Ζόνες: Το Ξύπνημα της Καμιενέφ

Γλώσσα γρουσούζα και μαγαζιά

Κενάι

Η θέα ήταν απλά πανέμορφη, ακόμα κι αν βρισκόμασταν στο κέντρο της πόλης, μου άρεσε.

Και ναι, ισχύει, το αγαπημένο μου μέρος ήταν το μπαλκόνι, και γιατί να μην είναι στο κάτω κάτω;

Είχαμε διασχίσει ερήμους και θάλασσες, και επιτέλους ήμασταν σε μία χώρα με κανονική χλωρίδα και πανίδα.

Έτσι μου άρεσε να κοιτάω αυτή την χώρα από ψηλά, από την θέα του μπαλκονιού.

Κάπως έτσι πέρασε η ώρα μου, αγναντεύοντας πότε την μεγάλη αυτή πόλη ή τον ουρανό, που τα χρώματα του ήταν απογευματινά πλέον.

Σε λίγη ώρα είχε επιστρέψει και η Μία.

" Γεια, γύρισα, ξεκινάμε σε λίγη ώρα;"μπήκε αμέσως αμέσως εκείνη.

Ξύπνησε και την Έλενεν, και πήγε να δει τι έκανε ο Νερ.

Λίγα δευτερόλεπτα μετά ακούστηκαν ουρλιαχτά από το μπάνιο, και μαζί με την Ελ πήγαμε να δούμε τι συνέβαινε, έτοιμοι για τα χειρότερα.

Το θέαμα που είχαμε ήταν... ταυτόχρονα ανακουφιστικό αλλά... κάπως άβολο.

Απ' ό, τι φαινόταν ο Νερ είχε γεμίσει την τεράστια μπανιέρα με νερό και είχε βρει ευκαιρία να φροντίσει την ταλαιπωρημένη του ουρά με τόσα που πέρασε στην έρημο.

" Λίγο αλάτι πάντως θα βοηθούσε, βασικά όχι, πολύ, αν σας βρίσκεται και δεν μπορούσα, έσκασα στα γέλια, η Έλενεν με δυσκολία κρατιόταν για να μην πέσει κάτω από τα γέλια.

Η Μία ήταν η μόνη που δεν το έβρισκε αστείο, και ο Νερ απλά βούλιαξε στην μπανιέρα χωρίς να δώσει σημασία που η Μία ήταν στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.

***

Τελικά μετά από ένα μπουκάλι από εκείνο το σαμπουάν πως το λένε στο μάτι, ένα σπασμένο βάζο και ένα σχοινί ξεκινήσαμε για τα ψώνια μας στην πόλη.

Και οι τέσσερις μας φορούσαμε καλοκαιρινά ρούχα για καύσωνα, ενώ εδώ είχε αρκετή ψύχρα κι ας μην ήταν Νεφτζένος (νομίζω είναι ο δικός σας χειμώνας αν δεν κάνω λάθος).

Μπήκαμε σε ένα μαγαζί ρούχων, για να πω την αλήθεια δεν είχαμε πολλά τέτοια σπίτι, νομίζω και κανένα για την ακρίβεια, ό, τι θέλαμε, το ράβαμε.

" Αχ τι ωραία που είναι" είπε ο Νερ κοιτώντας αυτά που έβγαζαν φως, εδώ το έχω...