Dead Heart (#RoseAwardsJune2019)

Chapter 21

Reya's POV

I am about to leave the shop nang makita ko mula sa transparent na salamin ang paglampas ni Renzo kasama si Celine. Mukhang may date ang dalawa. Busy daw siya lagi at masyadong time conscious pero kapag nariyan na ang white lady ay hindi magkandarapa sa pag-alis.

On the other hand, mabuti na rin iyan nang hindi ako tawagan ni Renzo. Baka kung ano na namang ipagawa, may lakad pa naman ako.

Tuluyan na akong lumabas para lisanin ang mall. Nagderetso ako sa parking area kung nasaan ang aking sasakyan. Nakikiramdam ako sa paligid, hindi ko alam kung kailan dadating ang panganib.

***
Titig na titig ako sa hawak kong baril na maaaring kumitil ng buhay sa isang kalabit lang. Napangisi ako.

Isang bala lang ang kailangan, maaari ko nang kitilin ang sarili kong buhay. O kumitil ng buhay ng iba.

Gaano ba kahalaga ang buhay ng tao? Nakakakilabot ang mundo, subalit marami ang nagnanais magpatuloy.

Ayaw ba nilang mapunta ng langit? Kung saan payapa, walang problema, hindi na mag-aalala kung paano ka hihinga sa bawat araw na daraan?

Kung sa bagay, sigurado ka bang doon ka hahantong? Kung mala-impyerno ang lupa at alam mong puro ka-demonyohan ang ginagawa mo, nanaisin mo pa kayang pumanaw at mapunta sa totoong impyerno?

Ganoon din marahil ako...

Ngunit sa kalagayan ko, ito-todo ko na ang lahat! Masama ako at bago ako mapunta ng impyerno, kailangang magsama muna ako ng kahit napaka-kaonting kampon ni Santanas. Sa huli, makakaya ko bang bawiin ang buhay ng ibang tao? Buhay na hindi naman sa akin nanggaling.

Napapikit ako kasabay ng pag-alala sa naging panaginip ko. Bakit nga ba gusto ko nang mamatay? Ngunit bakit hindi ko pa kailangang lisanin ang mundo?

Bakit ganito?...

Napadilat ako ng mata sabay taas ng baril at tinutok sa hugis bilog na aking natatanaw.

"Dahil lalaban na ako" bulong ko sa sarili.

Inayos ko ang aking postura ayon sa kung ano ang nabasa ko.
Gamit lamang ang kanang kamay ko'y kinalabit ko ang gantilyo. Napapikit ako kasabay ng putok ng baril na pikawalan ko. Sa wari ko ay napakalakas ng tunog nito samantalang natatakpan naman ang aking mga tainga.

Nanginginig ang kamay na binaba ko ang baril. Malamang sa malamang ay hindi ito tumama kahit sa malayong parte ng target ko. Napatawa ako ng mahina. First time kong magpaputok ng baril.

Ihinawak ko ang aking kaliwang kamay sa nanginginig kong kanan na may hawak ng baril.

Hindi ko alam kung ano ang dapat na maramdaman. Basta kakaiba sa pakiramdam.

Kaagad akong kumilos para alisin ang nakakabit sa ulo ko at upang lisanin ang lugar...

Hindi ko pa kayang ipagpatuloy ang pag-aaral gumamit ng baril.

I went out of the firing range.

***
"Maraming salamat talaga sa tulong. Hay, halos patapos na ang lahat, thank you talaga."

"Walang anuman. Masaya akong nakatulong sa iyo." Tinapik ni Renzo si Celine sa balikat.

Tuwang-tuwa naman ang babaeng nasobrahan yata sa gluta.

"Talaga? Natutuwa ka? Ngumiti ka naman Renzo. Gusto kong makita na natutuwa ka."

Tssk. OA. Dito pa talaga sa parkeng area maglambingan ang dalawa. Hindi ko alam kung bakit dito ko naisipang magpunta. Hindi pwede sa lugar ni Derek dahil siguradong maraming gumagamit ng gym niya sa araw, ayoko sa bahay ko. Dito ako dinala ng mga paa ko.