_Kim's House_
Taemin កំពុងតែអង្គុយនៅក្នុងបន្ទប់គេងរបស់ខ្លួន ដោយកំពុងតែគិតពីកំហុសរបស់ខ្លួនហេតុអីក៏ល្ងង់បែបនេះ ដឹងហើយថា Jimin មិនដែលចង់បានអ្វីពីគេនោះទេ ហេតុអីក៏នៅតែល្ងង់ជឿ Yura បែបនេះ ហើយអ្វីដែលលើកលែងទោសអោយខ្លួនមិនបាននោះគឺ គេប្រើពាក្យសម្តីមើលងាយ Jimin ទាំងដែល Jimin មិនសមនឹងទទួលពាក្យទាំងនោះ
"Taemin! ឈប់គិតច្រើនទៅ" Taehyung មកអង្គុយលួងលោមប្អូនគេតាំងពីត្រឡប់មកដល់ផ្ទះវិញម្ល៉េះ
"ខ្ញុំល្ងង់ណាស់"
"កុំបន្ទោសខ្លួនឯងបែបនេះអី!"
"......."
"Taemin!! អីឡូវនេះបានដឹងការពិតហើយ....ហេតុអីក៏មិនចាប់ ផ្តើមសារជាថ្មី?"
"......" Taemin មិនមាត់ហើយងាកសម្លឹងមកមើលមុខរបស់បង ប្រុសខ្លួន
"ឯងយល់ន័យរបស់បងត្រូវទេ?" Taehyung សួរឡើងដោយញញឹមទៅកាន់ប្អូនប្រុសរបស់គេ
"មិនអាចទេ! Jimin ប្រហែលជាស្អប់ខ្ញុំហើយ"
"កុំគិតបែបនេះអី! លើលោកនេះគ្មានអ្នកណាមិនចេះខុសនោះទេ... ឯងកុំទាន់អស់សង្ឈឹមអី"
"ចុះបើគេនៅតែមិនព្រម?"
"រឿងនេះគឺវាស៊ីសងទៅលើឯងទេ....ថាឯងខំលុបលាងកំហុសបាន ប៉ុណ្ណានោះ"
____________________________________
_Jungkook's House_
Jungkook មកដល់ផ្ទះរបស់ខ្លួនវិញបន្ទាប់ពីជូន Jimin ទៅដល់ផ្ទះរួច គេមិនយល់សោះហេតុអីក៏ចង់បបួល Jimin ទៅជាមួយបែប នេះ ព្រោះពេលទៅធ្វើការងារគេមិនដែលចង់មានអ្នកទៅជាមួយច្រើននោះទេ ខ្លាចរំខានដល់ការងាររបស់គេ
Jungkook ដើរចូលផ្ទះបន្តើរញញឹមបន្តើរធ្វើអោយអ្នកបម្រើក្នុងផ្ទះនាំគ្នាឆ្ងល់គ្រប់គ្នាថាអ្នកប្រុសរបស់ពួកគេកើតអីថ្ងៃបានជា សប្បាយចិត្តបែបនេះ តែស្នាមញញឹមក៏ត្រូវបានរលុបបាត់នៅពេល បានឃើញឈ្មោះនៅលើអេក្រង់ទូរសព្ទ័ដៃរបស់គេដែលកំពុងរោទិ៍ហើយក៏ចុចទទួល
_On Phone_
"អូនមានការអីមែនទេ?"
"អូនគ្រាន់តែចង់សួរថាបងទៅដល់ផ្ទះវិញឬនៅ!"
YOU ARE READING
Fake Love
Fanfiction"មិនបាច់សុំទោសខ្ញុំទេ! គឺខ្ញុំល្ងង់ដោយខ្លួនឯងតែប៉ុណ្ណោះ" PJM "ទុកថានេះជាលើកចុងក្រោយដែលពួកយើងជួបមុខគ្នាទៅចុះ... ខ្ញុំអរគុណសម្រាប់ការផ្តល់អារម្មណ៍កក់ក្តៅ និងក្តីសុខក្លែងក្លាយមកអោយខ្ញុំ....ប្រហែលជាលំបាកដល់ Jungkook ណាស់ហើយ ដែលត្រូវសម្តែងមកតាមនៅជាមួយខ្ញ...
