BOOK 1: Love Over Matters [Completed]

Chapter 50: Librarian

🌟Jenniah's PoV🌟
🌟Locker Hall🌟

Tinignan ko siya ng mabuti at humakbang ng isa palayo.

"Layuan mo na ako. Don't love me, forget your feelings. Alam kong mahirap para sayo yung hinihiling ko. Pero yun lang ang solusyon na naiisip ko. Xandre sana mapatawad mo ako. Isa ka sa pinakamasayang nangyari sa akin. Never forget me. The one you once called Niah. Yung babaeng mahilig manakit ng tao emotionally. Kahit yun lang yung maalala mo. And I will never forget you to youre my antidote everytime Km in pain. The Xandre na nakilala ko through his kind heart." Sagot ko. At lumikod.

"You know dahil sa lahat ng sinabi mo? Sa tingin ko pakitang tao lang ang lahat ng iyon. I know you never love me back na ginamit mo lang ako para pagselosin si Xyan. Don't worry your wish is my command. " Saad niya.

Hinarap ko siya na nakakunot ang noo ko.

"Ginamit? No Xandre all the love I showed to you is all real. Kung ginamit lang kita para pagselosin si Xyan then bakit anlaki ng impact sa akin noong nakita kita kasama si Zarinah? Pakitang tao? Ganon na ba ang tingin mo sa akin? Fine ako na ang lalayo sayo. Ganyan at ganyan din ang ginawa ni Xyan sa akin. Ngayon totoo pala ang sinabi ko noon lahat kayo magkakapareha. Imbes na intindihin niyo ang nararamdaman namin mas pinapalala niyo lang. You didnt know my real reason Xandre kaya you're not in the position to judge me." Subat ko.

"Then what is your reason? Ginagawa mo akong tanga Niah!" Tanong niya.

"Hindi na mahalaga iyon ngayon, youre not worthy for my reason anymore. At isa pa baka gamitin nanaman kita. I was expecting na maiintindihan mo ako but I was wrong." Wika ko at tuluyan ng umalis. Without looking back.

Bakit ganito nalang lagi ang scene ko? Tumatakbo palayo, tinatakasan yung problema ko. But I thinks its better this way papalamigin ko muna. I know nasaktan ko ulit si Xandre at hindi na ako umaasa na kakausapin pa niya ako after this.

🌟Library🌟

I found myself in the library wherein ako lang ang tao except sa librarian. Nakamukmok sa pinakatagong upuan sa pinakadulo.

Last period na namin bago ang uwian. And here I am skipping class na hindi ko naman ginagawa noon.

"Ms. Dumlao? You are the first topnotcher right?" Tanong ng isang boses mula sa likuran ko.

Nilingon ko ito. Shes the Librarian. Tinitigan ko siya... She is in her mid 30's at kailan lang ay nagpakasal siya sa asawa niya. You can say na may forever sila kasi halos 8 years na niligawan nv lalaki si maam, then 10 years silang mag-on and kailan lang ng tanungin ng lalaki si Maam at sinagot naman niya ito at masayang naglakasal. Buti pa si maam nakatagpo ng tamang lalaki para sa kanya.

Maganda si Maam; maputi matangkad, sexy, mabait kung mabait ka, masayahin, hindi terror, then may salamin siya may eye problem kasi siya at hindi siya nerd, oo pinagkakamalan nilang nerd siya lalo na yung mga bagong pasok dito, siyempre, naka-eyeglass, librarian, at bookish pa sino hindi mag-aakalang nerd siya. Inaamin ko noong bago palang ako dito yun din yung tingin ko sa kanya pero time pass by nalaman ko din yung sakit niya kaya nagbago ang lahat. Akala ko pa noong nangangain siya hindi pala.

"Opo. Sorry kung nandito ako even though may klase ako. Hindi lang din po kasi ako makakaconcentrate kapag nandoon ako." Pagdadahilanan ko.

Nagagalit kasi siya whenever may nakikita siyang mga pakalat-kalat na student lalo na at class hour.

"It's ok. Alam kong mabigat ang pinagdadaanan mo. You know time is the best healer. Siguro kailangan mo lang ng oras para sa sarili mo. Mend yourself. Dahil kapag iba yung gagamot sayo kapag nawala yung tao na iyon doble ang sakit na mararanasan mo." Wika niya at umupo sa tabi ko.

I know maam, I already felt it. Xandre fixed me at ngayon doble na ang sakit na nararamdaman ko. Ngayon alam ko na ang feeling.

"Maam but how? How can I mend myself kung sirang-sira na talaga ako, my heart, my mind, and my soul. Nawasak na lahat. Kung kailan nagiging okay na doon nanaman dadating yung panibagong problema its like talaga sa akin ibinuhos lahat ng malas lalo na sa pag-ibig." Pamamahagi ko ng aking saloobin.

"Love, love, love." Paulit-ulit na wika niya.

"Isa yan sa nagiging problema natin. Maraming nagsasabi na walang magandang maidudulot ang pag-ibig sa huli iiwan ka lang nitong luhaan. Pero para sa akin love is an antidote, just like youre taking your medicine for a headache; with the right dosage, right medicine and in the right time, gagaling ka. Pero kung sobra ang dosage, maling gamot at hindi pa sa tamang oras mas lalala. Ganoon din sa love, you need to choose the right person in the right time. Kapag sobrang pagmamahal sa maling tao at sa complicated na pagkakataon, mahirap baka kung ano ang mangyari na ikakasira mo lang." Paliwanag niya.

Tumayo ito at bago makabalik sa desk niya muli siyang nagsalita.

"But you know, hindi naman masama ang mahulog ka sa maling tao at masaktan ka atleast sa susunod alam mo na, natuto ka na, you just need a lot of time, dont rush in fact take it slowly para mas maganda ang kalalabasan. I know you can surpass your problem. Remember what I said, Time is the best healer. Be with someone special to you habang inaayos mo sarili mo, yung alam mong loyal at hindi ka iiwan, in that way mas mabilis kang gagaling." Ang huling pangungusap na sinabi niya bago tuliyang umalis at iniwan ulit akong mag-isa.

Siguro tama si maam, dahil siya nakaya niya yung 8 years of courtship, and 10 years in a realtionship to know her husband more. And yeah napagtanto niyang he is the one. Time really matters pag dating sa pag-ibig. Time will be my key to stand and to start over again.

Thank you Maam, you really helped me today. Now I know what to do next I need to take my time slowly and let things fall into places. Para kung may mangyari man ulit hindi na ako masyadong mabibigla sa halip mas magiging handa.