Dead Heart (#RoseAwardsJune2019)

Chapter 51

REYA'S POV

"Ten in the morning, kailangan nandito ka na."

"Mas baliw ka pa sa akin." Narinig ko ang malakas na pagtawa niya sa kabilang linya. "Binuking mo pa ako kay Renzo ha."

"May mali ba sa ginawa ko? Sino ba ang pesteng may sayad na pupunta ng bahay ko at magsasabing bodyguard ko siya? You volunteered remember? Edi lumabas ang katotohanan na ikaw lang may ideyang maging bodyguard ko. Iyan ang nagagawa ng pagsisinungaling. Huwag ko lang talagang malaman na may masama kang binabalak kaya nagawa mo 'yon" pagdidiin ko pa.

"Ano naman iyon? I'm just extending my help to my friend. Marami siyang iniisip simula nang makidnap si Celine. Oo na, panalo ka na. Bukas na lang." walang-siglang sagot niya.

"Ayos lang naman na hindi ka pumunta bukas kung may gagawin ka. Don't worry, hindi ko sasabihin kay Renzo" Umangat ang gilid ng aking labi. Come on, mas maganda kung hindi ka magpapakita.

"Dahil iyan ang gusto mo, hmmm."

"Ano na?" nabibiting tanong ko.

"Pupuntahan kita bukas. Kung iniisip mo na makakatakas ka, sinasabi ko sa iyo, hindi iyon hahayaan ni Renzo. Ginusto mo to, damay-damay tayo. Bye."

Ang loko, pinatayan ako ng telepono! Pabalibag na binaba ko ang cellphone saka nahiga. Hinila ko palapit sa akin ang aso kong si Yoh na tahimik na natutulog. Mabuti na lang at inalagaan siya ng mabuti ni Manang habang wala ako. Isa lang naman ang ayokong pakikialaman niya kapag wala akong permiso, ang kuwartong ito.

"Ang sarap ng buhay mo ano?" sita ko sa aking aso.

Hinayaan ko siyang matulog ng mahimbing sa tabi ko. Inabot kong muli ang aking phone upang tawagan ang isang taong nais kong makausap. Nagpunta ako sa Call log dahil alam ko na naroon ang numero niya. Nang makita ang hinahanap ay kaagad ko siyang tinawagan. Hindi nagtagal ang pagri-ring ng dahil sinagot niya ito kaagad.

"Hello?"

"Celine."

"Reya? Ikaw ba talaga ito? Oh my! Bakit ka napatawag?"

Ang hyper naman ng babaeng ito, tsk.

"Yes its me. Malamang may sasabihin ako. Actually its a favor."

"Okay, okay. What is it?" Ramdam ko ang pagkalma niya na parang kinakabahan sa kung anuman ang aking sasabihin.

"Do you remember the journalist that we encountered before?" Natahimik siya sa kabilang linya. I am about to ask kung nandon pa siya o humihinga pa nang unahan niya akong magsalita. "Ah, ang babaeng naka-hide ang face, iyon pala naghahanap ng scoop? Yes. Bakit? Anong meron sa kaniya?"

"I want to meet her. Can you find her for me? Her address or where her office is?"

"If I remember it right, Maggi ang pangalan niya. I'll try to search her whereabouts."

"I need it tonight."

"I'll see kung anong magagawa ko pero sabihin mo muna kung bakit biglang interesado ka sa kaniya?"

"Do you trust me?" I can't tell her the details of my plan dahil maging ako ay hindi sigurado sa mga pinaggagagawa ko.

"Yes" tipid niyang sagot. Its an enough answer anyway. "I'll start searching right away. Pwede ko ring kontakin ang mga kakilala kong related ang work kay Maggi. Bago ako magsimula, please tell me kahit clue lang ng dahilan kung bakit mo siya hinahanap? Trust me too, Reya." Haist ang kulit! Hindi ko mapigilang mapabulong.

"Celine, sabihin na lang nating ginagawa ko ito para matulungan kayo. Sabi nga ng isang peste, damay-damay na ito.That's all I can say. I'll wait for the information. Hindi ako matutulog hangga't wala ito . Salamat." Agad kong pinindot ang end call nang hindi na siya makapangulit pa.