Just like Titanic (COMPLETED)

Chapter 7

Dhenzel's POV:

Sobrang bilis ng araw at panahon dahil ngayon ang unang araw namin bilang pagiging 1st year college students at kagaya ng mga pinili naming landas ,eto ako isang education student habang si Andre ay tinutuloy  ang pagiging engineer at syempre si Steph sa Kursong Hotel and Restaurant Management at kagaya rin ng dati pumasok kami sa iisang unibersidad ,ang Thang Shu University, mas malayo siya ngayon pero kagaya ng dati keri lang ganern!

Sa umpisa ay ayos naman ang lahat hanggang isang araw madalas na kaming mag away ni Andre , madalas hindi magkaintindihan , madalas siyang nagagalit at kung minsan natitiis niya na hindi ako tawagan o kahit kumustahin lang , hindi niya na rin ako inihahatid sa bahay gaya ng dati  pero dahil abala ako sa pag aaral ,hindi ko ito napansin dahil kung sa bagay may kanya kanya pa rin naman kaming buhay at hindi lang ako ang mundo niya pero ni minsan kahit pagod na pagod na ako never ko siyang susukuan kahit alam kong hindi na siya yung dati kong nakilala , kinaya ko lahat ng sakit BAKIT?Kasi mahal ko siya at alam kong babalik din ang lahat sa dati ,na isang araw gigising akong nasa tabi ko ulit siya. 3 taon na kami at marami na ring nagbago.

Sobrang dilim na  nang  makalabas ako sa university pero kahit kakarampot na takot wala akong naramdaman dahil  lungkot ang tanging namumutawi sa aking dibdib na agad naman nagpalitan ng galak nang makita ko ang maaliwalas na mukha ni Andre na sa tingin ko'y kanina pa naghihintay dala  ang isang balot ng chocolates  at teddy bear ,nakalimutan ko ngayon pala ang pangatlong anibersaryo namin bilang magkasintahan at hindi  ko inakala na may oras siya para ihatid pa ako ,kung sa bagay magkaiba kami ng kurso at departamento kaya't hindi ko alam ang schedule niya. Agad akong lumapit sa kanya at nginitian.

"Mukhang pagod ka ata , halika kumain tayo sa dati nating kainan, Uyy huwag GREEN MINDED!" Pagbibiro niyang sabi sabay  halik sa  noo ko. Sana yung ibang kainan nalang hahahahaha Dhenzel ano ba huwag kang marupoksz!

"Kila aling  tessy?"matamlay kong tanong. Syempre pabebe muna tayo HAHAHA LANDI!

"Oo naman, diba doon tayo kumakain,nakalimutan mo na naughty girl?" Alam kong pinapatawa niya ako pero hindi ako natatawa , hindi niya ba nabalitaan.

"Wala na si aling tessy" malungkot kong sabi habang pinipigilan ang mga luha sa aking mga mata.

"Ganun ba , saan mo gustong pumunta?" Tanong niya sakin na tila bata na gustong maglaro dahil ngayon lang makalabas ng bahay.

"Gusto ko nang umuwi"walang gana kong sambit. Nawalan na rin ako ng gana dahil hindi niya alam ang nangyari kay aling tessy.

Wala rin naman mangyayari kung lalabas kami dahil mag aaway at mag aaway lang kami.Pagod din ako ngayon kaya gusto ko lang magpahinga.

"Ahmm okay hatid na kita" masaya niyang sabi sabay hawak sa  kanang kamay ko at nagsimula nang maglakad.

Nang marating  namin ang destinasyon doon nasilayan ko ang lugar kung saan nagsimula ang masasaya naming alaala ,ang Amsterdam Bridge kung tawagin ng mga tao dahil sa mga bulaklak na tumutubo sa gilid ng tulay na kagaya ng tulips . Isa itong maikling tulay na nagdudugtong sa dalawang lugar dito sa'min. Kapag tumingin ka sa ilog na nasa ilalim ng tulay, doon mo masisira yan ang mga bulaklak na parang tulips na dumadami na ngayon ay hanggang dito sa tulay ay mayroon nang tumutubo. Napakagandang tingnan. Pakiramdam ko'y nasa Amsterdam na rin ako.

