My life with the Walter boys// Dutch

Hoofdstuk 27 Party Time

'Dat was zo'n gaaf cadeau dat je voor Danny hebt gegeven', vertelde Alex me tijdens Geschiedenis. We hadden besloten om vandaag achterin de klas te zitten, zodat we geen problemen zouden krijgen om te praten.  

'Eh bedankt,' zei ik zacht. De rit naar school was enigszins ongemakkelijk geweest. Danny bleef maar praten over hoe geweldig ik was en iedereen leek jaloers op hem. Misschien waren de kaartjes te veel geweest.

'Eerlijk gezegd,' fluisterde Alex opgewonden, 'was het, naast de X-box die we vorig jaar allemaal voor Kerstmis kregen, het beste wat iemand ooit heeft gekregen.'

"Echt?" Vroeg ik. Ik wilde niet dat mevrouw Walter boos op me was omdat ze haar zoon een beter cadeau had gegeven dan ze kon. 

Alex knikte. 'Naar New York vliegen zal zo'n ervaring worden.' 

Ik giechelde.'Wat is er zo leuk aan vliegen?' 

'Ik weet het niet,' zei Alex grijnzend, 'ik dacht altijd dat het leuk zou zijn.'

Mijn glimlach viel weg. 'Je hebt nog nooit in een vliegtuig gezeten?' 

'Nee,' zei hij hoofdschuddend. 

'Gaan jullie nooit op vakantie?' Vroeg ik.

"Ja, we gaan de hele tijd kamperen. Oh en vorig jaar hebben mijn ouders genoeg geld gespaard om naar Florida te gaan voor hun twintig jarige huwelijk, maar uiteindelijk ging het toch niet door." 

Op het moment voelde ik me ongelooflijk verwend. Terug in New York, toen het echt koud werd, nam mijn moeder me een weekend mee naar Miami om van de zon te genieten. Ik heb Florida zelfs nooit als een vakantie beschouwd. 

'Waarom, waar is je gezin op vakantie geweest?' Vroeg Alex aan me. Even zei ik niets.  Ik wilde Alex niet vertellen dat ik in heel Europa, Zuid-Amerika en zelfs China was geweest om de Grote Muur te zien. 

Wat als hij jaloers werd? 'O, weet je,
gewoon in de buurt,' zei ik schouderophalend. 

'Kom op, vertel het me,' jammerde Alex.

'Eh ...' zei ik achter me aan.

"Wat is er?" Vroeg Alex.

"Ik denk dat ik me gewoon ongemakkelijk voel. Ik wil niet dat je jaloers of boos op me bent omdat mijn ik ouders hadden geld toen ik opgroeide".

Iedereen staarde me aan alsof ik een freak was bij het ontbijt. Ik dacht niet dat een vliegticket zo'n bijzonder ding was.

'Jackie,' antwoordde Alex starend naar me, 'wat je voor Danny deed was echt geweldig, heb er geen spijt van. En ik zou nooit boos op je worden.'

"Echt?" Vroeg ik hem zonder op te kijken.

'Ik beloof het. Bovendien ben ik blij waar ik ben opgegroeid. Ik heb elf geweldige broers.'

"Ik denk dat jij ook geluk hebt", vertelde ik hem terwijl hij aan mijn zus dacht.

Alex glimlachte triest naar me voordat hij zijn arm om mijn schouder sloeg. 'Hé, kunnen we vanavond iets leuks doen?' Vroeg hij terwijl hij van onderwerp probeerde te veranderen.

'Zoals wat?' Vroeg ik hem.

'Mijn vriendin Mary heeft vanavond een feestje. We moeten samen gaan.' Naar een feest gaan klonk geweldig, maar toen realiseerde ik me iets.

'Mary wie?' Vroeg ik niet echt het antwoord te willen weten.

'Mary Black, ik weet niet of jullie elkaar eerder hebben ontmoet', vertelde Alex me.
Ja, we hebben elkaar ontmoet ...

Damn, ik kon absoluut niet met Alex mee naar een meisjesfeestje dat me zei om bij hem weg te blijven.

'Dat klinkt geweldig, maar ik heb vanavond zoveel huiswerk. Ik denk niet dat ik kan gaan', zei ik overdreven teleurgesteld tegen Alex.

'Boe,' zei Alex en gaf me een speelse duw voordat hij zijn aandacht op het bord richtte.

***

Na school had mevrouw Walter het favoriete eten van Danny op hem staan ​​wachten. We gingen allemaal zitten en aten samen, zonder slangen.

'Wil iemand meer frisdrank halen?' Vroeg Isaac terwijl hij een lege beker omhoog hield.

Meneer Walter wierp hem een ​​blik toe. 'En wat is er met je benen gebeurd? Niemand hier is je butler.'

'Jackie?' Vroeg Benny me tijdens het eten.

'Had jullie butlers voor het eten?' Isaac, die Cole's drankje probeerde in te pikken voordat hij het merkte, spuugde frisdrank over de hele tafel van de lach.

'Nee Benny,' giechelde ik, 'we hadden geen butlers.'

"Hey!" Klaagde Cole toen hij de tweede lege beker naast Isaac opmerkte 'Dat was mijn cola!'

'Dus dit was ook jouw rol,' haalde Isaac zijn schouders op en stak de helft in zijn mond. 'Mmmm zacht,' zei hij met volle mond. 

Toen iedereen klaar was met het opruimen van de tafel, ging ik naar mijn kamer om huiswerk te maken. Het zou een erg saaie vrijdagavond worden, aangezien de meeste jongens naar Mary's feest gingen, maar misschien later kon ik een film kijken met Jack en Jordan. 

Het was luid in de gang toen iedereen zich klaarmaakte en de geur van jongens deo onder, mijn deur. Toen alle drukte naar beneden reed, trok ik mijn gordijnen open en zag iedereen in de auto stapelen en wegrijden. 

Zuchtend ging ik terug naar mijn bureau en haalde mijn schrift tevoorschijn. Eerlijk gezegd was ik niet zo'n feestmens, ik wilde gewoon de nacht met Alex doorbrengen. Klote Mary.

Toen ik begon in te dommelen op een gedeelte over grenzen, sloeg mijn deur open. 

'Kom op!' Zei Cole, terwijl hij mijn kamer binnenwandelden. 

"Wat?" Vroeg ik verbaasd. Wat deed hij hier nog? 

'Kom op,' zei Cole terwijl ze me uit mijn stoel rukte en me naar de kast trok. 

'Schiet op en doe iets leuks aan.' 

"Waarom?" Vroeg ik terwijl hij begon te zoeken door de jurken die hingen. 

'Omdat je naar een feest gaat', vertelde hij me.   

***