Ζόνες: Το Ξύπνημα της Καμιενέφ

Τα γατάκια δεν είναι φιλικά

Νερ

Το πλάσμα εμφανίστηκε μέσα από τα χιόνια της πλαγιάς.

Όλοι μας δεν ξέραμε τι να κάνουμε
Έμοιαζε για αιλουροειδές, ένα μεγάλο λευκό λιοντάρι, όμως αυτό δεν είχε χαίτη, είχε τεράστιους κυνόδοντες, τα μαύρα του στριφτά κέρατα προεξείχαν από το κρανίο του και τα γαλάζια παγωμένα μάτια του, που σε κοίταζαν για να ξεσκίσουν τη σάρκα σου.

Έκτακτα.

Πρώτη μεταμορφώθηκε Έλενεν, και άρχισε να παλεύει με το θηρίο, κυρίως προσπαθώντας να αποφύγει τα νύχια ή τα δόντια του, και εννίοτε και κανένα παγοκρύσταλλο που πετούσε αυτό το πλάσμα μέσα από το χιόνι.

" Έλα, τι περιμένεις;"με ρώτησε ο Φλάφι ξεπροβάλοντας μπροστά μου.

" Εντάξει" του είπα και εκείνος με κοίταξε ικανοποιημένος.

Άρχισα να τρέχω για να βοηθήσω την Έλενεν και στον δρόμο φώναξα επιτέλους:" ΦΛΑΦΙ, ΜΠΛΕ ΠΤΕΡΥΓΙΑ" και μεταμορφώθηκα.

Εκτόξευσα το πτερυγίδιο μου χτυπώντας το πλάσμα στο κεφάλι και τσαντίζοντας το αν έκρινα από το βλέμμα του.

Η Μία με τον Κενάι έρχονταν τρέχοντας προς το μέρος μας, μεταμορφωμένοι κι αυτοί, αλλά εμείς ήμασταν απασχολημένοι με το θηρίο.

" Τι κάνετε, ο κρυπτοκρύσταλλος έχει προτεραιότητα, δεν ήρθαμε εδώ για να γίνουμε γεύμα" μας είπε η Μία σχεδόν σαν να μας μάλωνε.

" Παιδιά έχει δίκιο, αυτό το πλάσμα το μόνο που κάνει είναι να μας τρώει δυνάμεις, πρέπει να βρούμε τον κρυπτοκρύσταλλο και να φύγουμε από τον πλανήτη" μας λέει στον ίδιο τόνο όσο όλοι μαζί ταυτόχρονα παλεύαμε και το τέρας.

Εγώ και η Έλενεν κοιταχτήκαμε και με ένα νεύμα συμφωνήσαμε.

" Με το τρία;"με ρώτησε ύστερα, ενώ το πλάσμα πάλι άνοιγε το στόμα του για να της επιτεθεί.

Εγώ μέτρησα από μέσα μου ώσπου φώναξα:" ΤΡΙΑ" και όλοι μας από εκεί που βρισκόμασταν πήραμε φόρα και κάναμε ανάποδη τούμπα στον αέρα για να ξεφύγουμε από αυτό το πλάσμα.

Προσγειωθήκαμε παρακάτω σε έναν σωρό με χιόνια και αρχίσαμε να τρέχουμε.

" Νερ, που είναι ο κρυπτοκρύσταλλος;"με ρώτησε ο Κενάι κι εγώ κοίταξα στην πυξίδα.

" Είναι κάπου εδώ, βασικά είναι... εκεί" τους έδειξα ένα σημείο που φαίνονταν κάτι βράχοι που είχαν πολύ πάγο τα τοιχώματα τους και σχεδόν τους κάλυπταν.