My life with the Walter boys// Dutch

Hoofdstuk 25 Skylar Zei Wat ?

Het ontbijt de volgende ochtend was niet interessant op zijn zachtst gezegd. Cole bleef naar me staren en Alex zong praktisch. De rit naar school was nog ongemakkelijker niemand zei een woord terwijl Alex over alles en nog wat praatte.

Toen we de parkeerplaats van de school opreden, schoot ik de auto uit en naar mijn kluisje om bij iedereen weg te komen.

'Dus,' zei Alex toen ik naast hem ging zitten, tijdens geschiedenis.

'Waarom ben je vanmorgen weggerend. Hoorde je me niet je naam roepen?'

'Sorry, ik moest Riley gewoon iets vertellen voordat ze naar de les ging. Het was echt belangrijk.'

Ik voelde me slecht omdat ik tegen Alex loog, maar ik wilde zijn gevoelens niet kwetsen. Het was niet dat ik me niet tot hem aangetrokken voelde. En het was niet zo dat ik niet blij was met wat er de avond ervoor was gebeurd, want dat was ik zeker.

Elke keer dat ik herhaalde wat er in mijn hoofd was gebeurd, kreeg ik een warm wazig gevoel in mijn buik. Wat me dwars zat, was wat de rest van de jongens zouden denken. Ik wilde niet dat ze me haten.

"Oh oke." Zei Alex. Hij grijnsde naar me en ik glimlachte langzaam terug.

Meneer Piper kwam binnen en zei tegen iedereen dat ze moesten zwijgen. Alex en ik richtten onze aandacht op het bord, maar niet voordat hij zijn hand in de mijne verstrengelde.

***

"Jackie!" riep iemand vanuit de gang. Ik draaide mijn hoofd om achter me te kijken en zag Skylar op volle snelheid naar me toe rennen.

'Hallo Sky', zei ik toen hij bij me was.

"Hoe gaat het?"

'Je zult het niet geloven', begon hij nog steeds hijgend, 'wat er net met me is gebeurd.'

"Wat?" Vroeg ik met opgetrokken wenkbrauw. 'Danny heeft me uitgevraagd. Het was zo lief en magisch. Hij zag er zo schattig uit toen hij vanochtend kluisjes met een dozijn rode rozen!' Schreeuwde Skylar.

Mijn mond viel open en ik staarde hem ongelovig aan. Danny was homo?

"Maar ik moet toch naar de les. Ik moest het gewoon aan iemand vertellen", zei hij glimlachend voordat hij de andere kant op sprong.

"Wacht!" Riep ik naar hem.

'Bedoel je Danny Walter?' Maar hij was al weg en liet me met stomheid geslagen in de hal staan. Ik kon het niet geloven. Heeft Danny Skylar uitgevraagd? Omdat ik de waarheid van hem wilde horen, klapte ik mijn telefoon open en sms'te hem. Kom naar me tijdens de lunch in de bibliotheek! Dezelfde plek als gisteren. Toen vergrendelde ik mijn telefoon en ging naar de les.

              ***

Ik klopte ongeduldig op mijn voet en wachtte op Danny aan de tafel waar ik de vorige dag mijn lunch had gegeten. Nadat Skylar me had verteld wat er was gebeurd, kon ik me niet concentreren tijdens de les.

Danny was vijf minuten te laat en ik werd er gek van! Toen hij eindelijk uit een rij boekenplanken tevoorschijn kwam, kon ik mezelf niet bedwingen.

'Vind je Skylar leuk?' Schreeuwde ik praktisch. "Wat?" Vroeg Danny met pure verwarring op zijn gezicht.

Ik haalde diep adem en kalmeerde. 'Vind je mijn vriend Skylar leuk?' Vroeg ik hem zachtjes mijn stem te verlagen tot het juiste bibliotheek volume.

'Eh nee,' zei Danny fronsend, 'hoe kwam je op dat idee?'

'Oh,' zei ik stom. Ik denk dat ik tot conclusies was gekomen. Mijn wangen werden roze en ik keek naar de voeten.

"Denk je dat omdat ik de president ben van de toneelclub?" Vroeg hij een beetje overstuur.

'Nee, nee! Helemaal niet', zei ik hoofdschuddend.

'Skylar kwam vandaag naar me toe en zei dat je hem mee uit vroeg. Hij had een groot boeket bloemen, dus ik dacht dat je mijn advies had opgevolgd.'

Danny barstte in lachen uit.'Je bent zo schattig Jackie! Hij had het waarschijnlijk over Dan Rider. Hij is een senior die in het eerste jaar uitkwam.'

'Oké,' zei ik, terwijl ik me nog dommer voelde, 'Over wie had je het gisteren?' Danny hield op met lachen. Het was zijn beurt om te blozen. 'Oh kom op! Vertel het me alsjeblieft?' Smeekte ik.

'Ze heet Katie. Ze speelt in het voorjaar met me mee,' zei hij en hij vermeed mijn blik en beet op zijn lip.

'Ach, dat is zo schattig!' Zei ik glimlachend en gaf hem een ​​duwtje in de rug. 'Dus heb je haar al mee uit gevraagd?'

'Nee,' zei Danny met afhangende schouders, 'ik ben te bang. Wat als ze nee zegt? Dan moet ik de rest van het jaar met haar samenwerken als een idioot. Het zou zo onhandig zijn.'

'Danny,' zei ik terwijl ik zijn schouder comfortabel aanraakte, 'je bent een geweldige jongen. Elk meisje zou graag je vriendin zijn.'

"Echt?" vroeg hij terwijl hij naar me opkeek met een kleine grijns op zijn gezicht.

"Zeker weten!" Zei ik."Als ze dom genoeg is om nee te zeggen, dan is dat haar eigen verlies."

'Bedankt Jackie,' zei Danny met een nieuw vertrouwen.

'Weet je, ik heb je nooit als acteur voorgesteld', zei ik tegen hem.

"Waarom niet?" Vroeg hij.

"Ik weet het niet, je bent gewoon een heel verlegen persoon. Ik kon je niet op het podium zien optreden voor zoveel mensen.'

'Ik denk het,' zei Danny schouderophalend, 'maar daar is het heel anders. Door te acteren stap je in de schoenen van iemand anders. Bovendien is het niet alsof ik een gesprek heb met een van de mensen die naar me kijken.'

"Dat is raar", zei ik hem hoofdschuddend, "ik heb liever een gesprek met een vreemde dan met honderden te spreken."

"Nou, je moet gewoon komen kijken," zei hij Ik pakte mijn lunchtas.

"Hey pak je eigen!," zei ik terwijl ik mijn boterham probeerde terug te pakken.

"Dus jij en Alex, hè?", vroeg hij een terwijl hij een groot stuk van mijn brood at.
Weet hij wat er is gebeurd?

"Kom op Jackie, iedereen weet van jou en hem."

"Hoe?," vroeg ik geschokt.

'Heb je hem vanmorgen bij het ontbijt gezien? Ik heb die jongen in tijden niet zo gelukkig gezien.'

'Dat betekent niet dat er iets tussen ons aan de hand is', zei ik hoewel we allebei wisten dat het waar was.

'Tuurlijk niet.' Zei Danny hoofdschuddend. 'Blijf dromen Jackie.'

***