My life with the Walter boys// Dutch

Hoofdstuk 8 laat Me Het Goedmaken

"Um, ik woon met de Walters," zei ik ongemakkelijk, bang voor hoe de groep zou reageren.

"O mijn God!"  Heather gilde.'Je bent zojuist mijn nieuwe beste vriendin geworden!'

'Je hebt zo'n mazzel, kleine bitch,' zei Skylar terwijl hij in zijn handen klapte.

"Waarom?" Vroeg ik. Wat was er zo cool aan het leven met een stel wilde, gekke en kinderlijke jongens? Bovendien wilde ik hier niet zijn. 

'Dat zei ze niet!' Riep Heather en wendde zich tot Kim. 

'Jackie, Jackie, Jackie,' zei Riley en schudde haar hoofd. 'Is het je niet opgevallen dat de Walter jongens gewoon perfect zijn?'

'Nee, ze zijn beter dan perfect  het zijn goden,' zei Heather dromerig de ruimte in staren.

'Dat is een beetje eng, lieverd,' zei Kim voordat ze op Heather's schouder klopte.

"Wauw!" Heather gilde een seconde later en werd wakker uit haar dagdroom. 'Ik had zojuist het meest briljante idee! We zouden dit weekend moeten logeren!'

Riley fronste afkeurend naar Heather. 'Heather, relax. We hebben Jackie net ontmoet, weet je nog?'

Een schok van opwinding stroomde door me heen. Een logeerpartij zou mijn kans kunnen zijn om mezelf in deze groep vrienden te smeden. Het was nog nooit zo gemakkelijk geweest om vrienden te maken, maar ik had Lucy altijd aan mijn zijde gehad. Mijn tweelingzus had het geluk om de uitgaande genen van onze moeder te krijgen, terwijl ik vastzat met de gereserveerde genen van mijn vader. Omdat ze de voorzitter van de studentenraad was, had Lucy me altijd meegesleurd naar schoolevenementen om nieuwe mensen te ontmoeten. Als ze dat niet had gedaan, zou ik de hele dag op de hockeybaan zijn gebleven en nooit vrienden hebben gemaakt.

Ik slikte de brok in mijn keel als ik dacht aan mijn zus. Riley en de groep hebben zou een goede energie zijn. Het zou me helpen alle slechte gedachten uit mijn hoofd te houden. Natuurlijk zijn ze misschien meer geïnteresseerd in de jongens dan in mij, maar de Walter jongens waren tenminste ergens nuttig voor. Misschien kan ik Katherine na schooltijd vragen of ze zaterdag kunnen blijven logeren. Het was bijna alsof Lucy bij me was en me aanspoorde om een ​​band met deze nieuwe mensen op te bouwen.

"Nee, nee, het is prima!" Barstte ik uit en keek om me heen.'Ik zal mevrouw Walter gewoon vragen of we kunnen slapen als ik vandaag thuiskom. Is zaterdag voor iedereen goed?' bij de groep.

'Jammer.' pruilde Skylar. 'Ik moet zaterdag naar het huis van mijn oma.' Heather rolde met haar ogen. 'Sky, je kunt toch niet gaan. Je gedraagt ​​je misschien als een meisje, maar dat ben je zeker niet.'

'Wat heeft dat ermee te maken?' Vroeg Skylar.

'Nou, weet je ... we zijn een stel meisjes en jongens kunnen niet met ons naar bed, anders kan iemand het verkeerd opvatten.'

'Eww, het is niet zo dat ik in iemand van jullie geïnteresseerd zou zijn. Niet beledigend bedoeld, jullie zijn allemaal bu-tee-ful, maar ik hou van grote, sterke mannen, weet je nog?'

'Ja, maar wat zou mevrouw Walter zeggen? Hé, Jackie?' Vroeg Riley toen we ons allebei afwendden van Heather en Skylars gesprek. 'Weet je zeker dat dit in orde is?'

'Natuurlijk! Mevrouw Walter is heel aardig voor me geweest, dus ik begrijp niet waarom het een probleem zou zijn.' Ik probeerde op een geruststellende manier te glimlachen.

Riley keek me even onzeker aan. Ik dwong me een grotere glimlach toe.'Nou, dan moet ik mijn leukste pyjama uitkiezen!' Riep ze glimlachend uit.