Pinikit ko ang mga mata ko at inalala ang mga panahong utot at kulangot ang nagpatibay sa relasyon namin,nakakatawa mang isipin pero totoo. Naalala ko hindi ko pala kayang mawala siya dahil siya ang bumuhay  ulit sa puso ko, ano ba Dhenzel ang CORNY!

Ang lungkot ko ay nawala ng maramdaman  ko ang mahigpit na pagyakap ni Andre mula sa aking likuran dahilan para maramdaman ko si angry bird niya hehez ang laki nga besshy. humihingi siya ng tawad sa kanyang inasal nitong nagdaang panahon.

Minulat ko ang mga mata ko at humarap ako sa kanya , nagulat  ako nang magdikit ang mga labi namin at ramdam ko ang mainit niyang hininga. Agad ko namang sinuklian ang kanyang mga agresibong halik ng biglang bumuhos ang malakas na ulan. Wala kaming dalang payong kaya't ang ending nagtampisaw at naghabulan kami sa gitna ng ulan, isang napakasayang alaala na naman ang nabuo sa tulay na ito.

Medyo lumalakas na rin ang ulan kaya nagpasiya na kaming umuwi, nilalamig na rin kasi ako.

Pagpasok ng bahay ay pinaupo ko muna siya sa sofa at kumuha ng pamalit niya. Naghubad siya ng damit sa mismong harapan ko kaya nakita ko ang perpekto niyang katawan, hindi ko mapansing tumulo na pala ang laway ko. Binigay ko sa kanya ang damit na kanyang susuotin ng bigla niya akong hawakan at ilapit sa kanya. Naramdaman kong dumampi ang kanyang sa labi sa labi ko. Hindi na ako pumalag kasi nagugustuhan ko na rin ang nangyayari.

Nagpatuloy ang pagiging mapusok naming dalawa hanggang sa maramdaman ko ang matigas na sandata na tumatama sa aking pagkababae ,saglit ko naman itong tiningnan at namula ako sa sobrang laki at parang gusto nang lumabas sa kanyang school pants.Bigla naman akong natauhan ng maalala kong pupunta si Steph dito sa bahay kaya't habang nilalaro ni Andre ang aking katawan ay pinilit kong itext si Steph ng biglang tumunog ang ringtone ng phone niya sa may kusina.

"Wtf*ck" mahina kong sabi na akala ni Andre ay dahil sa ginagawa niya kaya't lalo niyang dinikit ang matatag niyang sandata sa aking pagkababae at sa pagkakataong iyon ay ramdam ko ang kabuuan nito na gustong sirain ang kaharian  ko.

"A-ndr-e wait" paputol putol kong sabi.

" I can't hear you" Marahas niyang sabi  at ipinagpatuloy ang ginagawa, pilitin ko mang gumalaw pero sadyang malakas siya. Mukhang kakain ka na ng HOTDOG PEMPEM!

" Ay yay captain!" Sigaw ni Stephen mula sa kusina na ngayo'y nakatingin sa amin.

"Ohhhhhhh" nahihiyang sabi namin ni Andre sabay tayo at nagbihis na parang walang nangyari.

"Hi" naghihiyang sabi  ko kay Steph na kasalukuyan namang nagpipigil ng tawa.

"Hello" tatawa tawa niyang sabi sabay tingin sa angry bird ni Andre,tiningnan ko naman siya ng masama na nagsasabihing akin lang ang hotdog niya. Mukhang nakuha naman niya ang gusto kong iparating.

"Gusto mo chocolates?"pag aalok ko sa kanya para iwas kahihiyan na rin mygadd Dhenzel NAKAKAHIYA KA!

"Salamat nalang , ituloy nyo na 'yang kainan este pagkain niyo hehez,have fun!" sagot ni Steph sabay itinuloy ang kanyang ginagawa sa kusina.

Nagkatinginan naman kami ni Andre na namumula na rin sa kahihiyan ngayon, ang cute niyang tingnan HIHIHI!