My life with the Walter boys// Dutch

Hoofdstuk 31 Welkom In Mijn Leven

'Jackie, laat me binnen,' smeekte Cole vanuit de gang.

'Jackie, wie is dat?' Vroeg Sammy toen ik tegen de deur leunde voor steun. Ik probeerde langzaam opzettelijk adem te halen om mezelf te kalmeren.

'Jackie, kom op!' Jammerde hij.

'Jackie, wie is hij?' Sammy bleef me strak aankijken.

'Jackie, ik ben helemaal uit Colorado gevlogen, alsjeblieft?' Zei Cole overstuur.

"Jackie!" Sammy hapte naar adem en greep mijn arm vast. 'Is dat een van de Walter jongens?'

Ik kon het niet uitstaan ​​dat ze allebei tegelijk probeerden mijn aandacht te trekken. Mijn hoofd voelde alsof het zou barsten, dus sloot ik mijn ogen.

'Jackie, we moeten echt praten,' zei Cole zijn stem nauwelijks hoorbaar, bijna alsof hij ook pijn had.

'Jackie, is dat Cole?' Fluisterde Sammy, terwijl ze aan mijn mouw trok. Ik knikte omdat het de enige reactie was die ik met mijn hoofd kon beantwoorden. Een enkele stille traan rolde over mijn wang.

"Hey jij!" Sammy schreeuwde en richtte haar aandacht op de gesloten deur. 'Je hebt wel ballen hé? of misschien ben je gewoon dom.'

"Pardon?" Vroeg Cole boos klinkend. 'Wie ben jij in godsnaam?'

'Ik ben Sammy, Jackie's beste vriendin, klootzak.'

"Dus, wat is jouw probleem?" Schreeuwde Cole met zijn vuist tegen de deur.

"Mijn probleem ben jij!" Siste Sammy.

"Ik ben niet degene die volslagen vreemden klootzakken noemt!" Schreeuwde Cole.

'Je bent geen vreemde. Ik weet alles van je, Cole Walter, en je bent een klootzak met een hoofdletter K,' schoot Sammy terug.

'Hou je mond bitch dit heeft niets met jou te maken!'

'Hou op!' Schreeuwde ik zo hard als ik kon. Toen het eindelijk stil was, wreef ik over mijn slapen en probeerde ik de aankomende hoofdpijn te laten verdwijnen.

'Kwam ik op het verkeerde moment?' Hoorde ik een nieuwe stem in de gang.

"Oh Rachel," zei Sammy, "ik ben zo blij dat je hier bent. Het is helemaal gek sinds ik hier ben en ik heb je back-up nodig. Maar we kunnen de deur nu niet openen om je binnen te laten, want van dat ding in de hal. Als hij iets gevaarlijks doet, gebruik dan gewoon die pepperspray die ik je voor Kerstmis heb gegeven, oké? Jackie vindt het niet erg, 'mompelde Sammy.

"De jongen met blond haar?" Vroeg Rachel zich af, 'hij is best schattig.'

'Jackie, luister alsjeblieft naar me,' zei Cole. Ik was verrast dat hij beide opmerkingen van mijn vriend kon negeren. 'Ik ben hier gekomen om mijn excuses aan te bieden. Je moet naar huis komen.'

Ik zat even stil te denken. Thuis, is dat echt wat het is? Langzaam stond ik op om de deur te openen. Ik opende het, maar slechts een kier.

'Waarom zou ik ergens met je heen gaan?' Vroeg ik rustig. 'De afgelopen twee keer heb ik dat gedaan en het is vreselijk is afgelopen.'

'Kijk Jackie, ik ben vreselijk geweest, niet erger dan vreselijk. En ik weet dat ik je gevoelens misschien gekwetst heb, maar.'

'Misschien?' Sammy wilde hem onderbreken. Ze duwde me uit de weg en gooide de deur open. Cole deed een paar stappen achteruit toen Sammy op hem af kwam. 'Mijn beste vriendin verloor haar familie, moest door het land verhuizen om bij vreemden te wonen en werd toen door jou als een stuk stront behandeld en denk je dat het haar gevoelens zou hebben geschaad?'

In plaats van uit te halen zoals ik dacht dat hij zou doen, liet Cole zijn hoofd hangen. 'Sorry,' mompelde hij.

"Wat?" Vroeg Sammy met een hand naar haar oor. 'Ik kan je niet horen.'

'Sorry,' zei Cole nogmaals.

'Kun je dat nog een keer zeggen?' Eiste Sammy nog steeds alsof ze niet kon horen.

'Het spijt me!' Schreeuwde Cole. Hij duwde Sammy voorbij, liep regelrecht naar me toe en pakte mijn handen. 'Jackie, ik weet dat ik je gevoelens kwetste. Ik denk dat ik gewoon.'

'Wat?' Vroeg Sammy.

Cole draaide zich om om haar aan te staren. 'Hey kijk, ik probeer het hier, oké? Dit is niet makkelijker als je constant naar me snauwt.'

"Goed." Zei Sammy met een glimlach. Cole fronste even zijn wenkbrauwen naar mijn vriendin voordat hij zich weer tot mij wendde. Hij sloot zijn ogen en haalde diep adem. 'Jackie, ik was jaloers', zei hij ten slotte.

"Op wie?" Vroeg ik verward.

'Jij en Alex', vertelde hij me.

'Cole,' zei ik langzaam, 'je hebt Kelly. Vind je haar niet leuk?'

'Jawel,' zei hij, terwijl hij me recht aankeek, 'maar dat was totdat ik je ontmoette.'

Mijn ogen werden groot toen ik me realiseerde wat Cole had gezegd. Hij was jaloers op Alex en ik? Hij vond me meer leuk dan Kelly? Ik was te geschokt om iets te zeggen.

'Luister Jackie,' zei Cole na een paar minuten stilte, 'ik had jou en je gevoelens niet mee moeten slepen, maar ik kon mezelf er niet toe brengen Kelly te dumpen als je met Alex zou eindigen. Ik was egoïstisch en bang om.'

'Alleen te zijn?'

'Ja,' zei Cole knikkend, 'ik was bang om alleen te zijn.'

'Welkom in mijn leven', zei ik droevig tegen hem.

***