ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ေတာ္ဟာပူအိုက္လ်က္ရွိၿပီး ညေနေစာင္းသည့္တိုင္အပူခ်ိန္မေလ်ာ့သြားေပ။ ၿပီးေတာ့ မီးကပ်က္ေနေသးသည္။ၾသရေမာင္သည္ ၆ လႊာသို႔ ဓာတ္ေလွကား မစီးဘဲ ေလွကားသံုး၍ တက္လာရသည္။မနက္က က်န္ခဲ့သည့္ ခ်ာတိတ္ကိုသတိရလိုက္ၿပီး အခုေလာက္ဆိုျပန္သြားၿပီ လို႔ေတြးလိုက္မိသည္။ မီးပ်က္ေနတာေၾကာင့္ရယ္ အျပင္ဘက္က အလင္ူေရာင္သိပ္မရွိေတာ့တာေၾကာင့္ တစ်လမ္းလံုး ေမွာင္မဲေနၿပီး ေလွကား လက္ရန္းကိုသာ အားျပဳၿပီး တက္လာရသည္။ တိုက္ခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ပန္းအိုးေအာက္ကေသာ့ကိုမယူေနေတာ့ပဲ အိတ္ထဲကေသာ့နဲ႔သာသံတိုင္တံခါးၾကားကေန အထဲက ေသာ့ခေလာက္ကိုဖြင့္လိုက္သည္။
(ရန္ကုန္တိုက္ခန္းေတြတခ်ိဳ႕က အျပင္သြားရင္လည်း သံဗန္းၾကားကေနအထဲကိုေသာ့ခတ္သြားတာမ်ိဴးပါ ျမင္ရဲ႕လားမသိဘူး😁)
တိုက္ခန္း တစ်ခုလံုးဟာ ေမွာင္မဲေနပေမဲ့ ပိုင္ရွင္ျဖစ္တဲ့မိမိက ဘယ္နားမွာ ဘာရွိမွန္း သိကာ ေသာ့ျပန္ခတ္ၿပီး ေနရာတက်ျပန္ခ်ိတ္လိုက္ေလသည္။အခန္းသို႔သြားရာလမ္းကို မွန္းၿပီးေလွ်ာက္ေနစဥ္ ႀကီးမာေသာအရာတခုကို ေျခေထာက္ႏွင့္ တိုက္မိ၍ ၾသရေမာင္ အလန္႔တၾကားထေအာ္မိေလသည္။
"အမေလး...အေမ့... ဘာႀကီးလဲ"
စိတ္ထဲ ထိတ္ကနဲျဖစ္သြားကာ ဖုန္းမီးကို ဖြင့္ၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကမ္းျပင္တြင္ ေခြက်ေနေသာ မနက္ကခ်ာတိတ္။သူကမျပန္ေသးဘူးလား!!!ဘာလို႔ဒီမွာအိပ္ေနရတာလဲ။ ၾသရေမာင္သည္ ခုနက လန္႔စိတ္မ်ား ေပ်ာက္သြားကာ အိပ္ေနသည္ဟု ထင္ရေသာ ခ်ာတိတ္ကို လႈပ္ႏိုးလိုက္ေလသည္။
"ဟိတ္... ခ်ာတိတ္... ထဦး။"
သို႔ေသာ္ ခ်ာတိတ္သည္ လံုးဝမႏိုးလာေသးတာေၾကာင့္ တစ်ခုခုမွားေနၿပီလို႔ ၾသရ သိလိုက္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေခါင္းကေန မကာ ထူ ရန္ျပင္ဆင္ လက္တြင္ ပါလာေသာစီးကပ္ကပ္အရာေၾကာင့္ ေခါင္းေပါက္ၿပီး သတိလစ္ေနေၾကာင္း သေဘာေပါက္သြားကာ ဟင္ ကခနဲျဖစ္သြားသည္။စိတ္ပူပန္မႈတို႔ကလည္း တဟုန္ထိုးေဆာင့္တိုးလာၿပီး ေကာင္ေလးကို ေစြ႕ခနဲေပြ႕ခ်ီၿပီး အခန္းထဲသို႔သယ္လာကာ အိပ္ယာ ထက္တြင္ခ်ေပးလိုက္စဥ္ မီး ကလည္းျပန္လာေလၿပီ။စ် တခန္းလံုးလင္းက်င္းသြားသည္ႏွင့္ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ မ်က္ႏွာ ေလးဟာ သနားစဖြယ္ေပၚလာသည္။ၾသရေမာင္သည္ ဘာကိုမွအရင္ ေတြးေတာမေနဘဲ ေဆးေသတၱာနဲ႔ ေရဇလံုတစ္ခုကိုယူကာ ခ်ာတိတ္၏ေခါင္းအနက္ဘက္ကို သန္႔ရွင္းေပးရန္ျပင္ဆင္ေတာ့သည္။အညိဳေရာင္ ဆံပင္ ေတြဟာ ကပ္ေနတဲ့ေသြးစ တခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အေခ်ာင္းလိုက္ျဖစ္ေနသည္။ဒဏ္ရာက ခ်ဳပ္ရမည့္ အေျခအေနမဟုတ္တာေၾကာင့္ ၾသရေမာင္ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ ဒဏ္ရာကို ေရနဲ႔အရင္သန္႔ရွင္းေပးၿပီး ေဆးထည့္ေပးခ်ိန္တြင္ေတာ့ စပ္လို႔ ထင္ရဲ႕ အနည္းငယ္ ရွံု႔မဲ့သြားသည္။ စိတ္မေကာင္းစရာတစ္ခုကေတာ့ ေပါက္သြားသည့္ ေနရာတဝိုက္ကိုေတာ့ အနည္းငယ္ရိတ္လိုက္ရသည္။ခ်ာတိတ္ကေတာ့ ဘာမွ မသိစြာနဲ႔ဆက္ၿပီး အိပ္ေနဆဲ။
YOU ARE READING
My Boyfriend is a traffic police
Romanceမီးနီျဖတ္ေမာင္းတဲ့ယာဥ္ထိန္းရဲဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုေျပး ျမင္ပါ ဒဏ္ေၾကးအျဖစ္ ကိုယ့္ႏွလံုးသားကိုေပးေဆာင္ပါ့မယ္ ခ်လံကေတာ့ မင္းအခ်စ္နဲ႔ျဖတ္ေပးလိုက္ေပါ့.... ၾသရေမာင္ Unicode မီးနီဖြတ်မောင်းတဲ့ယာဉ်ထိန်းရဲဆိုရင် ကိုယ့်ကိုပြေး...
