BOOK 1: Love Over Matters [Completed]

Chapter 64: Celebration

🌟Gabby's Residence🌟
🌟Jenniah's PoV🌟

Nasa loob na ako ng bahay ni Gabby at lumalakad sa tabi ng pool nila hawak-hawak ang baso na may lamang red wine.

I wear a dress that hugs every curve of my body then a red lipstick.

"Hi Jenniah! Damn your hot tonight." Wika ng isang lalaki na malaki yung katawan sa akin.

"Gracias (thank you)." Tipid kong tugon.

"Wanna grab more drinks? Just to celebrate." Tugon niya at hinila ako sa bewang palapit sa kanya.

"No thank you, I'm good with my drinks." Tugon ako at ihiniwalay yung katawan niya sa katawan ko.

"Damn you have a tiny waist. Stunning. Estas soltera (are you single)? Wanna go out with me sometimes?" Tanong niya.

Is this guy flirting? Ewww. And how dare he pulled me like a I was as light as a feather.

"Sorry to say but I didnt have any interest in dating." Tanggi ko.

"Oh hey Bro! What are you talking with Jenniah?" Singit ni KM na medyo lasing na.

"I was just asking if she could go out with me." Tugon niya.

"Dont even try bro, do you know theres an army of hot hunks like you who also asked mi prima (cousin) to go out with them, but she said no, and no is a no." Kwento niya.

I just rolled my eyes at him. Iba talaga ito pag lasing.

Umalis na ako sa kinaroroonan nila at pumunta sa ibang perte ng swimming pool.

"Enjoying alone?" Tanong ni Joshua sa akin nang makita niya ako.

"Yeah, I kinda like it. Hey happy 6th months. Dont hurt her ok or else I'll cut you into pieces. That's not only a threat that for real. Take her seriously." Bilin ko sa kanya.

"I will Jenniah,  hey what is your plan now? Going on a vacation?" Tanong niya.

"Yeah." Tipid kong tugon.

"Jenniah!" Tawag ni Gabby kasama yung dalawa pa.

Lumapit sila sa amin ni Joshua na naguusap. At niyakap ang kasintahan nito ng malapitan niya.

"Hey nice dress." Puri ni Amie.

" Gracias (thank you) . Hey I wanna tell you something." Panimula ko. Kailangan kong sabihinn sa kanila na aalis na ako.

"What is it?" Tanong nila.

"Im going back to the Philippines, one of my former teacher invited me to go to his wedding. And I will attend it. It will be rude if I wont attend. Its only a week ahead." Wika ko sa kanila.

"So when will you be back?" Malungkot na tanong ni Lia.

"Maybe a week after the wedding." Sagot ko.

"Good enough but we will miss you." Tugon niya.

"Me too. Dont worry I'll buy you souvenirs." Wika ko.

We make a group hug.

Sa haba ng panahon na nandito ako, nagustuhan ko na ding tumira dito, at talagang napamahal na ako sa mga tao dito lalo na sa mga tatlong babaeng kaharap ko. Aaminin ko maldita sila at nahawa ako doon, pero sa kabila non maganda silang kaibigan at parepareho kaming study ang unang priority. Sila din ang isang dahilan ng malaki kong pagbabago.

And I regret nothing. In fact I should be proud dahil iba na talaga ako, I became the better version of me.

I just enjoyed the whole night partying with my friends. Wala akong sinayang na sandali. This is the last party I'll be doing with them bago ako umalis dito.

🌟🌟🌟

I packed my things good for my stay there in the Philippines at ready na akong umalis. Ready na din yung tickets ko dahil nagpabili ako kay KM. kahapon.

Ibinaba ko na yung mga gamit ko sa sala ng saktong may kumatok sa pinto. I opened it at iniluwa nito si KM na may bitbit ding luggage.

"Are you going somewhere too?" Tanong ko.

"Yeah, sasama ako sayo, I want to have a vacation there in the Philippines. At sasabay na ako sayo. Siyempre titira din ako sa bahay ni Tita if it's ok to you." Tugon niya.

"Sure, you're always welcome. Sakto para may kasama akong dadalo sa kasal." Tugon ko.

"Kasal? Sinong ikakasal? Kaya kaba uuwi doon?" Tanong niya.

"Oo, yung teacher ko noong highschool ikakasal na after 2 days. Isa ako sa kinuha nilang bridesmaid kaya kailangan na pumunta ako. Isa pa sabi din nila Mama at Papa na pagkauwi ko at after ng kasal they will celebrate sa pagdating ko ngayon sa pagdating na natin." I explained.

Actually I dont know what to do and what to feel. Should I be happy because makakabalik na ako? Or the opposite of that kasi baka bumalik nanaman yung mga ala-ala na matagal ko nang ibinaon. But no that wont happen kailangang 10x ang sakit bago ako mapatumba ngayon dahil I wont accept defeat.

"After we landed in the Phil. then can you give me a tour?" Tanong niya.

"Sure why not my cousin. It would me my honor to tour you around. Hanggang kailan ka pala doon?" I should know. Para makapag-adjust ako.

"Hanggang sa nandoon ka din at kung uuwi ka then I'll go with you." Saad niya.

"Ok then. Not a problem." Nakangiting tugon ko at binuhat yung mga gamit ko.

"Let me help you." He volunteered and carry my luggage.

" Vamonos (lets go), baka umalis yung eroplano natin ng wala tayo." Aya ko at binuhat yung mga natirang bagahe ko.

"Tita kayo na po ang bahala dito. I'll be back after a while." Bilin ko sa kanila.

Tumango ang mga ito. At kumaway.

Tumawag kami ng taxi at sumakay na doon papuntang Airport.

In just a matter of our papasok na ulit kami sa teritoryo ng Pilipinas.

Bababa kami sa eroplano at susunduin kami ni Tito Harry at iuuwi sa bahay.

Like that, pero mas magandang makita ko na sila agad.

I want to see their faces in shocked as they look at me. I cant wait.

Nagsimula nang lumipad ang eroplano at nagsimula na ring may sumilip na ngiti sa labi ko.

Ano na kaya ang itsura ng Pilipinas ngayon after 5 years.