Kathmandu Grand Hotel η όπως αλλιώς το λένε

14 4 2
                                    

Έλενεν

Μετά από τόσα, είχαμε φτάσει στον τελευταίο μας προορισμό, τον τρίτο κρυπτοκρύσταλλο.

Ή έστω, εκεί όπου θα τον βρίσκαμε.

Το αεροπλάνο είχε προσγειωθεί και εμείς βγαίναμε από το αεροδρόμιο του Κατμαντού.

Ήταν μία όμορφη χώρα, αν και δεν θύμιζε την πατρίδα, εκείνα τα βουνά που καραδοκούσαν στα βόρεια του Νεπάλ, μου θύμισαν το δικό μου βασίλειο.

Άραγε τι να έκαναν τώρα εκεί;

Μάλλον θα ετοιμάζονταν σιγά σιγά για το Ελνέβες, και την γιορτή της ισημερίας με την αρχή του Χάλμες.

Αλλά ναι, ακόμα κι αν ετοιμάζονταν, δεν θα γινόταν κάτι πρωτότυπο, αφού ο Ραΐντο είχε απαγορέψει την λατρεία οποιουδήποτε θεού εκτός της Ορινάρια, και στις γιορτές είχε καθεραίσει όλα τα αρχαία έθιμα.

Και τι έκαναν;

Οι τέσσερις μεγαλύτερες γιορτές μας ήταν οι δύο ισημερίες και τα δύο ηλιοστάσια.

Με την πρώτη ισημερία ξεκινούσε το σελήνι το Ρίνελις, εσείς μπορεί να το ξέρετε και σαν Άνοιξη αλλά τέλος πάντων.

Με λίγα λόγια για να μην σας κουράσω με το Ζονίτικο Ημερολόγιο, η κάθε εποχή μας στις Ζόνες εγκαινιαζόταν με αυτές τις ημέρες.

Και τις τέσσερις αυτές γιορτές ο Ραΐντο έβγαζε σε κοινή θέα το Μαύρο Φεγγάρι, και γινόταν ένα τελετουργικό που ονόμαζε Χορός των Φτερών.

Εκείνες τις νύχτες άφηνε και κοπέλες από απλούς εύπορους οίκους, που δεν είχαν κάποια ιστορία και δεν ήταν τόσο σημαντικές για να τις καλέσει.

Οι περισσότερες δεν επιβίωναν από αυτόν τον "χορό", και αν επιβίωναν με κάποιον τρόπο, είχαν αποτρελαθεί τελείως,

Εκείνες τις νύχτες οι μάνες των κοριτσιών έκλαιγαν, και όλο το Ινάριλ βρεχόταν από τα δάκρυα τους, λες και είχε ρίξει βροχή.

Αλλά το χειρότερο ήταν το δεύτερο και τελευταίο ηλιοστάσιο του σεληνίου, αυτής της γιορτής που εγκαινίαζε το Νεφτζένος, ή όπως το λέτε εσείς...α, ναι, χειμώνα.

Στην γιορτή αυτή του ηλιοστασίου του Νεφτζένος που άρχιζε την εποχή, έπαιρναν συμμετοχή όχι μόνο τα ευκατάστατα κορίτσια των οίκων, αλλά και φτωχοί οίκοι.

Και κατά τα άλλα δεν συνέβαινε κάτι διαφορετικό, όπως θρηνούσαν οι μητέρες των πλουσίων θρηνούσαν και οι μητέρες των φτωχών.

Ζόνες: Το Ξύπνημα της ΚαμιενέφDonde viven las historias. Descúbrelo ahora