Chapter 36

4.2K 72 3
                                    


Mia's POV

"Zylan alam mo bang ang batang makulit pinapalo puwet?" pananakot ko sa pamangkin ko. Hilain ba naman ako ng pagkalakas-lakas sa buhok? Sabay hagikgik eh no?

"So?" pagsusungit nito. Hindi ko alam kung saan ba nagmana ang batang to dahil kung gano katahimik ni Dylan kabaliktaran ni Zylan. Mabait naman si ate, ah siguro sa daddy niya.

Minsan gusto ko nga tanungin si ate tungkol sa nakabuntis sakanya pero kasi nagagalit siya kapag si kuya Tyron ang topic. Naiintindihan ko naman siya kung bakit kaya mas pinipili ko na lang manahimik kaisa mangulit pa.

"Mommy im hungry " reklamo ng gutumin na Dylan. Kakakain lang namin kanina bago kami umalis ng bahay. Nasa byahe kami ngayon papuntang probinsya kila lolo't lola.

"Kakakain mo lang gutom ka na naman?" tanong ko.

"Shut up tita! Im hungry!" pagsusungit nito.

Tumawa naman si ate tsaka binuksan ang tinapay na baon baon pa nila sabay bigay kay Dylan. Nasa kandungan ko kasi si Zylan na abala sa panonood ng spongebob.

"Doon na tayo didiretso sa market honey. Tumawag si mama kanina lang" sabi ni daddy. Agad naman sumabat si Dylan

"We're going to the market lolo?" tanong nito sabay subo ulit ng tinapay.

"Yes apo. Who do you think were gonna see at the market today Dylan apo?" tanong pabalik ni daddy.

"Our daddy?" lahat kami natigilan sa sagot ni Dylan. Agad akong napatingin kay ate na mabilis ding umiwas ng tingin.

"N-no apo. I-its lolo and lola" pagtatama ni daddy.

"Really? Bilish lolo" sabat ni Zylan.

"No apo not so fast. We have to be safe, we have to be careful" sambit ni mommy tsaka hinaplos ang kamay ni Zylan.

"I don't wanna race at the bus baby. Masyadong delikado" daddy

"You don't want?" Zylan

"It's dangerous to race on the road so we have to be careful Zylan" sabat ni ate.

"Mommy?" Dylan

"Hmmm?" ate

"Where's papa?"




Jorgette's POV

"Where's papa?" Simpleng tanong na kailan man hindi ko kayang sagutin. Hindi ko alam sagutin. Hindi ko alam kung pano sagutin at mas lalong hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag at kung saan ako magsisimula.

Sasabihin ko bang ang ama nila ang sumira sa buhay ko? Sasabihin ko ba sa kanila ang kababuyan ng ama nila? Na pagkatapos akong babuyin at pagsamantalahan iiwan ako ng walang paliwanag at paalam?

Pero hindi ako ganon kasama. Dahil inaamin ko, yung sama ng loob ko noon dahil sa pagbunga ng panggagahasa niya sa akin ngayon ay labis kong ikinasasaya dahil nagkaroon ng dalawang gwapo at makukulit na bata.

Ang ikinasasama lang ng loob ko bakit kailangan idaan niya sa pwersahan? Ang sabi niya handa siyang maghintay. Hihintayin akong makatapos ng pag-aaral pero ano? Binaboy ako!

"Mommy?" tawag ni Dylan sa kin na ikinagising ko mula sa pagkakatulala.

"What's wrong mommy?" tanong nito sabay hawak sa mukha ko na may halong pagtataka.

"W-wala anak. I love you " sabi ko

"I love you too mommy"

Ilang oras lang ang byahe namin nang makatulog ang kambal dahil sa layo at haba ng byahe. Ilang beses din kami napatigil sa daan dahil masakit daw ang likod ni daddy na matagal nakaupo habang nagdadrive.

Ayaw niya namang si mommy o ako muna ang magdrive hanggang sa makapagpahinga siya. May edad na kasi si daddy kaya mabilis na siyang mapagod.

Pagdating namin dito sa palengke hindi na kami bumaba ni Mia upang salubungin si lolo at lola dahil buhat namin pareho ang natutulog na kambal.

She's mine (BaFat#3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon