Met een dodelijke blik kijk ik Wienowa aan. Ik weet niet precies wat er toen gebeurden maar een knop ging er bij me om. Dat ze mij niet mocht, was een feit maar dat vervolgens mijn zusje beledigd .. Ik merk hoe ik mezelf in moet houden om haar niet aan te vallen. Ze wist niks. Als ze alleen maar wist wat er nu weer met da wijf was, had ze wel anders gedacht. Maar dat zou ze niet waard zijn. Ik kom uit een soort trans als Calum me aantikt. ' Oh shit, ja. ' Mompel ik en ren naar boven.
Als ik haar kamerdeur opsla, tref ik Ashton die naast haar op haar bed zit. Met gefronsde wenkbrauwen kijk ik ze aan terwijl Ashton al opstaat uit haar bed. ' Erm .. ik ga wel even.' Spreekt hij ongemakkelijk. Ik volg hem met mijn ogen tot hij de kamerdeur weer dichtklemt, daarna kijk ik weer naar Mabel. Haar blik is naar de grond gericht en ze zit aan haar vinger te trekken. Met een zwaar gevoel van bezorgdheid, ga ik naast haar zitten. Zonder ook maar een woord te zeggen, leg ik mijn arm om haar heen. Ik hoefde het niet meer te horen. Ze heeft het me zo vaak vertelt, altijd het zelfde liedje. Het eindigde meestal met haar aan de enige hoek van de kamer, huilend en mij in de andere hoek die haar tussen mijn wenkbrauwen door boos aankeek. Ze krimpt in elkaar en haalt mijn arm van haar af. Dan pas draait ze mijn kant op. ' Het spijt me, Harry. ' Fluistert ze zacht. ' Het is al goed, zusje.' Voor even valt er een stilte maar dan schud ze stevig haar hoofd. Haar armen weiken naar haar nachtkastje waar al mijn armbandjes liggen. Ze grijpt er een paar bij elkaar en gooit ze met een ruk mijn kant op. Dan staat ze op. Zomaar uit het niks. ' Nee, Harry. Zie het dan niet ? Het is niet goed. Ik ben verre van goed. ' En zoals ik al had voorspelt, springen de tranen in haar ogen. Ik pak haar pols vast om haar naar me toe te trekken, maar als ik hem vast heb, kreunt ze van de pijn. Ze zakt in een keer door haar benen en van schrik laat ik haar los. ' Sorry, Mabel. Dat was dom van me. ' Mompel ik en laat me naast haar op de betonnen vloer vallen. Ik wrijf bemoedigend over haar rug. ' Je bent inderdaad verre van goed, je bent geweldig. Je bent net als de zon. De zon zal alleen sterren zien, en wensen net zo fel te schijnen. Maar wat de zon nooit zal weten, is dat hij het felste schijnt. ' Met een kleine glimlach kijkt ze omhoog naar me. Haar kleine ogen in de vorm van krallen schitteren door de tranen die in de hoeken zitten. ' Sterren schijnen niet, sterren zijn een reflectie van het licht van de zon ' Zegt ze terwijl ze zich in mijn borstkas wrumt. Ik zucht. ' Wat vind je eigenlijk van die jongens ? ' Vraag ik na een tijdje. Ze kijkt op van haar focus die even lag op de scheur in mijn skinnybroek. Voordat ze antwoord geeft, draait ze ook naar shouders om zodat ze niet haar nek breekt. ' Ze zijn heel aardig, vooral Ashton. Alleen dat zusje is erm .. een bijzonder meisje ' Ik grinnik even naar haar woordkeuze en dan valt er opnieuw een stilte tussen ons twee. Ik kijk naar de nieuwe strepen die er op haar polsen staan, als ik alleen maar wist wat de bron van haar deprisiviteit is, kan ik wat aan doen. Maar dat was het ergste van alles. Ik kon er niks aandoen. Een steek schiet er in mijn hart als ik haar zo zie en ik kan er niks aan doen. Ik voel me zo machteloos en voor ik het weet rolt er een traan langs mijn wang. Ik veeg het snel weg voordat Mabel het ziet. Ik haal mijn schouders nonchalant op. ' Ze zijn echt een paar leuke jongens om mee te hangen. En .. Wienowa, tja. Volgens mij kan zij ook best aardig zijn, als ze dat nou alleen eens zou laten zien.' Ik hoor hoe mijn stem langszaam afdwaalt en Mabel haar hoofd in mijn schouders hangt. Ik schuif een arm onder haar benen en de anderen onder haar rug. Zo hijs ik haar een stukje omhoog en leg haar het bed in. De dekens wikkel ik over haar heen en wenk nog een blik op haar voordat ik een armbandje uit mijn kontzak vis. Ik leg het bij de verzameling samen met de armbandjes die ze net heeft weggegooid. Dan scheur ik een blaadje uit haar kladblokje schrijf er Goedemorgen beautiful op, waarna ik hem op haar nachtkastje leg.
JE LEEST
The Perfect mismatch ~ 1D ~ 5SOS ~ Fanfiction.
FanficMabel : Hij stroopt zijn mouw een paar centimeten omhoog zodat zijn pols te zien is. ' Ga je gang ' Mompelt hij terwijl zijn blik mijn ogen niet verlaten. ' Dat kan ik niet, ik zou je pijn doen.' Hij pakt mijn hand vast en legt er een scherp mesje i...