het idee, en hier zat ik dan, alleen in het huis van Harry. Ik voelde hoe de tranen ook nu bij mij zijn weg langs mijn wangen maakten en het deed mijn lichaam af en toe schokken. Het voelde alsof ik geen lucht meer kreeg en langzaam zou stikken in mijn verdriet. "Godverdomme, Wienowa." Mompel ik waarna ik mijn ogen sluit en in slaap val.