Ζόνες: Το Ξύπνημα της Καμιενέφ

Μαθαίνω πως ο Ραΐντο είχε ψύχωση με το κυνήγι

|♠Έλενεν♠|

Ξαφνικά ήμουν στο σκοτάδι, χωρίς να φαίνεται τίποτα.

Πέρασαν κάτι δευτερόλεπτα ώσπου το σκοτάδι γύρω μου άρχισε να παίρνει την μορφή ενός τοπίου, είχε δάση και πιο πέρα πεδιάδες που απλώνονταν καταπράσινες.

Ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει.

Ή μάλλον θα είχε αρχίσει αν δεν ήταν όλα, κολλημένα, σαν κάποιος να είχε σταματήσει τον χρόνο γύρω μου.

" Μην αυταπατάσαι, είναι απλά μια ανάμνηση" μου είπε η Ίνιπες τείνοντας το χέρι της για να ανέβω στην ράχη... Ω όχι, όχι όχι όχι, αυτή δεν μπορεί να είναι η...

" Θα σταματήσεις να με κοιτάς λες και βλέπεις κάνα ψητό κοτόπουλο;"μου είπε η Ίνα.

Αλλά δεν γινόταν να είναι η Ίνα, εννοώ πως έμοιαζε με την Ίνα, αλλά αυτή δεν ήταν μικροσκοπική, και είχε πιο βαθιά και γυναικεία φωνή.

Ήταν μια φτερωτή αλεπού σε φυσικό μέγεθος, άντε και κάπως μεγαλύτερη, με τα όλα της.

Τρίχωμα στα χρώματα του λευκού και του αίματος, αν και λίγο πιο σκούρο, μαύρα κορακίσια φτερά, δύο φωτεινά κίτρινα μάτια και ένα στόμα με αιχμηρά κατάλευκα δόντια.

" Περιμένω" είπε εκνευρισμένη.

Έτσι, με κάποιον δισταγμό ανέβηκα στην ράχη του κιμέιν μου, προσέχοντας τα φτερά, και η Ίνα άρχισε να κουνάει τα φτερά της.

Πετούσαμε πάνω από τα δάση και τις πεδιάδες, αλλά παρατήρησα κάτι παράξενο.

Ο χρόνος μου φαινόταν σαν να είχε ξεκινήσει, μα σε πολύ, πάρα πολύ αργό ρυθμό, με τα βίας τα φύλλα κουνιόντουσαν.

Και παρατήρησα κάτι φρικτό.

Κατακρεουργημένα ήταν κάτι υπέροχα πλάσματα.

Φανταστείτε αυτό το ζώο που λένε ελάφι, και φανταστείτε και τα με φτερά πεταλούδας, και η γούνα τους στις αποχρώσεις άλλων του ροζ και του λαχανί, ενώ άλλα ήταν σκούρα πράσινα και καφετί του ξύλου.

Είδα πως αυτή η πεδιάδα ήταν γεμάτη με λουλούδια στην ίδια απόχρωση του ροζ με τη γούνα των πλασμάτων που έμοιαζαν με ελάφια.

" Αυτό ήταν το σπίτι τους" μου είπε η Ίνιπες και ένιωσα άσχημα.

Τα καημένα δεν είχαν κάνει τίποτα απ' ό,τι φαινόταν, αλλά όλα αυτά βρίσκονταν εκεί κάτω, νεκρά, άψυχα.

" Ήταν χαρμούναλ της Βλάστησης, εκείνα τα ροζ ήταν τα θηλυκά και τα μικρά τους, ενώ τα πράσινα με τα κέρατα ήταν τα αρσενικά, προσπάθησαν να ξεφύγουν φεύγοντας από το δάσος μα ούτε στην πεδιάδα ήταν ασφαλή τα πράγματα".