Eylül

Kız İsteme

Kapıyı heyecanla açıyorum. Ellerinde gül buketiyle bekleyen Emre ardında süslü çikolata paketiyle Oğuz ve en arkada Emrenin annesi ve babası duruyor. Çiçeği Emrenin elinden alıp Esraya veriyorum. Öpüşme faslından sonra içeriye geçiriyoruz.
Tam kapıyı kapatacakken babamı görüyorum.
-"Geciktim biraz kusura bakmayın." diyor. Bir şey dememe fırsat vermeden yanağımdan öpüyor:
-"Kızım çok güzel olmuşsun." diyor içeriye geçiyor.
Şaşkınlıkla anneme bakıyorum. Sessiz ol işareti yaparak kolumdan mutfağa çekiştiriyor.
-"Ben haber verdim. Bizim aramızdaki sorunlar sizin ilişkinizi etkilememeli. Biraz hatırım varsa idare et." diyor.
-"Bugünü mahfetmemek adına susuyorum. Bir daha benim ilişkilerimi düşünmeyi bana bırakırsan sevinirim." diyorum hiddetle. Ve balkona çıkıyorum derin bir nefes alıp gülümseyerek içeri geçiyorum. Emrenin yanına oturuyorum. Babam Emrenin babasıyla sohbete dalmış. Semra Teyze ve annem de bir şeyler konuşuyorlar. Emre gerildiğimi hissetmişçesine kulağıma eğilip:
-"Bir kaç saat sonra kutlama yemeğinde olacağız. Şu hengameyi idare et aşkım." diye fısıldıyor.
-"Hazır mısın tuzlu kahveye canım?" diyorum umursamamışcasına.
-"Hazır olmasam ne fayda." diyor yüzünü ekşiterek.
Kahve hazırlamaya giderken Esraya kaş göz ediyorum o da benimle geliyor. Kahveleri yapıyoruz ve Emre afiyetle içiyor kahvesini...
Söz yüzüklerininde takılmasıyla yıllardır sevdiğim adam sözlüm olmuş oluyor. Mutluyum. Ve bu mutluluğu babam bile gölgeleyemeyecek bu gece. Emrenin ailesini gönderdikten sonra biz de yemek için dışarı çıkıyoruz. Kapının önünde oturmuş olan Mert bizi görünce ayaklanıyor.
-"Senin ne işin var burada?" diyor Emre.
-"Esra da olmasa haberimiz olmayacak sözlendiğinizden."diyor Mert. Esraya dönüyoruz.
-"Ben sosyal medyada paylaştım ne bileyim. "diyor çaresizce.
-" Tatsızlık olsun istemiyorum Mert gider misin? "diyorum.
-" Gidecek eğer gitmezse ben yapacağımı biliyorum ona. "diyor Emre ve Mertin kolundan çekip onu itiyor. Mertse gülümseyerek:
-" Bak size bir sürprizim var. "diyor. Arabasının kapısını açıyor ve daha önce görmediğim bir kız iniyor arabadan.
-" Eylül."diyor kız bana yaklaşarak.
-" Sen de kimsin? "diyorum. Merte çeviriyorum bakışlarımı.
-" Ben değil o anlatsın sana kendini Eylül. "diyor Mert.
-" Bıkmadın mı saçmalamaktan çık git. "diyor Oğuz Merte. Emreyse sessizce bekliyor.
-" Ben seni daha önce defalarca gördüm Eylül. Emre seni aldatıyor. Benimle." diyor. Emreye dönüyorum bu söz üzerine. Başını öne eğmiş duruyor.
-" Ne aldatması Emre? Bir şey demeyecek misin? "diyorum. Kesik kesik çıkıyor nefesim. Mert bir zarf uzatıyor. Titreyen ellerimle içini açıyorum. Bir kaç fotoğraf var. Emre ve bu kızın fotoğrafı. Gayet samimi çekildileri...
Göğsüne vuruyorum Emrenin.
-"Niye susuyorsun Emre? Aldatmadım desene bir şey söylesene Emre!" diyorum.
-"Bir iki takılmadan ibaretti. Bu kızın benim için bir önemi yok. Ben seni seviyorum seninle evlenmek istiyorum." diyor. Kız Emreye yaklaşıp tokat atıyor ve gidiyor.
-"Ne zaman oldu bu?" diyorum.
-"Bir kaç ay önce bak yemin ederim ciddi bir şey yok bu kız abartmış." diyor.
Geriye gidiyor adımlarım... Kolumdan tutuyor Emre. Kolumu ellerinden kurtarıp yüzüğü parmağımdan çıkarıyorum ve yüzüne atıyorum.
-"Benim seni affedecek bahanem kalmadı. Benim sana inanacak sana tutunacak dalım kalmadı. Bitti. Hoş çoktan bitmiş zaten." diyorum. Ağlamamak için sıkıyorum kendimi. Güçlü durmalıyım. Ardıma dönüp gidecekken Emre Mertin üstüne yürüyor. Araya giriyorum. Mertin önüne geçiyorum.
-" Gözümü açtığı için dövecek misin onu? Sen aldattın beni suçlu olan sensin sen! Anla artık. "diyorum. Yumruğunu sıkıyor. Sonra önümde diz çöküyor.
-" Bana bir şans ver. Lütfen. "diyor.
-" Emre ayağa kalk şans mans yok bitti "diyorum. Bunun üstüne ellerimi tutarak ağlıyor.
-" İnanma bu piçin gözyaşlarına. "diyor Mert.
Esrayla Oğuz bizi izliyor. Ellerinden tutuyorum Emrenin ve ayağa kaldırıyorum.
-" Sen bana evlenme teklifi ettiğinde bende böyle diz çökmüştüm. Ne aptallık... Seni kaybedicem sanıp diz çökmüştüm. Oysa sen hiç benimle olmamışsın ki. Ben kaza yaralarımı sararken sen başka kadınları sarmışsın." Elimle gözyaşlarını siliyorum ve devam ediyorum."
-"Şimdi git o kadınlar sarsın seni. O kadınların önünde diz çök ağla. Ben bir daha saramam seni. Bir daha güvenemem sana. Bir yalanı daha kaldırmaz yüreğim." diyerek Esraya sesleniyorum.
-"Arabamın anahtarını ve bir kaç eşyamı al gel. Anneme sakın çaktırma. Sende kalacağımı söyle." diyorum.
Başıyla onaylayıp yukarı çıkıyor.
Mertse arabasına binip gidiyor. Oğuz Emreyi tutmuş arabaya götürmeye çalışıyor. Emre dönüp:
-"Sen benimsin ve affedeceksin beni." diyor. Esranın gelmesiyle arabaya biniyoruz. Arabayı Esra kullanıyor. Başımı cama yaslıyorum. Üzerimde söz elbisem, dağılmış makyajım, topuklu ayakkabılarımla kutlama yemeğine değil bir gece kulubüne gidiyoruz.