My life with the Walter boys// Dutch

Hoofdstuk 18 Sleepover

'Ik denk echt niet dat dit een goed idee is,' zei ik tegen Alex terwijl we de keldertrap afliepen. 'We worden opgegeten door zombies of eindigen als het meisje in de film.' 

'We hebben niet eens gezien wat er met haar is gebeurd voordat de stroom uitviel,' zei Alex terwijl hij de trap afliep. Ik keek hem boos aan en besefte toen dat het waarschijnlijk te donker was om hem te zien. 

'Ja, alsof we allemaal niet wisten dat ze dood zou gaan.' 

"Dus?" Lachte Alex. 

'Dat is precies mijn punt. We gaan zo dood eindigen.' 

Alex stopte op de trap en legde een hand op mijn schouder. 'Jackie, het is gewoon de kelder. Denk je dat we monsters hier beneden houden?' 

"Nee, het is gewoon dat." Ik liep weg. 

'Ben je bang in het donker?' Alex eindigde voor mij.

Ik zuchtte."Ja, ik denk het wel.' 

"Het spijt me, maar je hoeft zich echt geen zorgen te maken ik ben hier. Trouwens, zodra we de kaarsen hebben, zal het niet zo donker zijn, oké? ''

'Oké,' mompelde ik niet echt beter. Toen we eenmaal beneden waren, pakte Alex mijn hand en trok me naar links. We vochten onze weg  door een doolhof van kartonnen dozen met Alex telefoon als licht. We stopten voor een open deur.

Dit is de werkkamer van mijn vader. Er zijn hier altijd kaarsen,"zei hij terwijl hij naar binnen ging. Ik bleef even buiten de deur hangen tot ik een verschrikkelijk bonkend geluid hoorde.

"Hé Jackie, zorg ervoor dat je niet."

"Ho! ",Schreeuwde ik en rende weg. In de kamer. De deur sloeg dicht achter me.

"de deur te sluiten"eindigde Alex.

"Wat?" Piepte ik.

'Doe de deur niet dicht,'zei hij opnieuw en zuchtte. Alex stond op en liep naar de deur die ik kort daarvoor had dichtgeslagen. Hij rammelde aan het handvat, maar de deur wilde niet open. 

'Zijn we opgesloten?' Vroeg ik geschokt. 

'Ja,' zei Alex. "Het is al eeuwen kapot. Pa probeert het altijd te repareren, maar om de een of andere reden wordt het van buitenaf vergrendeld als het sluit." 

"Wat gaan we doen?" Vroeg ik. 

'Wacht even,'zei Alex. Hij schuifelde door de kamer om de kasten een beetje te openen en te sluiten, totdat ik hem een ​​lucifer hoorde slaan en een kaars aansteekt en de kamer met licht vulde.'Veel beter,' glimlachte Alex terwijl hij zijn telefoon tevoorschijn haalde. 

"Wat nu?" Vroeg ik.

'Cole appen om ons te halen,'zei hij ,terwijl hij door de kleine kamer liep en zijn telefoon ophief.'Onzin, ik kan geen service vinden.' Hij sloot zijn telefoon en stopte hem weer in zijn zak. 

'Ik heb de mijne boven laten liggen', zei ik schuldig, maar Alex glimlachte alleen maar naar me. 

'Voel je niet slecht Jackie, je wist het niet', zei hij. 

"Dus wat gaan we doen?" Vroeg ik. 

'We zullen moeten wachten tot Cole komt en ons vindt, maar ondertussen ...'zei hij, een houten vat grijpend en in het midden van de kamer. Alex zette de kaars in het midden en trok twee stoelen omhoog om een ​​tafel te maken. Daarna liep hij naar een van de kasten, haalde er twee flessen frisdrank tevoorschijn en zette die ook op tafel. 

"Wat ben je aan het doen?" Vroeg ik hem, terwijl hij door de meerdere laden in de werkkamer zocht.

'Op zoek naar deze!' zei hij terwijl hij een oud, versleten kaartenpakket tevoorschijn haalde.  'Ik zat hier vaak om te zien hoe mijn vader dingen repareerde toen ik klein was. Als hij gefrustreerd raakte over iets dat hij niet kon oplossen, haalde hij deze tevoorschijn en leerde me kaartspellen te spelen.' 

Ik ging glimlachend aan tafel zitten.'Dat is leuk, ik wou dat mijn vader me dat soort dingen had kunnen leren toen ik klein was.' 

Alex ging zitten.'Waarom deed hij dat niet?' 

'Hij was altijd weg voor zijn werk. Ik zag hem niet veel opgroeien', zei ik wegkijkend van Alex. Het laatste wat ik moest doen was hem nog een reden geven om medelijden met me te hebben, maar hij glimlachte alleen maar. 

'Dan zal ik je iets leren,'zei hij terwijl hij de kaarten uitdeelde.

Ik weet niet hoe lang we in de werkkamer zaten te kaarten. Als het vijf minuten of een uur was geweest, kon ik het niet zeggen, maar ik had plezier.  Alex had geprobeerd me enkele van de spellen te leren die hij kende, maar ik raakte altijd gefrustreerd, dus zijn we overgestapt op een eenvoudiger kaart spel. 

We hebben over alles gepraat. Onze jeugd, school, favoriete muziek en zelfs oude liefdesbelangen. Ik lachte om hem toen hij me vertelde dat hij een meisje uit de tweede klas leuk vond, genaamd Mildred. Ik begon Alex aardig te vinden en vond het echt niet erg dat ik in het donker in een muffe kelder zat. We hadden nog vijf uur kunnen praten, maar uiteindelijk besefte iemand dat we vermist waren. 

"Waar zijn jullie in godsnaam?" Ik hoorde Cole ergens in de kelder schreeuwen. Alex stond op en liep naar de deur. 

'Hier,' schreeuwde hij, en toen draaide hij zich naar me toe en glimlachte.'Zo te zien is ons kleine avontuur voorbij en hebben geen enge monsters of zombies je opgegeten.'

'Hou op', zei ik lachend en sloeg hem op zijn arm. 

Na een paar minuten zoeken in het donker vond Cole de sleutel die zijn vader bij de deur bewaarde om hem te ontgrendelen. Toen we terug naar boven gingen met een paar kaarsen in de hand, vertelde Alex Cole het verhaal van hoe ik ons ​​in de werkkamer had opgesloten.  Cole lachte en noemde me een kip. 

'Maak je geen zorgen Jackie,' zei Cole nog steeds lachend toen we de keuken binnenstapten, 'We zullen je vanavond beschermen tegen al die enge monsters.' 

"Oh ja? Wat ga je de hele nacht buiten mijn kamer doen?" Vroeg ik een beetje chagrijnig.  'Niks,' zei Cole terwijl hij naar de woonkamer wees.De vloer was bedekt met slaapzakken en er lagen stapels dekens en kussens."Ik dacht dat we hier allemaal konden slapen omdat de stroom nog steeds uit is.

Oh shit, dacht ik terwijl ik naar de woonkamer keek, het lijkt erop dat ons kleine avontuur vanavond niet klaar is ...

'Geweldig', zei ik sarcastisch ,terwijl ik naar beide jongens keek. Alex grijnsde van oor tot oor en Cole had zijn eigenwijze grijns op zijn gezicht geplaatst. Ik zou de nacht moeten doorbrengen tussen twee ongelooflijk knappe jongens. Het ergste was dat ik denk dat ik een crush op een van hen zou heb. 

***