Ζόνες: Το Ξύπνημα της Καμιενέφ

Αναζήτηση

Λοιπόν όπως σας είπα με λένε Νερ Νέβιελντ, είμαι ελαφογοργόνος διάδοχος του θρόνου του Μπλε Ωκεανού και εκπροσωπώ το μπλε μαργαριτάρι, που μέσα έχει την δύναμη της Ακουάτα, της θεάς της θάλασσας.

Ναι ξέρω, περίπλοκο.

Όμως αυτό που δεν σας είπα στο προηγούμενο κεφάλαιο είναι ότι εγώ μπορώ να ελέγχω την δύναμη ενός από τα έντεκα στοιχεία, του νερού.

Έτσι αρχικά χωρίστηκαν τα μαγικά πλάσματα όταν ήρθαν στις Ζόνες, δηλαδή χωρίστηκαν ανάλογα με τα στοιχεία τους.

  Μπορεί για εσάς τους ανθρώπους να ακούγεται κάτι του τύπου ΟΥΑΟΥ ΕΊΝΑΙ ΑΔΎΝΑΤΟ αλλά ναι, για εμάς είναι συνηθισμένο.

Και μπορεί ο καθένας να το κάνει με την κατάλληλη εκπαίδευση, είτε  μόνος του είτε με δάσκαλο που γνωρίζει το στοιχείο.

Αλλά υπάρχουν κανόνες για κάθε είδους δύναμη, είτε πρόκειται για θεϊκές ή για μη θεϊκές.

Παράδειγμα δεν μπορείς να ελέγχεις πάνω από ένα στοιχείο ή να εκπροσωπείς πάνω από έναν θεό (αν εκπροσωπείτε κανέναν φυσικά) γιατί αν τόση δύναμη μαζευτεί σε ένα θνητό ον δεν μπορεί να αντέξει για πολύ.

  Άσε που οι θεοί πολλές φορές στην μυθολογία είναι κάπως εγωιστές και μπορεί να τσακωθούν για κάποιον που εκπροσωπεί δύο ή τρεις θεότητες ( δηλαδή να τσακωθούν οι θεότητες που εκπροσωπεί το άτομο αυτό).

Ξέρω, σας κούρασα με αυτά του τύπου ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΤΗΡΟΎΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΝΌΝΕΣ αλλά είναι σημαντικό να τα γνωρίζετε αν θέλετε να βγάλετε άκρη από αυτό το βιβλίο.

  Αλλά θα τα πάρω από την δική μου αρχή.

Μένω στην πρωτεύουσα του Μπλε Ωκεανού, στο Γκελβάκουα, στα βασιλικά ανάκτορα μαζί με τον μπαμπά μου. Η μαμά μου πέθανε πριν από δέκα σελήνια δηλαδή χρόνια. Ναι, ξέρω, πολύ θλιβερό, αλλά θα σας μιλήσω για αυτό αργότερα.

  Λοιπόν, όλα ξεκίνησαν όταν άρχισα να βλέπω παράξενα όνειρα. Την πρώτη νύχτα είδα ένα όνειρο με μια νεράιδα που μου έδειχνε ένα σύμβολο. Ήταν ένας κύκλος που χωριζόταν με μια κυματιστή γραμμή. Όταν ξύπνησα αυτό το σημάδι έλαμπε στην αριστερή παλάμη μου.

Τρομακτικό.

Όμως κατάφερα να το κρύψω. Όλες οι φυλές των γοργόνων έχουν μοναδικές ικανότητες, όπως το ότι μπορούμε να αλλάζουμε μορφή, να λαμπιρίζουμε στα σκοτεινά βάθη, να μαγεύουμε τους στεριανούς με την φωνή και το βλέμμα μας( βασικά σε αυτό το τελευταίο ειδικεύονται κυρίως οι σειρήνες και οι τρίτωνες, δηλαδή κάτι σαν φρουρές που προστατεύουν το κάθε βασίλειο).