CİHAT BEY Her Aşk Biraz Ölüm Kokar...

14.Bölüm

İyi okumalar dilerim...

Tuğçe'den anlatım...

Yeniden;

Hayata tutunmak ve savaşmak için intikam yeminin içinde yeni bir intikam sebebi belirmişti. Benim maf olan hayatımın kanlı intikamı.

Nikahın üzerinden geçen günlerin ardından öyle bir detay öğrenmiştim ki, hayatımı perişan hale getiren gerçeğin bir tek babamın geçmiş hatalarının olmadığıydı.

Benim hayatımın kimsesizliği olmuş adamın annesi, yani Perihan hanımın gerçekleriydi. O gün Cihat fazlasıyla durgundu. Defalarca kez benim odama gelmiş ve beni izlemişti. Her ne kadar uyuduğumu düşünse de, yanılıyordu.

Benim uyuyan bedenim, ruhum ise sadece o günü bekliyordu. Cihat'ın telefonu çaldığında aniden yerinden kalktığını hissetmiştim. Odadan hızlı adımlarla çıkıp kapıyı da hafif aralık bıraktığında kısık olan gözlerimi açtım.

Yavaşça yataktan kalkıp koridorun ilerisinde telefonla konuşan Cihat'a ilişti gözlerim. Sırtı bana dönük "evet Perihan anne şuan daha iyi durumda. Merak etme sadece oğlunu uzak tutmaya çalış". O an duyduklarımla şoka uğramıştım.

Cihat "sen benim sadece cici değil, aynı zaman da süt annemsin. İçin rahat olsun".

Bu kadarını duymak beni darmadağın etmişti. Sessizce yatağa dönüp cenin pozisyonu alarak gözlerimi kapatmıştım.

Şimdi karşımdaki adama duyduklarımı anlattığımda ilk kez afalladığını hissettim. Duruşu dik değil, aksine başını öne eğip ellerini yumruk haline getirdi.

Yataktan kalkıp "nasıl bir pisliğin içine çekildim böyle? Hem de sevdiğim adamın annesi buna yandaşlık etti. Söylesene beni vuracağından da haberi var mıydı?".

Cihat ayağa kalkıp "Tuğçe hiçbir şey bilmeden kafanda bir senaryo uydurma. Perihan hanım bu güne kadar sana nefret dolu yaklaştıysa benim yüzümden". Üzülmüş gibi yapıp "gerçekten ne kadar masum değil mi?".

Nefretle üzerine yürüyüp "bu söylediklerin onun masum olduğunu kanıtlamaz. Yaman onun ve benim aramda kalıp neler yaşadı haberin var mı? Beni böyle şerefi olmayan bir hayata çekmenle neler yaşattığının farkında mısın?".

Cihat burnumun ucuna girip "senin baban çok mu şerefli bir adam ha?". Tiksinti ile yüzüne bakıp "senin de ondan bir farkın yok emin ol".

Cihat kolumdan sertçe tutup "sabrımı zorlama Tuğçe. Neye inanmak istiyorsan ona inan ama, o piçle görüşmeye gitmeyeceksin".

Gözlerinin içine bakıp "gideceğim hem de kendi ellerinle götüreceksin beni onun yanına". Cihat öfke ile derin bir nefes alırken "onun bu evliliğe inanması gerekiyor. Senin için değil, onun daha fazla acı çekmemesi için bu görüşme olacak Cihat".

Gözlerimin içine derince bakıp "yine onun için istiyorsun". Başımı sallayıp "Cihat ömür boyu yok edemeyeceğin tek şey ne biliyor musun?".

Cihat gözlerimin içine bekarken "o benim kimsesizliğim. Ve sen benim kimsesiz kalmış yanımı asla ele geçiremeyeceksin".

Gözlerimin dolmasına isyan etsem de kendimi sıktım ağlamamak için. Cihat yılgınlıkla başını sallayıp "bu son Tuğçe, her ne kadar kimsesizliğim desen de".

Beni kendine iyice çekip kollarını bedenime sardığında hareket edecek bir alan bırakmamıştı. Dudaklarını kulağıma yaslayıp "senin bundan sonraki kimsesizliğin sadece benim".