BOOK 1: Love Over Matters [Completed]

Chapter 40: Home

🌟Jenniah's PoV🌟
🌟At Aaron's House🌟

Tinignan ko yung loob ng bags at mga damit nga. Dinala ko yun sa loob ng kwarto niya upang doon na magpalit as well as maligo na din.

Wala na yung hangover ko I'm totally ok now.

Naligo ako sa banyo and after that lumabas na ako ng kwarto na twalya lang yung nakatakip sa katawan ko.

Nakaclose yung door... check!
Walang CCTV... check!
Any hidden cameras... no... check!

All good ngayon magpapalit na ako. Inilabas ko yung mga laman ng bags; isang bra and saktong size ko, isang panty, for my top its a With Jéan Fonda Top, and a Re/Done High Waist Strech jeans. Ok na ito mukhang magaling naman pang magtantsa ng size si Aaron.

Nagpalit na ako at oo sumakto lahat. Inayos ko muna yung buhok ko sinuklay-suklay lang naman. Done!

I look at the mirror, parang hindi uminom ng soju kagabi ah.

Yung mga damit niya ay inayos ko at inilagay sa isang paper bag at dinala ko pababa kasama na yung handbag ko.

Nasa sala siya nakaupo.

"Aaron! Thank you pala dito ah. Nag effort ka pa. Ako na pala maglalaba ng damit mo. Ibabalik ko nalang kapag ibabalik mo na din yung akin para hindi ka na maglaba pa." Tawag ko sa kanya.

"If you insist." Tugon niya at napatingin sa family picture.

"Hey asan ka diyan?" Tanong ko. At umupo malapit sa kanya.

"The one that's wearing a white t-shirt." Sagot niya. Siya yung ikalawang anak.

"Ang galing ng nagpaint diyan. Sino?" Tanong ko balak ko din kasing magpagawa.

"I am. Yung original na copy ay nasa family house namin ipininta ko yan para may copy at dito ko nilagay." Sagot niya.

Siya? Siya yung gumawa? Wow! Kung titignan po parang gawa yan ng mga professionals.

"Really? Umm Aaron can I ask you a favor?" Tanong ko I really want to have one.

"Ano yun?" Tanong niya at tumingin sa akin.

"Can you paint a portrait of me? I really want to have one lalo na yung ganyan kaganda. Please!" I asked pouted at him.

"Sure! Why not. Kailan ba gusto mo?" Sagot niya.

Really Owwwyyyeesss!!! Magkakaroon na ako ng portrait!

"Thank you Aaron! Ikaw ba kailan mo gusto? Anytime free ako." Tugon ko.

"Sige ako na bahala." Wika niya.

Nanatili kaming nakaupo nang may maalala ako.

"Give me your phone ilalagay ko number ko. Para ako nalang ulit pupunta dito. Ayaw ko naman na ikaw pa ang gagalaw eh ako na nga magpapagawa." Wika ko.

Inilahad niya yung cellphone niya at nilagay ko sa contacts niya yung number ko as well as yung number niya din sa cellphone ko.

"Yan. Maybe it's time for me to go home na. Nag-aalala na talaga yung mga magulang ko at mga kaibigan ko." Wika ko sa kanya.

"Ok ihahatid na kita. I volunteer." Wika niya at tumayo. Sumunod ako sa kanya palabas ng bahay niya at pumasok kami sa Mercedes-Benz na nasa harapan ng bahay niya. Bakit ba lahat ng mga lalaki ngayon ang mamahal ng mga sasakyan nila.

Pumasok ako at umupo sa front seat. Pauwi na ako. At alam ko na lalabas nanaman problema ko kapag nakauwi na ako.

🌟🌟🌟

Nasa Mall na ako at dito na ako bababa.

"Thank you Aaron for accompanying me. I really awe you a lot. Till next time!" Paalam ko.

"Bye! Jenniah! Bye Ms. Minor." Ganti niya at umalis na.

After niyang makaalis tinawagan ko si Tito Harry at nagpasundo.

