Cashmere's POV
"WHAT DO YOU THINK YOU'RE DOING, WRIZ?!!" palabas na sana ako sa kuwarto ni Khen nang marinig ko ang sigaw na iyon, susurpresahin ko sana siya eh, sa bintana ako pumasok haha
...kaso parang may kausap siya sa may baba
"... Engaged na tayo, Khen. Walang masama na halikan kita" napatigil ako sa narinig ko, sinubukan kong silipin mula sa hagdan ang nagsalita, si Wriz.
Nandilim na ang paningin ko at madali na ring agad na nilisan ang bahay ni Khen.
Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa mga narinig ko kanina.
Gusto kong manakit. Gusto kong magwala. Gusto kong.... gusto kong magalit sa mundo.
Engaged na pala yung taong mahal ko sa iba at hindi ko iyon alam.
T*ngina.
"Parang ang lalim ng iniisip mo, Cashmere" tanong ni Khen, magkasama kami ngayon sa may rooftop
"Ikaw lang naman ang iniisip ko..." mariin kong dikta sa kanya pero hindi ko siya nilingon
"Tss... Hindi mo ako madadala sa ganyan mo"
"Wala ito, huwag mo na lang akong pansinin..."
"Ayos ka lang ba?"
"Bakit?"
"Parang may problema"
"Madami..."
"Tungkol ba sa akin?"
"Khen..." nilingon ko na siya at napakagat ako sa labi ko, nagpipigil sa masasabi ko, "Mahal na mahal kita, Khen Novellino"
Pagsabi ko nun, tumayo na ako at iniwan siya doon. Ayaw ko muna siyang makausap at makausap.
Hinihintay ko siyang sabihin niya sa akin yung tungkol sa kanila ni Wriz pero wala so wala na ring dahilan para magtagal na makasama siya.
Pinipilit kong lumayo sa kanya hanggat maari na napipigilan ko ang sarili kong may masabi.
Pumapasok ako at nagkakasama kami pero hindi na ganoon katagal, nagiging mailap na ako sa kanya.
Ngayon tatlong araw na akong absent, nag-aasikaso na ulit ako ng mga papeles ko pa-Canada. Buo na ang desisyon ko. Hindi ko aatrasan ang plano.
Bahala na sa magiging resulta.
KNOCK. KNOCK. KNOCK.
Oo, tatlong malalakas na katok ang napawala ng antok ko. Nakahilata lang kasi ako ngayon sa higaan ko.
KNOCK. KNOCK. KNOCK.
Aba. Ano bang kailangan nito at sino bang lapastangan itong—
"Cashmere!" niyakap niya agad ako nang mabuksan ko ang pinto, "Ano nanaman bang pumapasok sa kokote mo at hindi ka nanaman pumapasok?! Hindi ka pa nagpaparamdam!" nararamdaman kong humihigpit ang yakap niya
"Wala lang..."
Tinignan niya ako ng masama, "BALIW KA BA?!"
Oo, baliw na baliw sayo...
"Tinatamad lang ako pumasok... para ata akong magkakasakit, yun lang"
Tuluyan na kaming nasa loob ng apartment ko, nakayakap pa rin siya sa akin
"Sira ulo ka talaga, Cashmere..." bulong niya
Hindi ako sumagot. Nakikiramdam lang ako sa paligid at sa pagyakap niya sa akin.
"Pakiramdam kong may problema talaga, Cashmere..." hawak niya ako sa mga pisngi ko at nakatitig sa mga mata ko
Tinignan ko siya pabalik, "Maraming problema..."
"Namiss kita..." hinahalikan niya ako
Oo, hinahalikan niya ako. Ang lalim.
Napapapikit siya sa paghalik niya sa akin. Ako hindi sumasagot at nakatingin lang sa kanya.
Hindi kalaunan, tumigil siya at namumulang napayuko.
"Pa-pasensya na... siguro nga tinatamad ka talaga... Ano... ahhmmm aalis na ako—" akma na siyang aalis pero hinila ko siya sa braso niya.
"C-cashmere..." naluluha ang mga mata niya
Agad ko siyang tinulak para mapaupo sa sofa.
"Cashmere..."
I sit on his lap. He's looking up at me. His eyes looks so scared yet hurt.
"Hindi ko alam kung anong mga tumatakbo sa utak mo, Cashmere!" hiyaw niya
Ako wala, nakatingin lang sa kanya.
"Kung may nagawa ako sana sabihin mo naman sa akin—" nahuli ko agad ang mga labi niya
Mariin ko siyang hinalikan. Mariin rin siyang tumugon sa mga halik ko.
I'm not letting go with his lips. Hinahalikan ko lang siya at unti unti ko na siyang pinapahiga, ako, on his top.
I think I heard him let a sniff, napapakit na ako sa ginagawa namin.
I stop and look in his teary eyes.
"I love you..." he whispered
I sealed his lips with mine again, but this time, I'm giving him the passionate one...
"Ahh..." I start sucking his lower lip
Hindi ko alam pero parang gusto ko siyang mapasakin ngayon. Akin lang. Akin ka lang, Khen...
"Cashmere..." pag-ungol niya sa pangalan ko nang hinahalikan ko na rin siya sa bandang leegan, ramdam ko na rin ang pagkapit niya sa damit ko
"Sabi mo mahal mo ako, di'ba?..." malalim kong bulong sa kanang tainga niya
"Uh-uhum..."
"Ibibigay mo sa akin ito ngayon?"
"S-sayong sayo ako..."
"I love you, Khen Novellino..."
Feeling ko hindi ko na makikilala ang 'ako' sa mga susunod na gusto kong mangyari.
"Hmm~" he's really turning me on with his moans, I'm so so sorry
"I'm sorry, Khen..." oo, tinigil ko na itong kalokohan ko. He's already topless, ano bang nagawa ko!
"Hm? Sorry for... what?" he's clueless, wtf
"I'm sorry for this, I mean sa nagawa ko, go get dress—"
"Wala ka pa sa kalahati, Cashmere..." hinila niya ako sa braso ko
"What? Khen, I can't do this. Masyado lang akong nilalamon ng mga nasa utak ko ngayon, I'm sorry..." ayaw niya pa din akong bitawan, nasa taas pa rin niya ako
"Ituloy mo kung ano yung nasimulan mo..." hala, parang bata siyang biglang nag-pout
"No, ayoko. You'll misinterpret the meaning of my love for you if we do this—"
"Sira ka ba?" natatawa pa ang hayop, "I like it... I like this..."
"What are you saying, you're crazy—"
"Actually this is what I really want to happen kaya ako pumunta dito..."
"Again, I'm sorry..." bigla ko kaseng naalala na hindi pa rin niya nasasabi ang tungkol sa kanila ni Wriz
Naiinis nanaman ako
"Gusto mo ba... ako na ang gagawa at kikilos..."
"What do you mean?" his tone is seducing me, control self, control
"You know what I mean, babe..." he smirks at me
"No, you can't..."
