Ζόνες: Το Ξύπνημα της Καμιενέφ

Σε ένα κρεβάτι στο Θεραπευτήριο

|♠Έλενεν♠|

Ναι αγάπες μου, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κάποιος μετά από όλα τα " αθώα" παράπονα μου με αφήνει να γράψω εγώ τη συνέχεια.

  [ Βούλωσ' το Νερ, προσπαθώ να γράψω!!!]

Όπως καταλαβαίνετε μετά από ό,τι έγινε με την Ίνιπες και την Αράνια και μπλα μπλα μπλα εγώ και ο Νερ δεν ήμασταν σε θέση για να κάνουμε το οτιδήποτε, οπότε κάποια στιγμή ξύπνησα με μία φύλακα θεραπεύτρια πάνω από το κεφάλι μου.

" Σοφή, ξύπνησε" λέει η θεραπεύτρια σε ένα άτομο, που απ' ότι βλέπω είναι η Λιρίνζα.

" Δεσποινίς Ελούνβ, πάλι καλά, μας ανησυχήσατε εσείς και ο κύριος Νέβιελντ"

  " Που είναι ο Νερ;"  λέω ταραγμένη και κοιτάω γύρω μου.

" Έχει ξυπνήσει, είναι σε άλλο δωμάτιο, ωστόσο μάλλον εσείς θα πεινάτε, περιμένετε λίγο".

Εντάξει το ήξερα ότι όλοι οι σοφοί μιλούσαν στους μαθητευόμενους σε πληθυντικό ευγενείας, αλλά αυτό ήταν περίεργο.

Δεν ξέρω πώς μου κόλλησε αλλά νομίζω είχα διακρίνει... Φόβο.

Το τελευταίο που θυμόμουν ήταν πως είχα δεχτεί την πρόταση της Ίνιπες στο να μου δώσει την δύναμη της.

Και μετά ένιωσα να πέφτω.

Και αμέσως μετά είμαι εδώ, ξύπνια πάνω σε αυτό το κρεβάτι.

Αν και, κάτι τριγυρίζει στο μυαλό μου, δεν ξέρω τι είναι, αντικείμενο, πρόσωπο;

Καμιενέφ.

Τι ήταν;

Κάτι μου έλεγε, αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ.

Καμιενέφ.

" Γεννημένη στον Πάγο", αυτό σήμαινε, αλλά ποιά ήταν αυτή που ήταν γεννημένη στον πάγο, ποιά ήταν η Καμιενέφ;

Σκεφτόμουν, και δεν κατάλαβα ότι μου είχαν αφήσει ένα δίσκο με φαγώσιμα στο τραπεζάκι δίπλα μου.

Έτσι πήρα το δίσκο και άρχισα να μασάω.

Ω θεοί, ένιωθα λες και είχα να φάω αιώνες.

Όταν τελείωσα, άφησα τον άδειο πλέον δίσκο στο τραπεζάκι και ξάπλωσα λίγο να συνέλθω.

Πράγματι με φοβόντουσαν, ούτε που είχαν τολμήσει να με διακόψουν από τους συλλογισμούς μου για να μου πουν πως μου είχαν φέρει το πρωινό μου.

Τι είχα κάνει εκεί πάνω;

Ή μάλλον, τι είχαμε κάνει εκεί πάνω, γιατί αποκλείεται να φαιρόντουσαν μόνο σε εμένα έτσι.