BOOK 1: Love Over Matters [Completed]

Chapter 60: Goodbye

🌟After 4 hours🌟
🌟Alexis's PoV🌟

Tapos na yung program. At papunta na kami sa isang restaurant nag-aya si Silver eh celebration daw.

Kanina ko pang hindi nakikita si Jenniah after niyang nagspeech nasan na kaya yung babaeng iyon laging nawawala.

"Guys nakita niyo si Jen?" Tanong ni Xyan sa amin na kasama naming pupunta sa restaurant.

"Hindi panga eh. Kanina ko pa siya hinahanap." Tugon ko naman at tinignan pa ang paligid nagbabakasakali na makita siya.

"Kami kaninag bago siya lumabas ng stage, kinausap lang namin after that wala na." Tugon naman ni Roseth.

"Oo nga. Where could she be?" Sang-ayon naman ni Zarinah.

Kinausap nila? But why? Akala ko hindi sila magkakasundo siyempre alam naman ng lahat na inagaw nila si Kuya at Xyan kay Jenniah. Taoos kinausap lang nila kanina.

"Ano naman pinag-usapan niyo?" Pambubusisi ko.

Ngumiti sila... " Sa amin nalang yun, ang mahalaga okay na kami."

Patungo kami ngayon sa gate still no sign of Jenniah kahit sana yung anino lang niya ng makita namin si Asher Blue na isa sa kakilala ni Jenniah natatandaan ko na siya yung nagbigay ng pabango kay Jenniah.

"Hey Asher Blue!" Tawag ko ng pangalan niya na paalis nadin kasama yung ibang classmate niya.

"Bakit ate?" Tanong nito nang makalapit sa amin.

"Any chance nakita mo ba si Jenniah? Kanina pa kasi namin hinahanap eh." Tanong ko.

"Kanina ate nag-usap kami I invited her to my birthday celebration but she refuses may pupuntahan daw siya kaya yun bumalik na ako sa Gym." Sagot niya.

"Ganoon ba ok thank you." Tugon ko at umalis na siya.

"Saan naman pupuntahan niya?" Tanong ko.

"You're searching for Jenniah?" Tanong ng isang lalaki na nakatayo sa tabi ng gate.

Nilapitan namin ito, I think hes a college student, matangkad ito at maputi halatang may lahi din ito. Nakatayo ito at nakapamulsa at nakaharap sa amin. How did he know Jenniah?

"Sino ka paano mo nakilala si Jenniah?" Tanong ko sa kanya. He never talk about some guy. At hindi niya ugaling hindi nagkwekwento.

"Wait ikaw yung lalaki na pumunta dito noon yung may bitbit-bitbit na paperbag. I saw you talking to Jenniah that time." Saad naman ni Roseth.

Humarap naman sa kanya si Xyan... "Bro alam mo ba kung nasaan si Jenniah invited kasi siya sa celebration namin eh." Tanong nito pero halata na nag-aalala din siya.

Why would a random college student went here para lang tanungin sa amin kung hinahanap nga namin si Jenniah. I know he have a reason.

"Bago ko sabihin sa inyo may ipinababalik pala siya." Saad niya at may ibinigay siyang isang kwentas kay Xyan. Yun yung kwentas na lagi niyang suot, si Xyan yung nagbigay non?

"Anong ibig sabihin nito? Bakit niya ipinapabalik ito? Tell me bro asan siya." Giit ni Xyan.

"Pinakiusapan ako ni Jenniah kahapon, to give you that hindi daw kasi niya kayang ibalik sayo yan ng personal and as a friend ginawa ko iyon." Saad niya. Kinakabahan na ako bakit siya nandito at wala si Jenniah asan ba siya pumunta?

"Wag mo nang patagalin ito sino ka at ano ang totoong pakay mo dito kung iyang kwentas lang ang talagang pakay mo then bakit hindi ka pa umaalis. Speak out bro. Ano ang totoong dahilan mo." Pangingialam ni Kuya alam kong nag-aalala din siya. Alam ko din yung nagyari sa kanila ni Jenniah dahil sinabi niya ito sa akin.

"Ok." Huminga siya ng malalim at ibinalik yung mga kamay niya sa bulsa niya... "Im Aaron Westley kaibigan ni Jenniah nakilala niya ako noong naglayas siya, nakiusap siya sa akin na puntahan kayo dito para kausapin."

"About what?" Tanong ko. Parang tumatakbo na ang puso ko sa bilis.

"Jenniah took a flight with her parents more than 4 hours ago. Shes leaving this country." Saad niya.

Bigla akong nanghina sa nalaman ko.

Why would Jenniah do that without even informing us?

"No it cant be true, hindi ganoon si Jenniah hindi niya kami iiwan ng ganoon nalang, kung aalis man siya nagpaalam siya." Hindi makapaniwalang tugon ni Xyan. Alam kong mas nasasaktan ang dalawang lalaking ito higit pa sa akin.

Umiling ito at dinukot yung cellphone niya sa bulsa nito.

May binuksan siyang isang recording...

"Please Aaron..." boses yun ni Jenniah, no hindi yun totoo hindi pa umalis si Jenniah. "Para sa akin, I cant face them hindi ko kaya hindi kaya ng puso ko, ayaw ko silang makitang umiiyak mahalaga sila para sa akin hanggat maaari saka mo lang sabihin kapag nakaalis na ako ng bansa. I need to move on. I need time. At gagawin ko yun sa lugar na pupuntahan namin. Umaasa ako na makakarating ito sa kanila. Pakibalik din itong kwentas. Say to the owner na salamat sa pagpapahiram. Tutuloy na ako. Thank you again."

"Nasaan siya pumunta Bro?" Tanong ni Xyan.

"Sorry bro hindi ko pwedeng sabihin nangako ako sa kanya. Kung pupunta kayo sa airport wala na siya kanina pa lumipad yung eroplano nila. Huling pakiusap niya ay wag niyo siyang kalimutan kahit na siya ang lilimot sa inyo. Kailangan niya ng panahon. Alam ko na nasasaktan siya nakita ko iyon, naglasing pa siya sa harapan ko noon dahil sa pag-ibig na dapat ay hindi ginagawa ng isang babae. Pakiusap ko lang sa inyo bro pakawalan niyo na siya. Tama na yung sakit na dinulot niyo. Dahil kapag pinilit niyong kausapin siya o kung ano man mas matagal siyang mananatili doon." Saad niya at tumalikod sa amin at sumakay sa sasakyan niya at pinaandar ito.

"Gaano kaya katagal si Jenniah doon? Bakit siya umalis diba may college naman na dito?" Tanong ni Zarinah.

Maybe may dahilan siya na para sa kanya lang. We should respect her decision isa pa makikita din naman natin siya soon.

Gaano pa kaya katagal bago ko ulit makita ang mukha ng babae na iyon.