Ζόνες: Το Ξύπνημα της Καμιενέφ

Το Βένλιαρ δεν με χωράει

Νομίζω ότι στο προηγούμενο κεφάλαιο σας κάλυψα όσον αφορά εμένα.

Νομίζω ότι το πιστεύετε και εσείς, οπότε ας πάμε εκεί που ήμασταν.

Μετά από αυτό το παράξενο όνειρο ανησύχησα.

Βλέπετε τα ξωτικά περνούν πολύ στα σοβαρά  τα όνειρα οπότε σηκώθηκα και άρχισα να ντύνομαι όταν βλέπω το σύμβολο του ονείρου να λάμπει στο αριστερό μου χέρι.

Εντάξει αρχικά ήμουν μαρμαρωμένος και δεν ήξερα τι να κάνω, δηλαδή εσείς τι θα κάνατε;

Τελικά μέσα μου επικράτησε η λογική και η ηρεμία.

Μετά σκέφτηκα ότι πιθανότατα ο μπαμπάς μου μπορεί να ήξερε τι ήταν αυτό.

Οπότε πήγα να τον ρωτήσω.

Εδώ θα σας δώσω μια συμβουλή: Μην αναφερθείτε σε τέτοια πράγματα στους γονείς σας!!!!

Το λέω γιατί... Ωω βασικά ξέρετε κάτι; Διαβάστε παρακάτω και θα μάθετε γιατί το λέω!!!!!

Λοιπόν προχώρησα στους διαδρόμους του κάστρου με τα χρωματιστά βιτρό που απεικόνιζαν μύθους ή και προηγούμενους ηγέτες του βασιλείου μου.

Επιτέλους έφτασα στην αίθουσα του θρόνου, ένα ψηλοτάβανο διαμπερές ορθογώνιο δωμάτιο, με χρωματιστά βιτρό, ένα χαλί κεντημένο με ασημένια κλωστή που απεικόνιζε λευκές τίγρεις και λευκά κρίνα.

Πήλινες γλάστρες με όμορφα λευκά λουλούδια κρέμονταν από τις μαρμάρινες κολώνες της αίθουσας και στο βάθος ο θρόνος στον οποίο τώρα καθόταν ο πατέρας μου και γύρω του οι σύμβουλοι του.

Μόλις με είδε διέκοψε τους συμβούλους του που από 'τι φαινόταν τον είχαν ζαλίσει τόση ώρα, ούτε να ήταν όλοι οι σύμβουλοι και να μιλούσαν, λογικά θα είχε κουφαθεί τελείως το επόμενο πρωί.

" Σας παρακαλώ περάστε έξω, θα συζητήσουμε για αυτά που θέσατε αύριο" τους είπε, εκείνοι υποκλίθηκαν και έφυγαν.

Τώρα αρχίζει το παιχνίδι.

" Άκου, είδα ένα όνειρο και δεν ξέρω τι να κάνω, και όταν ξύπνησα υπήρχε αυτό" είπα και έβγαλα το μαύρο γάντι που κάλυπτε το σημάδι.

Μόλις το είδε πάνιασε, είχε χάσει το χρώμα του και φαινόταν ταραγμένος.

Μετά από λίγο είπε" Δεν θέλω να ξαναασχοληθείς με αυτό το σημάδι, ούτε να ψάξεις τι είναι".

" Τι; "

" Αυτό που άκουσες"!!!!!

" Μα..." προσπάθησα να αρθρώσω μια πρόταση.