CİHAT BEY Her Aşk Biraz Ölüm Kokar...

7.Bölüm

Sürpriz ben geldim😊. Yeni bir bölüm ve yine gizemleri ile dolu satırlar. Bölüm sonu gercekten sürpriz bir isim var. Bu yüzden çok çok yorum bekliyorum. Lafı fazla uzatmadan;

İyi okumalar dilerim...

👇👇👇

Tuğçe'den anlatım...

Soğuk;

Bir insanın nefesi kar kokar mıydı?

Ya da tenime değen ellerinin kan kokması normal miydi?

Bir insan nasıl bu kadar soğuk ve hissiz olayı başarabilirdi?

Anlıma yasladığı başını geri çekip gözlerimin içine derince baktı. Sert bir soluk alıp "hiç böyle düşünmemiştim". Anlamsızca gözlerinin içine bakarken "senin bu kadar normal karşılayacağını hiç kestiremedim".

O an yüzümde bir tebessüm belirdi. Ona doğru bir hamle yapıp dudaklarının üzerine doğru konuşmaya başladım.

Gözlerimi gözlerine kenetleyip "ölüm zor değil Cihat bey. Ben o uçurumun kıyısından döndüm. Ve korku o an bile iliklerimde kol gezmedi".

Ona arkamı dönüp kapıyı açtım. İçeri girip elimdeki çantayı üzeri kapalı olan eşyalara fırlattım. Bitsin istediğim ne varsa daha yeni başlamış gibi ardımda dururken, ben kendim için değil duyacaklarım için endişeliydim.

Ev o kadar soğuktu ki, dışarı çıkıp oturmak bir an daha mantıklı gelmişti.

Başımı sağa sola doğru sallayıp şöminenin önüne doğru yürüdüm. Şöminenin yanında hasır sepetin içinde odun parçaları vardı ama bunlar yeterli gelmeyecekti.

Yarama dikkat ederek yere eğildiğimde adım sesleri kulağıma ilişmişti. Önemsemeyerek elimi uzatıp odunlara dokundum. Hafif nemli olsalar da yine de yanacak kıvamdalardı.

Yavaşça kalktığımda "sen nasıl bir kadınsın Tuğçe?". Arkamı dönerek "niye şaşırıyorsun Cihat bey? Beni vurduran adamdan neden korkayım söylesene. Sen benim kanımı dökeceğini, abimin ve sevgilimin nasıl insanlar olduğunu göstereceğini söylemedin mi?".

Ona doğru yürüyüp "başardın bana zararların en büyüğünü dünyamı yıkarak verdin zaten. Daha ne kaldı menüde?".

Karşımdaki adam sert bir soluk alıp bir anda elimden tutarak beni kendine çekti. Şaşkınca onun gözleri içine bakarken "daha öyle günler yaşayacaksın ki Tuğçe, bu günlerine dua edecek hale geleceksin".

Kaşlarımı havalandırıp "gerçekten o günleri iple çekiyorum Cihat bey".

Sinirle beni geriye doğru fırlatıp yere düşmemi sağlamıştı. Sarsıntı etkisi ile yaram sızlamış ve canım fazlasıyla yanmıştı. Yerde sırt üstü yatıp derin soluklar alarak elimi sol boşluğuma koydum.

Derin derin nefesler aldıktan sonra yine elimden aniden ayağa kaldırmıştı. Dişlerimi birbirine bastırıp acımı içime kusmak gerçekten oldukça zor.

Dışarı doğru sürüklemeye başladığın da kendimi geri çekmeye çalıştım ama başarılı olamadım. Aniden bana dönüp kucağına aldığında tam yaramın üzerine gelen kolu canımı fazlasıyla yakmıştı.

Artık nefes bile alamaz hale gelmişken karın üzerinde seri bir şekilde yürümeye başladı. Sesim çıkmazken, acıdan nefesim bile kesilmek üzereydi.