🌟Our Residence🌟

"Darling buti naman walang nagyaring masama sayo. Nag-alala kami talaga sayo don't do that again okay." Salubong sa akin ni Mama at niyakap ako. Sumunod naman si Papa at niyakap din ako.

"Sorry Pah' Mah' maybe nadala lang ako ng problema ko kaya ko nagawa yun. It's not my intention to get you worried." Paghingi ko ng tawag.

"It's ok Darling basta walang nangyari sayo." Tugon ni Papa.

"Sa kwarto po muna ako magpapahinga." Wika ko sa kanila.

"Sige anak pahinga ka na." Tugon nila.

Dumiretso ako sa kwarto at humiga nire-review mga nangyari sa akin. May mga magaganda at pangit din na nangyari sa akin. Nevertheless may portrait na ako soon.

[Knock! Knock! Knock!]

"Jenniah it's us nandiyan ka ba? Let us in." Wika ni Alexis sa akin.

Tumayo ako at pinagbuksan siya... sila pala.

"Are you ok?" Bungad ni Alexis ba may halong pag-aalala.

"Bakit ba lagi niyo nalang tinatanong yan? Kung tungkol sa pag-alis ko yes I'm ok. Pero yung dahilan ng pag-alis no I'm still not ok. Pagod na akong marinig yang mga tanong niyo na yan. Kaya please understand my situation now. Sorry kung kayo nanaman napagbuntunan ko ng galit ko." Tugon ko.

"It's ok Jenniah ilabas mo lang lahat sa amin makikinig kami." Wika ni Alexis at niyakap ako. Thank goodness they're here.

"Ok lang ako Alexis I can deal with it. Ayaw ko na madamay pa kayo sa problema ko. But I just want your support sa lahat ng gagawin ko." Tugon ko.

"We will support you Jenniah until the end." Sagkot naman niya.

"Alexis can I talk to Niah alone?" Paghingi ni Xandre kay Alexis ng permission.

Tumango si Alexis at umalis then isinara yung pinto. Pagkatapos niyang isinara umupo sa tabi ko si Xandre...

"Xandre I'm so sorry kung pinag-alala kita. I know hindi yun tama lalo na at hindi ako nagpaalam. Sorry ano bang pwede kong gawin para makabawi." Nagulat ako ng yakapin niya ako ng mahigpit.

"Shhhh... ang mahalaga ay nandito ka na. Hindi mo naman kailangang bumawi, but please don't do that again. I'm here for you pwede mo akong takbuhan at sumbungan you don't need to go somewhere far." Saad niya habang yakap-yakap ako. Nararamdaman ko ang pag-aalala niya between his words. Napayakap na ako pabalik.

"Bakit ba kasi hindi nalang ikaw Xandre! Bakit ba saka ka lang dumating noong nasaktan na ako! Sana ikaw nalang yung una kong minahal! Bakit ka pa kasi naging pangalawa? Xandre pagod na akong nasasaktan. Ganito ba yung sabi nila na sa bawat kasiyahang mararamdaman mo may kapalit na kalungkutan? Then why it's so unfair sobra naman yung sakit na dulot nito." Sumbong ko sa kanya habang nakayakap parin.

"Niah, Kahit nahuli ako, ang mahalaga nandito naman na ako tutulong at magmamahal sayo. Hindi ako mawawala sa tabi mo lalo na in this kind of situation that you need me the most. I love you Niah I really do." Tugon niya at hinarap ako then suddenly he kissed me in my lips.

I don't know what to do it's my first kiss after all should I kissed back?

Mas hinila pa niya ako papalapit sa kanya and that is when I made my move... yes I kiss Xandre back.

A moment later humiwalay na siya just looking down... "I'm sorry I've got carried away." Saad niya at ipinatong yung ulo niya sa balikat ko.

"It's ok Xandre you don't need to say sorry." Tugon ko at hinawakan yung ulo niya. "I'm just glad that you're my first kiss." Dugtong ko.

Then umayos na ng upo si Xandre. "Jenniah! Nasa labas si Xyan." Tawag ni Alexis pagkabukas ng pinto.