Ζόνες: Το Ξύπνημα της Καμιενέφ

Στον Σκιώδη Οίκο

Έλενεν

Μετά την επική μας έξοδο από την Κρυστάλλινη Πυραμίδα, διασχίσαμε για μέρες τον ωκεανό με ενδιάμεσες στάσεις σε νησιά που βρίσκαμε στον δρόμο μας.

Η πυξίδα μας έλεγε ότι ο επόμενος κρυπτοκρύσταλλος βρισκόταν πιο βαθιά στην ανατολή, και η Μία μας είχε μιλήσει για την ήπειρο όπου πιθανώς θα συναντούσαμε πέρα από τον ωκεανό, την Αφρική, αν το λέω σωστά.

Μία αχανής έκταση γης που φιλοξενούσε τροπικά δάση, ερήμους και απόκρυμνα βουνά.

Ωραία.

  Τελικά ξεβραστήκαμε μετά από ημέρες πετάγματος και κολύμβησης σε μία χώρα αυτής της ηπείρου που η Μία αναγνώρισε ως Μαρόκο.

Ήταν νύχτα και μάλλον είχε κρύο γιατί ο Νερ και ο Κενάι έτρεμαν κυριολεκτικά.

Εγώ και η μία είχαμε αντοχές στο ψυχρό κλίμα λόγω του υψομέτρου που μπορούσαμε να πετάμε, αλλά ο Νερ δεν ήταν μέσα στο νερό και ο Κενάι δεν ήταν πλέον Ρισενέρ, έτσι καθώς προχωρούσαμε πιο μέσα στην έρημο σταδιακά άρχισαν να τουρτουρίζουν από την παγωνιά.

Και αποφασίσαμε να σταματήσουμε για τώρα, για να ανακτήσουμε δυνάμεις.

Η Μία άπλωσε την παλάμη της και είπε ένα ξόρκι: "Ενσέλ".

Η εντολή για την φωτιά.

Όσο πετούσαμε πάνω από τα κύματα, πολύ ψηλά, εκεί όπου κανονικά ένας άνθρωπος θα είχε αρχίσει να πιάνει πάγο, της έδειξα διάφορα πράγματα, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων βασικών ξορκιών.

Οι φλόγες, λες και είχανε κάτι για να κάψουν, χόρευαν ζωηρές ζωηρές σκορπώντας γύρω μας φως καταμεσής της νύχτας της ερήμου.

" Ίσως να...του ρίχναμε μία ματιά;"ρώτησε ο Κενάι βγάζοντας κάτι από την τσάντα του.

Ο κρυπτοκρύσταλλος.

Τώρα φαινόταν σαν ένα απλό πρίσμα αλλά ένιωθες την ενέργεια του.

Και οι τέσσερις περιεργαζόμασταν το αντικείμενο χωρίς να μιλάμε, απλά κοιτούσαμε, κάθε γωνία, κάθε σκιά ή λάμψη που αποκτούσε από την φωτιά το αχνό φως που έπρεπε να τον παρατηρήσεις προσεκτικά για να το δεις.

" Έλενεν" είπε κάποια στιγμή ο Κενάι.

" Ορίστε" του απάντησα, περιμένοντας τον να μου πει τι ήθελε.

" Πίσω στο Νέβαϊκ-Ίρετεν ήθελες να μοιραστείς μαζί μας κάτι, κάτι για το οποίο κοντέψαμε να τινάξουμε την αποστολή στον αέρα" μου απάντησε και δυσκολευόμουν να καταλάβω που ακριβώς το πήγαινε.