Ζόνες: Το Ξύπνημα της Καμιενέφ

Μαζί για πάντα και σε όλα

Έλενεν

Εκείνη την στιγμή ήθελα απλά να κουκουλωθώ κάπου, μέσα σε μία σπηλιά ίσως, και να μην αναγκαστώ να ξαναβγώ για τα επόμενα δέκα χιλιάδες σελήνια. Όμως εννοείται αυτό δεν ήταν κάτι εφικτό.

Απλά είχα βαρεθεί. Από την στιγμή που είχαμε ξεκινήσει για τον τρίτο κρυπτοκρύσταλλο το μόνο που κάναμε ήταν μάχες. Το ήξερα ότι ο σκοπός μου ήταν να προστατεύω τον κόσμο από κάθετι που θα προσπαθούσε να τον βλάψει, όμως... πραγματικά πλέον δεν είχα άλλες δυνάμεις μέσα μου.

Το άτομο που ευθυνόταν για την δυστυχία σεληνίων στεκόταν ακριβώς από κάτω, στους πρόποδες, πάνω στο αμμώδες έδαφος της ερήμου, περιμένοντας από εμάς...δεν ξέρω. Ίσως να παραδοθούμε; Να παλέψουμε;

Ποτέ δεν είχα καταφέρει να καταλάβω τον τρόπο σκέψης του, αυτό το μοτίβο. Κι αν τελικά χρειαζόμασταν κάτι περισσότερο για να τον νικήσουμε εδώ; Όπως ας πούμε την δύναμη της Σπίθας; Ό, τι κι αν είχε πει ο κένταυρος, ήξερα ότι ακόμα κι αν η Σπίθα δεν είχε την πλήρη ισχύς και μορφή, ήταν αρκετά ισχυρή.

Αλλά λογικά δεν μπορούσαμε να ξαναενωθούμε. Ήταν απλά τόσο εκνευριστικό να ξέρω τον τρόπο αλλά να μην μπορώ να το εφαρμόσω. Αλλιώς τι ελπίδες είχαμε απέναντι σε περίπου δεκαπέντε χιλιάδες στρατιώτες του Τάγματος της Νυχτερίδας;

Πραγματικά δεν ήξερα.

Ο Ραΐντο βρυχήθηκε για λίγο, ώστε να τραβήξει την προσοχή μας, ετοιμαζόταν να πει κάτι.

" Αγαπητοί μου φύλακες, το Τάγμα δεν θα επιτεθεί μόνο εάν μου παραδώσετε τα πιτσιρίκια που νομίζετε για Σάριελντ και Σέιρενφ, αρκετά γελάσαμε εδώ και καιρό, ήρθε η ώρα να κοπεί αυτό το κακόγουστο αστείο, έχετε μία ώρα για να αποφασίσετε, ΜΗΝ την σπαταλήσετε" ανακοίνωσε και πήγε πίσω, μάλλον σε κάποιες σκηνές που είχαν στήσει ως στρατόπεδο.

Δηλαδή αυτό; Το μόνο που είχαμε να κάνουμε ο Νερ κι εγώ ήταν να παραδοθούμε σε αυτόν τον μουρλό και αυτός δεν θα πείραζε τον Ναό; Για κάποιο λόγο η πρόταση μου ακουγόταν δελεαστική.

Ίσως γι' αυτό ήθελε να περάσουμε όλα αυτά, για να θέλουμε να παραιτηθούμε εκείνη την στιγμή. Είχα κουραστεί με όλα αυτά τα παιχνίδια μυαλού του, δηλαδή δεν μπορούσε να έχει ένα απλό σχέδιο μία φορά, που να μπορούμε να αντικρούσουμε;

"Σέιρενφ, Σάριελντ, μαζί μου" μας είπε η αρχισοφός και μας έπιασε από τα χέρια, και μπήκαμε στο εσωτερικό ενός παρατηρητήριου πυργίσκου που είχαν κτιστεί εδώ πάνω.