only friends | tzukook

n i n e t y t h r e e

Jungkook's POV

Nung umalis si Tzuyu, agad naman akong kinabahan. Dahil kami nalang dito dalawa ni Yeri. Nagtitinginan. Tapos.. parang kumirot lang ang puso ko nang nakita ko na naman siyang paiyak.

Pero hindi ko na sasayangin ang pagkakataon na 'to. Si Tzuyu na mismo nagsabi na kaya ko 'to.

Huminga ako ng malalim at hinawakan ang dalawang kamay niya.. tsaka siya tinignan sa mga mata niya. "Why you're damn crying Yeri?" tanong ko sa kanya. Tsaka mas lalo lang siyang naiyak. I hate seeing her crying.

It makes me hurt.

"Tell me, I'll listen." sabi ko sa kanya.

"He left me." sabi niya na sumisigok. "Akala ko.. pag-alis ni Jaemin.. magiging okay na'ko. Pero hindi pala, mas lalo pala akong malulungkot. Di niya man lang akong pinuntahan dito at magpaalam. Tsaka basta basta niya lang akong iniwan. Akala ko ba mahal niya ako?!" sigaw niyang naiiyak. Naaawa na talaga ako sa kanya.

Mabuti nalang na umalis yung antipatiko na yun.

Pero dahil nga alam ko na kay Tzuyu, nagkunwari nalang ako ng di ko alam. "What?! He left you?! Saan siya pupunta?! At bakit naman?!" sigaw kong natatanong.

"Y-yes.. pumunta siya sa America.. with her parents. He didn't tell me what's the reason eh baka mas masaktan lang ako lalo. Three months siya doon. Hindi ko nalang alam kung ano mangyayari sa akin pag wala. Hindi ko kakayanin, Kook. Mahal na mahal ko si Jaemin. Sobra."

Habang naririnig ko yun mismo na nanggaling sa kanya, nakaramdam ako ng sakit. Mahal na mahal niya talaga si Jaemin.

Pero ningitian ko siya, "Alam kong mahal ka din non. Don't worry, babalikan ka non. Siguro kailangan niya lang sundin ang mga parents niya.. tsaka para na din baka sayo." hindi dapat eto ang sasabihin ko eh. Tangina.

"Bumalik ka na kasi sa akin, ako nalang kasi mahalin mo, Yeri. Wag kang mag-alala, mamahalin kita habang buhay." yan dapat sabihin ko.. pero di pa pwede eh.

"P-paano.. kapag makalimutan niya na ako?" naiiyak niyang tanong sa akin.

"Don't worry." sabi ko. "Nandito pa ako. I'm still here for you even we had some past." I said then smiled to her. Tsaka ko pinunasan ang mga luha na umaagos sa kanyang mata. "Shhhh.. stop crying Yeri. It doesn't suits you." sabi ko at natawa lang naman siya ng mahina. Aish, mahal na mahal ko talaga 'to.

"Akala ko nagbago ka na, Kook." sabi niya sa akin. "Ikaw pa din talaga yung dating 'Kook' na kilala ko."

And because of that, it makes my heart beats so fast.

I smiled, "Of course."

"But Kook," she called my name. "Please.. don't leave me? Can you be with me always on my side? P-please?" hindi ako mapakaniwala. Sinasabi niya ba yan?

I just smiled, "Yes. I can take care of you everyday." sambit kong nakangiti sa kanya. Hindi ko na talaga 'to kaya, mas lalo lang akong nahuhulog sa kanya. This girl really make me love her more. And I really can't resist this fucking feelings anymore.

"Thank you, Kook. Thank you." nagulat ako dahil mabilis niya akong yinakap. Tsaka mabilis namang tumibok lalo ang puso ko.

Di na ako umarte pa at yinakap na siya ng mahigpit pabalik, holding and smelling her soft hair. "Nothing for you, love."

Mapapasakin ka din Yeri. Soon. I love you so much.

. . .