Eylül

...

Kahvaltıdan sonra çiftlikten ayrılıyoruz. Arabada sessizlik hakimken Aykut:

-"Nasıl buldun bizimkileri?"

-"Gayet samimi insanlar." diyerek gülümsüyorum.

-"Onlar da seni baya sevdiler."

-"Bu arada annem de seninle tanışmak istiyor."

-"Tanışırız Eylülüm." diyerek elimden öpüyor.

-"Yarın akşam yemeğe gelirsin."

-"Olur canım."

-"Hiçte gerilmedin gayet rahat duruyorsun."

-"Seni doğuran annenin sevimsiz biri olduğunu düşünmüyorum, ondan rahatım."

-"Ay teşekkürler." diyerek yanağına öpücük konduruyorum.

Şehre vardığımızda vedalaşıp ayrılıyoruz. Esrayı arıyorum:

-"Gelin hanım nasılsınız?" diyerek telefonu açıyor.

-"Serseri!"

-"Nasıl geçti aileyle tanışma?"

-"Gayet iyiydi."

-"Ee anlatmıyorsun."

-"Yarına saklıyorum canısı. Sen nasılsın?"

-"Öyle olsun bende iyiyim. Oğuzla dışarıdayız sen arayınca uzakalştım ama merak etme duymuyor."

-"İyi hadi yarın görüşürüz öptüm çok."

-"Ben de öptüm görüşürüz Eylül."

Soğuk bir duş alıp kendime geliyorum. Ardından annem ve anneannemin sorgusuna yakalanıyorum. Neyse ki yarın Aykut'un bize yemeğe geleceğini öğrenen annemin telaşı sorguyu bitiriyor.

-"Ne sever ne yemek yapalım?"

-"Ben de o kadar tanımıyorum, kafana göre yap bir şeyler."

-"Öğrensene kızım hadi sevmezse..."

-"Anneciğim elbet yaptığın yemeklerin birini seviyordur. Ne diyeyim şimdi arayıp kocacım yarın akşam ne yemek yapayım mı diyeyim?" diyerek gülüyorum.

-"İyi yapayım bari bir şeyler... Tatlı ne yapsak peki?"

-"Hazır alırım bir şeyler uğraşma bir de tatlıyla..."

-"Olur, yetiştiremem tek başıma zaten... Sen de çalışıyorsun."

-"Anne bir tek çocuk gelecek, ailecek gelmiyorlar..." diyerek sakinleştirmeye çalışıyorum.

-"Ailesi nasıldı?"

-"İyilerdi..."

-"Ay ağzından lafı kerpetenle alıyorum kızım! Kime çektin sen? Neyse anca kendim tanıyınca görürüm nasıl olduklarını... Sana kalsa herkes iyi..."

-"Hep azar işitiyorum yahu, kötüler mi diyeyim?"

Sessizce televizyon izlemeye devam ediyor. Ben de Aykuta mesaj atıyorum.
-"Özledim."
A:-"Bende çok özledim."
-"Vardın mı eve?"
A:-"Evet güzelim. Sen ne yapıyorsun bakalım?"
-"Oturuyorum annemlerle... Sevdiğin bir yemek var mı? Yarın için sorayım dedim."
A:-"Ne istiyorsanız onu yapın bana uyar aşkım."
-"Ben de öyle ummuştum. Peki o zaman sevgilim..."
A:"Anneye selam. Ben uyuyacağım küçüğüm."
-"Söylerim... İyi geceler aşk."
Bu kısa mesajlaşmadaki sırıtmamı fark etmiş olan annem:
-"Ne diyor seninki?"
-"Ne desin öyle selamı var sana."
-"Sende selam söyle."
Ertesi gün serada işleri hafifletince Esrayla uzun zamandır yapamadığımız sohbeti yapıyoruz.
-"Demek bir ablası bir de kardeşi var ha..."
-"Evet ablası beni yemedi neyseki."
-"Sinsi mi?"
-"Yani tam çözemedim ama en soğuk olan oydu..."
-"Bela olmasın başına bari."
-"İnan bir o eksik Esra." diye kıkırdıyorum.
-"Aykut karıştırmaz ailesini ilişkinize bence..."
-"Ondan mı tanıştırdı dersin?"
-"Kızım o seninle ciddi olduğunu gösterir."
Burun bükerek kahvemden bir yudum alıyorum.
-"Silah olayları ne ben onu merak ettim?" Bu soru karşısında yutkunarak:
-"Kendini koruma amaçlı... Bir iş yok yoksa..."
Tek kaşını kaldırıp:
-"İyi bari olmasın zaten."
-"Oğuzla ne alemdesiniz?"
-"İyiyiz ama beni daha aileyle tanıştıran yok."
-"Ahaha o da olur bebeğim her erkek farklı."
-"İnşallah... Bu arada o kızla Emre ne olacak?"
-"Bilmem, kendileri bilir..."
-"Oğuzdan öğrendiğime göre çocuğu istiyorsan doğur fakat seninle bir geleceğimiz yok çocuğa sahip çıkarım sadece demiş."
-"Hı çocuk için sevindim."
-"Kız ne yapar bilmem ama doğurur bence... Buraya gelecek kadar sıyırmış baksana..."
-"Bence de doğurur. Doğurmalıda... O bebeğin bir suçu yok." diyorum kafamı başka yöne çevirerek. Ellerimin üzerine elini koyuyor Esra...
-"Sen çok iyi bir insansın. Ben senin kadar soğukkanlı kalabilir miydim aynı durumda emin değilim. Sabrının sonu çok güzel olacak güzelim." diyor. Bende elini ovuşturarak:
-"İnşallah be arkadaşım." diyorum. Akşam Aykutla evin önünde buluşuyoruz. Elinde çiçek kapımda görünce:
-" İstemeye mi geldin beni? " diye takılıyorum.
-" Geç dalganı sen. Arabada ki tatlıyı alır mısın? "
-" Tatlı aldığın iyi olmuş ben unuttum almayı." diyerek kıkırdıyorum. Merdivenlerden çıkarken:
-"Belki bir gün istemeye de geliriz."
-"Kim bilir..." diye mırıldanıyorum. Kapıyı çalıyoruz açan annem birlikte geldiğimizi görünce hazırlıksız yakalanmışcasına şaşırıyor.
-"Hoş geldin oğlum, kızım sende hoş geldin." diyerek ellerimizdekileri alıyor.
-"Hoş buldum, Eylülün annesiyim demeyin."
-"Öyleyim..."
-"Çok gençsiniz. Ablan gibi duruyor Eylül." diyor Aykut. Bunun üzerine annem gülümsüyor.
-"Teşekkür ederim genç evlendim." İçeri geçiyoruz.