Ζόνες: Το Ξύπνημα της Καμιενέφ

Όταν ο όλεθρος και η ασχήμια έκαναν παιδί

}♦Μια♦{

Αυτό που ακολούθησε στη συνέχεια ήταν αυτό ακριβώς που περιγράφει ο τίτλος.

Ένα πλάσμα( έμοιαζε με γκαργκόιλ) που απ' ό,τι φαινόταν δεν ήταν και το πιο φιλικό ον του κόσμου, μπήκε στο βαγόνι.

Οι επιβάτες ούρλιαζαν, τέτοιες άριες ούτε η Μαρία Κάλλας, είδατε τι κάνει άμα θέλει ο άνθρωπος;

Και που είχα μείνει;

Α ναι, εκεί όπου το πλάσμα είχε μπει, όλοι οι άλλοι ούρλιαζαν, επίσης το πλάσμα μας κοιτούσε κατάματα.

Υπέροχα.

Όλοι έτρεχαν προς διάφορες κατευθύνσεις, οι περισσότεροι έξω βασικά, αφού το τρένο είχε σταματήσει, αλλά εμείς οοοοοχι, να μην θέλουμε να ζήσουμε, να θέλουμε να μείνουμε για να νικήσουμε αυτήν την απομίμηση της ύπαρξης όντων, ναι, για τέτοια ασχήμια μιλάμε.

Έτσι λοιπόν συγκεντρώθηκα και ήμουν έτοιμη.

" ΝΤΑΪΑΝ ΒΟΥΤΙΑ"!!!

  Και κάπως έτσι μεταμορφώνεται ένας φύλακας των Κιμέιν, με στυλ.

Και οι άλλοι είχαν προλάβει να μεταμορφωθούν, οπότε τώρα ήμασταν εμείς, οι κομψές στολές μας και το καθόλου φιλικό τέρας.

Ο Νερ, ο οποίος προσπαθούσε να  μην αφοδεύσει από την όλη κατάσταση, ψέλλισε μία εντολή και απελευθερώθηκε μία φωτεινή μπλε με πορτοκάλι μάζα που χτύπησε κάτω στο δάπεδο και άρχισε να διακλαδώνεται, να παίρνει σχήμα, και σχημάτισε ένα κλουβί.

Αλλά ο Νερ θα πρέπει να ήταν πολύ αβέβαιος γιατί το τέρας το έσπασε με τη μία.

Ο Κενάι με ένα σάλτο βρέθηκε από τα δεξιά του και του έκανε δύο χαρακιές με τα σπαθιά του, και μάλλον είχε χρησιμοποιήσει την δύναμη του για να το ηρεμήσει.

Έτσι λοιπόν όπως ήτανε ζαλισμένο από τη χαλάρωση σκέφτομαι την εντολή, δείχνω με φόρα τα κάγκελα και λέω: " Ζωντάνεψε"!!!

Έτσι λοιπόν τα κάγκελα ξαφνικά είναι έμβια και τα προστάζω απλά με την κίνηση της βεντάλιας να δεθούν γύρω από τα πόδια του.

Και όταν νομίζω πως έχουν σφίξει αρκετά, απλώνω το χέρι μου και με τη σκέψη απομακρύνω την ζωή που τους έδωσα, αφήνοντας τα πάλι άψυχα.

Η Έλενεν φωνάζει μία εντολή και χτυπάει το μπαστούνι της στο πάτωμα του τρένου.

Μία γραμμή σαν αίμα περνάει και καταλήγει να ακουμπάει το τέρας, το οποίο χρώμα σαν αίμα εξαπλώθηκε γρήγορα ενώ και ένα γκρίζο λίγα κλάσματα του δευτερολέπτου μετά το κόκκινο, κάτι που θα πρέπει να προκαλούσε το γεγονός πως γινόταν σκόνη μπροστά στα μάτια μας.