_Jungkook's House_
រីង! រីង!!
សម្លេងទូរសព្ទ័រោទិ៍បន្លឺឡើងដោយធ្វើអោយអ្នកដែលកំពុងតែគេង នៅលើពូកយ៉ាងស្កប់ស្កល់ស្រវ៉ាដៃទៅរកទូរសព្ទ័ដែលកំពុងតែរោទិ៍នៅលើក្បាលដំណេក
_On Phone_
"អាឡូ!" Jungkook ចុចទទួលហើយក៏លើកទូរសព្ទ័មកដាក់នៅជិតត្រចៀក
"ស្មើរនេះហើយបងមិនទាន់ភ្ញាក់ទៀតមែនទេ?"
"Tae?"
"បងស្មានតែអ្នកណា?"
"គឺបងមិនបានមើលឈ្មោះ"
"ម្សិលមិញហេតុអីមិនខលមករកអូន?"
"គឺបង....បង—"
"បងរវល់ការងារទៀតហើយមែនទេ?"
"អឹម...បងរវល់នៅមើលឯកសារដល់យប់ជ្រៅពេក!"
"ចុះហេតុអីអូនខលមិនចូលសោះ?"
"គឺបង....បិទទូរសព្ទ័!"
"....."
"អញ្ចឹងបងទៅងូតទឹកសម្អាតខ្លួនសិនណា"
"អឹម...អូខេ...អូនស្រឡាញ់បង!"
"Bye-bye"
_Call End_
Jungkook ទុកទូរសព្ទ័ចុះដាក់លើក្បាលដំណេកវិញ យប់មិញគេពិតជាភ្លេចខលទៅរក Taehyung មែនតែគេក៏មិនហ៊ានប្រាប់ពីមូលហេតុដែលធ្វើអោយគេភ្លេចនោះទៅ Teahyung ដែរ
_Jungkook POV_
ខ្ញុំមិនបានតាំងចិត្តថានឹងត្រូវមកកុហកមិត្តប្រុសរបស់ខ្ញុំបែបនេះទេ តែខ្ញុំគ្មានជម្រើសពិតមែន យប់មិញខ្ញុំពិតជាភ្លេចខ្លួនមែន ខ្ញុំមិនបាន នឹកឃើញដល់មិត្តប្រុសរបស់ខ្ញុំសូម្បីបន្តិច អ្វីដែលខ្ញុំនឹកឃើញនៅ ពេលមកដល់ផ្ទះភ្លាមគឺ ខលទៅរក Jimin ប្រហែលមកពីខ្ញុំពីរឿងគេច្រើនពេកហើយមើលទៅទើបបានជាបែបនេះ
ខ្ញុំត្រូវតែសម្រេចភារកិច្ចរបស់ខ្ញុំអោយបានឆាប់ជាងនេះ ព្រោះខ្ញុំមិនចង់ចំណាយពេលទៅតាមគេស្អិតរាល់ថ្ងៃបែបនេះទេ អ្វីដែលត្រូវអោយខ្ញុំគិតនិងចំណាយពេលទៅលើនោះគួរតែជាមិត្តប្រុស Taehyung មិនមែន Jimin ទេ អញ្ចឹងហើយខ្ញុំនឹងធ្វើអោយគេឈឺចាប់កាន់តែលឿនកាន់តែល្អ
_End Of Jungkook POV_
_Jimin's House_
ទីង!! ទីង!
YOU ARE READING
Fake Love
Fanfiction"មិនបាច់សុំទោសខ្ញុំទេ! គឺខ្ញុំល្ងង់ដោយខ្លួនឯងតែប៉ុណ្ណោះ" PJM "ទុកថានេះជាលើកចុងក្រោយដែលពួកយើងជួបមុខគ្នាទៅចុះ... ខ្ញុំអរគុណសម្រាប់ការផ្តល់អារម្មណ៍កក់ក្តៅ និងក្តីសុខក្លែងក្លាយមកអោយខ្ញុំ....ប្រហែលជាលំបាកដល់ Jungkook ណាស់ហើយ ដែលត្រូវសម្តែងមកតាមនៅជាមួយខ្ញ...
