My life with the Walter boys// Dutch

Hoofdstuk 32 Een Muur Van Herinneringen

"Wauw!" Zei Cole terwijl hij rondkeek in het appartement toen ik hem eindelijk binnenliet. 'Woon je hier?'

"Woonde." Corrigeerde ik hem, terwijl ik naar de badkamer liep. 'Ik woonde hier.'

'Precies,' zei hij verlegen van zijn hoofd krabbend."Sorry."

'Maak je geen zorgen,' zei ik, terwijl ik de deur openduwde en de douche omdraaide. Hopelijk was er wat shampoo en zeep ergens.

'Dus wat ben je aan het doen?' Vroeg Cole, terwijl ik een zachte handdoek uit de kast haalde. '

Mezelf opfrissen', antwoordde ik hem, terwijl ik door de kast onder de gootsteen zocht voor wat toiletartikelen. Toen mijn hand op de terugweg een fles shampoo met aardbeiengeur vond, zuchtte ik opgelucht.'Gelukkig. Ik heb echt zo'n douche nodig.'

'Ja dat heb je,' zei Cole grijnzend.

Ik sloeg hem op de schouder. 'Eikel'. Hadden we niet gewoon een heel gesprek over het kwetsen van mijn gevoelens?' Vroeg ik hem boos. Alleen omdat ik aardig genoeg was geweest om hem binnen te laten, betekende niet dat ik hem vergeven had.

'Hey, ik vertel je gewoon de waarheid', zei hij.

'Hoe dan ook,' antwoordde ik terwijl ik de douche aanzette.

'Hoe staat het water aan? Hebben ze dat niet afgesloten toen jij, nou ja, wegging?' Vroeg Cole verrast.

"Ik had alles kunnen laten uitschakelen om geld te besparen, maar dat wilde ik ook niet", zei ik terwijl ik mijn hand in de stroom water stak om te zien of het warm was.

'Waarom?' Vroeg Cole met een serieus gezicht.

'Ik weet het niet', zei ik ongemakkelijk, 'voor het geval dat.'

'Voor het geval dat?' Vroeg hij me toen ik wegliep.
Ik had het niet uitgeschakeld omdat het niet goed voelde. Dit was het huis van mijn familie. Wat als ze niet echt dood waren geweest en voor niets thuiskwamen? Ik had mijn ouderlijk huis gewoon niet leeg kunnen verlaten. 'Voor het geval ik terug moet komen', loog ik.

'Gotcha,' zei hij snel, en hij begreep dat ik daar niet over wilde praten.'Wat moet ik dan doen terwijl je hier bent?'

'Blijf daar en wacht', zei ik sarcastisch tegen hem.

'Oké, prima.' Cole leunde grijnzend tegen het aanrecht in de badkamer.

Ik rolde mijn ogen. 'Ga gewoon naar de woonkamer en kijk naar een film', zei ik tegen hem en opende de deur zodat hij kon vertrekken.

'Bedoel je met je vrienden?' Vroeg hij zijn ogen wijd open.

"Ja duh, met mijn vrienden. Ga nu weg."

'Maar Sammy eet me misschien levend op!' Zei Cole, terwijl ik hem de gang in duwde.

'Dat heb ik gehoord!' Riep ze vanuit de woonkamer.

'Zie je?' Zei Cole. 'Ze is eng!'

'Niet mijn probleem,' Zei ik, terwijl ik de deur sloot en op slot deed.

Toen het water warm was, trok ik mijn kleren uit en stapte naar binnen. De temperatuur was precies goed en ik ontspande langzaam, een paar dagen stress verdween. Nadat ik mezelf had geschrobd en mijn haar had gewassen, zette ik de douche uit en stapte naar buiten. Ik keek om me heen en stampte gefrustreerd met mijn voet. Waar is mijn handdoek gebleven? Het kostte me ongeveer twee seconden om te beseffen wie het had genomen. Rillend en druipnat ging ik naar de kast en pakte er nog een. Cole hoopt maar dat als ik de eerste vond, hij niet bij hem in de buurt was, anders zou hij dood zijn.