Eylül

Uyanış

Gözlerimi açtığımda tanımadığım bir yüzle karşı karşıya kaldım. Ben neredeyim? Bu kadın kim?
-"Trafik kazası geçirdin ama merak etme kalıcı bir şey yok."dedi tanımadığım o doktor kadın.
-"Ne kazası ben bir şey hatırlamıyorum."
-"Ailene haber verelim dışarıdalar seni merak ettiler."deyip çıkıyor odadan.
Düşünüyorum da hatırlamıyorum ne kazayı, ne öncesini... Annem içeri çığlık atarak giriyor.
-"Anne ağlama lütfen iyiyim bak."
-"Mutluluktan ağlıyorum kızım." deyip sarılıyor. "Kaburgalarımda ki ağrı umarım sarılmanın şiddetindedir anne."
-"Kaza nasıl oldu Eylül?" diyor yanı başımdaki babam.
-"Doktorada söyledim hatırlamıyorum ne kazayı ne de öncesini." derken başka bir doktor giriyor içeri.
-"Merhaba ben psikolog Ahu Sağmen. Seninle konuşmak istediğim şeyler var tabi ailen için sakıncası yoksa özel olsun." diyor.
-"Tabi..." diyorum.
-"Eylül kazaya dair bir şey hatırlamıyorum demişsin doktoruna peki ya daha öncesini hatırlıyor musun?"
-"Ne kazayı ne kaza öncesini hatırlamıyorum. Bu normal mi?"
-"Kaza sonrası görülebilen travmalar bunlar. Başın sargılı çünkü cam kırıklarının yanı sıra başını vurmuşsun sert bir şekilde. En temel şeyleri örneğin aileni hatırladığına göre eminim ki geri kalan her şeyi zamanla beynin sana anımsatacaktır süreç tamamen sana bağlı. Bende bu süreçte senin yanında olmak sana yardımcı olmak için buradayım. Şimdi bana şunu söyler misin kapıda bir erkek vardı odaya girmeden önce kendisi senin sevgilin olduğunu söyledi bana. İçeri ben girmek istedim önce. Eylül sevgilini hatırlıyor musun?"
-"Umarım dediğiniz gibi hatırlayabilirim bir an evvel ne olduğunu fakat Emreyi bana bir kaza unutturamaz Ahu hanım." diyerek gülümsüyorum.
-"Çok güzel peki Emreyi en son ne zaman gördün ne zaman vakit geçirdiniz?"
-"Zaman olarak hatırlamıyorum. Yani en son ne yaptığımızı da hatırlamıyorum."
-"Tamam seni yormayalım daha çok sohbet edeceğiz nasılsa sende kendine yüklenme bu süreçte akışa bırak halledeceğiz emin ol. Aileni bilgilendireceğim bu durum için onlar ve tanıdıkların senin hatırlaman çok büyük destekçin olacaklar. Erkek arkadaşını da daha çok bekletmeyelim. İyi istirahat et bir kaç güne görüşürüz."
-"Teşekkür ederim, görüşürüz."
Doktorun ardından Emre içeri giriyor.
-"Canım çok korkuttun beni iyi misin şimdi?"
-"İyiyim Emre korkulacak bir şey yokmuş merak etme."
-"Doktoru Füsun Teyzeyle konuşurken duydum da hatırlamıyormuşsun kazayı, o günü..."
-"Evet beynimin bana bir oyunu olmalı elbet hatırlayacakmışım. Neyseki hatırlamam gereken her şey yanımda."
-"İyi olacaksın güzelim ben yanındayım." diyerek çekiyor kendine beni alnımdan öpüyor.
-"İyi olacağım." diye mırıldanıyorum.
....
Perdenin aralığından giren güneş ışığına dalıyorum. Evet bugün ikinci gün ve ben yine o kazayla ilgili bir şey hatırlamıyorum. İçimi derinden sıkan bir şey var. Rahat da uyuyamadım belki bundandır sıkkınlığım.
-"Kahvaltı vakti." diye sesleniyor annem.
-"Tamam sende bir şeyler ye anneciğim."
-"Emre aramış kaç defa seni bende uyuduğunu söyledim bir ara dön ona istersen."
-"Tamam dönerim kaza günü ben nereye gittim anne?"
-"İnan bilmiyorum kuzum bu kazanın nereye giderken olduğunu." diyor.
-"Anladım... "diyerek masanın üzerindeki telefonuma doğru uzanıyorum.
1 yeni mesaj
Emre: Canım aradım uyuyormuşsun. Biraz işlerim var yanına geleceğim sonra benden önce yalnız kalma diye bir şeyler gönderdim perdeni aç hem içeri ışık girsin hemde gönderdiklerim.
-"Anne perdeyi açar mısın?" perdenin açılmasıyla rengarenk uçan balonların pervaza bağlı durduğunu görüyorum. Anneme sarılıp balonları izliyorum.