BOOK 1: Love Over Matters [Completed]

Chapter 69: Forgive And Don't Forget

🌟Kinabukasan🌟
🌟Jenniah's PoV🌟

Nandito ako ngayon sa isang room at inaayusan ng mga stylish.

Kasalukuyan akong inaayusan ng buhok ng isang babae samantalang yung isang babae naman at nakatayo sa harap ko waiting for her turn to fix my make up.

Sabi ko ok na sa akin yung lugay na buhok but they insist to styled it. Well they are the stylish after all.

Today is the day, The wedding day. Lavandre yung motif kaya hindi na nakakagulat kapag pati kulay ng eyeshadows ko ay kulay lavandre.

Hindi rin nagtagal natapos din ang pag-aayos sa akin. Matamis akong nginitian ni Tita Summer; future wife ni Sir Gerold, napalapit na ako sa kanya in just a short period of time, mabait siya and shes very beautiful may pagkahawig sila ni Angel Locsin.

Nalaman ko din na shes also a teacher from abroad at napadpad lang sa manila for a a visit at doon niya nakilala si Sir Gerold.

"Tita labas lang po ako. I'll be back later." Paalam ko. Tumango ito, kasalukuyan palang siyang nilalagyan ng make up, medyo matagal-tagal pa siguro iyon.

Nalagpasan ko ang isang salamin na nakadikit sa pader. Humarap ako doon at tinignan ang sarili ko mula ulo hanggang paa.

"You look like a goddess." Puri ni Alexis na nakatayo mga 5 metro ang layo sa akin, puro ang ngiti na nasalabi nito.

"Thanks." Tipid kong tugon.

Lumabas din si Xyan at Xandre mula sa isang kwarto at napansin kami, lumapit sila kay Alexis.

"Hi Niah good to see you again." Bati ni Xandre.

"Kayo din." Bakit hindi ko man lang mahabaan ang sinasabi ko. Arrrggg nakakainis.

"Jenniah! Qué pasa ahora?(what is happening now?) I though that... no olvides Jenniah (dont forget Jenniah) you've work so hard. And I witness it. I can see in your eyes that time that you're detemined." KM exclaimed  when he went out of our room. Nakita ata niyang naguusap kami. Alam niya ang lahat ikinuwento ko at ayaw din niyang mangyari ulit sa akin iyon. Hinila niya ako ng medyo malayo sa kanila.

"Entiendo(I understand). I know that you care for me a lot. But dont worry, I can hadle it. They only wish until the wedding." I explained.

"Yan yung mahirap sayo, pinapairal mo nanaman yang emosyon mo. Arent you aware that it could happen to you again? Damn Jenniah you cant go back! Ayaw na kita nakikita ka sa kalagayan mo noon. Malakas ka na ngayon prima(cousin), please." Pakiusap niya. I can feel his insecurity and I was thankful on seeing it.

Tumango ako sa kanya bago tumayo ng tuwid.

"Si(yes). You are right KM. I wont be defeated anymore. Maybe soon but not now." Taas noo kong wika.

Bumalik kami sa kinalalagyan nila at humarap sa kanila.

"Is there anything I can do to you? If none then can I excuse myself?" Tanong ko.

"Akala ko ok lang tayo kanina? Bakit iba na ngayon?" Mahinang tugon ni Alexis.

"Remember Alexis the reason why I left. Dahil ayaw ko nang maranasan ulit ang sakit na naranasan ko. I moved on at matagal ko iyong inipon hanggang sa araw na ito. I wont be back. The only choice you can choose from is accept the new me or give up hoping." Matigas kong tugon sa kanya.

"Sorry sa nagawa namin Jenniah were so sorry, the day you left hindi kami nakahingi ng tawad. At dala-dala namin iyon. Kaya ngayong nakita ka na namin hindi na namin ito papalagpasin." she stated. While holding my left hand with her both hands.

"Im so sorry, Hindi ako naging mabuting kaibigan sa iyo." She said looking down.

"Im sorry Niah. For everything especially for giving up noong umalis ka hindi na ako umasang babalik ka pa. Cause I know how you hated me so much tanggap ko iyon. Sana mapatawad mo ako. I gave up on you I gave up on our love story." Paghingi naman ng tawad ni Xandre na nakayuko na din ngayon.

"Jen, you've been my best friend since then. At masaya ako doon. But Im sorry I didnt treated you well. I cheated on you. I have throw ayaw a gem in exchange for a stone. Sorry." Xyan whispered.

Tatlo silang nakayuko sa harap ko. May tumutusok sa puso ko dahil sa nasaksihan ko sa harap ko. They are all asking for forgiveness and yes I am willing to give it to them. Only the forgiveness but not my trust.

"Please, dont to that, Pagkaalis ko dito noon pinatawad ko na kayo. I understand everything. Dahil ang buhay ay hindi lang puro kasiyahan hindi lahat nagkakaroon ng happy ending. I know the pain I put in your heart the time I left. And I know I dont deserve your forgiveness. Naging selfish ako dahil iyon ang alam kong tama." I explained and guided then to stand straight.

"Jenniah gusto lang naming bumalik ang lahat sa dati." Singit ni Xyan na nakakunot ang noo.

"Excuse me please wag mo nang pahirapan si Jenniah. You've done enough ako na ang humihiling of her behalf. Lubayan niyo na siya. Just forgive and forget. Is that hard to ask? Kasi as her primo(cousin) masakit para sa akin ang makita siyang umiiyak gabi-gabi asking for forgiveness. Inilayo niya na din yung sarili niya sa mga lalaki dahil sa ginawa niyo. She tought that every man will just cheat on her. Kahit seryoso yung lalaki sa kanya inilayo niya parin ito. Look how much pain you all bring. Please. Nagbagong buhay siya inalis niya ang lahat ng sakit sa puso niya just to start a new life. At hindi ako papayag na masira ulit iyon." Pagmamakaawa ni KM at lumuhod pa sa harap nila.

I was shocked just by looking at him, ginagawa niya ito dahil sa akin. Only for my sake.

"We understand. Sige hindi na namin siya iistorbuhin. Tulad ng pakiusap mo. Isa pa ayaw din naman naming masaktan siya ulit. Ang pakiusap lang din namin ay sana hindi niya kami kakalimutan." Pakiusap ni Xandre at hinila si KM patayo.

"No, hindi niya kayo kinalimutan, kinalimutan niya yung sakit pero hindi kayo, I know nananatili parin kayo sa puso niya at alam ko yun dahil last night she cried because she said she did rude things to you." He explained.

Ang mga mata nila ay napuno ng kasiyahan na napatingin sa akin... "Thank you."